42 ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ - ΑΓΙΟΙ ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΟΙ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΙ 04

Οι πρώτες Ομιλίες ήταν στο αρχικό στάδιο, όταν πρωτοξεκινήσαμε, και παρεμβάλλονται αρκετά σχόλια, συζητήσεις κ.λπ. Όταν το αντιληφθήκαμε αυτό..., μετά, αφίναμε τα σχόλια στο τέλος. (Πατήστε, SHOW MORE, για να δείτε την Περίληψη)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αν θέλετε να προσπεράσετε (skip) κάποια σχόλια του ακροατηρίου:
Όταν φτάσετε στα 27:15........σταματήστε εκεί.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1. Νήψη και προσευχή απαρτίζουν την λεγόμενη “θεοποιόν ησυχία”. Θεμέλιο απαραίτητο για την εργασία αυτή είναι η απάρνηση των πάντων (“μηδέν μεριμνάτε”) και η υποταγή σε Γέροντα.

2. Έπειτα, απαιτείται πίστις και έργα της πίστεως! Και τα μεν έργα της πίστεως είναι, εκτός από την πίστιν καθ’ εαυτήν, να είναι κανείς ειρηνικός, απερίσπαστος, αμέριμνος, σιωπηλός,

3. ήσυχος, να ευχαριστεί σε όλα τον Θεόν, να αναγνωρίζει την αδυναμίαν του, να υπομένει γενναία τους πειρασμούς και τέλος, να ελπίζει στον Θεόν, περιμένοντας από Αυτόν το έλεος.

4. Ξεκινούμε με την πίστη: Η πίστη είναι διπλή. Η μία είναι η γενική πίστη όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών. Πίστη στην Τρισυπόστατον Θεότητα, στην σάρκωση του Λόγου, στα Μυστήρια...

5. Την δεύτερη πίστη την έχουν σπάνιοι. Εκείνοι δηλ. που με την εκπλήρωση όλων των θεοποιών εντολών επανήλθαν στο κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση κι έτσι με το φως της θείας χάριτος απέκτησαν

6. το να στηρίξουν όλη τους την ελπίδα στον Κύριο! Και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε να μην αμφιβάλλουν διόλου τον καιρό της προσευχής στα αιτήματά τους στον Θεό, αλλά να ζητούν

7. με πίστη και να λαμβάνουν έτσι αμέσως ό,τι είναι συμφέρον, κατά τον λόγον του Κυρίου. Έτσι οι μακάριοι αυτοί απέρριψαν κάθε “γνώση” και δισταγμό και βυθίστηκαν στην μέθη της πίστεως...