Τι κούραση να ξεκουράζεσαι - Άγγελος Σκορδίλης

ΤΙ ΚΟΥΡΑΣΗ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ (1986)
Ενορχήστρωση – παραγωγή: ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ

''Ο δίσκος αυτός ηχογραφήθηκε τον Ιούλη του 1986 στο home studio «MINI FARM» από τον εξαίρετο φίλο και μουσικό Κώστα Στρατηγόπουλο.

Οι κλαπατσιμπανίστες που συνεργάστηκαν μαζί μου ήταν οι:

Άγγελος Σκορδίλης: κιθάρες ηλεκτρικές, ακουστικές
Σκορδίλης Άγγελος: μπάσσο
Άγγελος Δ. Σκορδίλης: πιάνο
Σκορδίλης Δ. Άγγελος: strings και τα ηλεκτρονικά τύμπανα της Oberheim… «μερσί».

Το ευχαριστώ θα΄ταν πολύ μικρή λέξη για την Ιωάννα Κιουρκτσόγλου και τη Μαριάννα Λαγουρού, που με βοήθησαν με τις γλυκιές τους φωνούλες στο η «Αγάπη είναι φως» και στο «Σινικό τείχος».
Το ίδιο και για τον Κώστα Στρατηγόπουλο, που έπαιξε στο «Λαϊκός Καψούρης» σαν «quest» σόλο κιθάρα και μου δάνεισε τον αναπτήρα του για να κάνω τις χαβανέζικες κιθάρες στο «Φευγάτη» και στο «Βαρκαρόλα», επειδή ξέχασα τη δαχτυλήθρα (slide) στο σπίτι μου.
Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Γιώργο Κοντογιάννη και Θοδωρή Μανίκα (παραγωγούς της LYRA) για τη γενναιόδωρη σ΄εμένα προσπάθειά τους να πραγματοποιηθεί ο δίσκος μου , στο Φίλωνα για το slide του εξωφύλλου και στον Παύλο Κωνσταντινίδη για τη φωτογραφία του οπισθόφυλλου, στον κ. Γιάννη Ιωαννίδη για τη χάραξη και στην Κατερίνα Αντωνίου για την μακέτα. Επίσης, στους αφανείς ήρωες της Εταιρίας Κώστα Ασωνίτη, Δημήτρη Κάππο, Σπύρο Φωτόπουλο και Σταύρο Μουφλουζέλη, που αναλαμβάνουν το βαρύ φορτίο της κυκλοφορίας αυτού του δίσκου.
Το κομμάτι η «Αγάπη είναι φως» είναι εμπνευσμένο από την καλή μου φίλη Βάγια, στην οποία και το αφιερώνω.

Χαιρετώ και εύχομαι καλή ακρόαση
Σεπτέμβρης 1986
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ''

Από το αρχείο του Άγγελου :

''Είναι ο πρώτος προσωπικός δίσκος! Κυκλοφορία τέλη Νοέμβρη του 1986,από την LYRA.Βινύλιο 33 στροφών, δεν έγινε ποτέ CD και πλέον αν το βρει κανείς, μόνο στο Μοναστηράκι!
Τα τραγούδια αυτού του δίσκου μαζί με κάποια άλλα τα είχα δώσει από το 1984 στην LYRA σε κασέτα υπό μορφήν demo, για ακρόαση.Εγκρίθηκαν τότε από τον αείμνηστο – Μέγα- Αλέξανδρο Πατσιφά,δ/ντη της εταιρίας και πρωτεργάτη των περισσότερων κληρονομιών του καλού ελληνικού τραγουδιού!
Μεσολαβεί ο αιφνίδιος θάνατος του κυρ’ Αλέκου! Τα τραγούδια απορρίπτονται από τον Διονύση Σαββόπουλο, τον τότε παραγωγό και αφού σκυλοτραβήχτηκαν από πόρτα σε πόρτα εταιριών (μπακάλικων, θέλω να πω) με τη γνωστή απάντηση, πέρνα αύριο,πέρνα μεθαύριο….πέρνα…του χρόνου…κλπ κλπ. βρίσκουν επιτέλους το δρόμο τους με τη βοήθεια του Γιώργου Κοντογιάννη,σημερινού εκδότη και δ/ντη του υπέροχου περιοδικού “Λαϊκό τραγούδι” και τότε, μετά Σαββόπουλο, παραγωγού της LYRA, που μαζί με τον Θοδωρή Μανίκα, εισηγήθηκαν στον, επίσης, αείμνηστο, μετά Πατσιφά,διευθυντή της LYRA ,Κυριάκο Μαραβέλλια,ότι τα τραγούδια αυτά πρέπει να κυκλοφορήσουν!Κι έτσι, ο συγχωρεμένος αποφάσισε να μου εκδόσει το δίσκο.Και μάλιστα όταν τότε η ΕΡΤ ΚΑΙ η CBS έψαχναν καλλιτέχνες με συνθέσεις τραγουδιών κατά των ναρκωτικών, για την πραγματοποίηση εκείνου του δίσκου για την κοινότητα “Ιθάκη”, o μπάρμπα Κυριάκος ( ας είναι καλά εκεί που είναι ) πρότεινε ανεπιφύλακτα εμένα! Εκείνο που βέβαια δεν κατάλαβα τότε, ήταν το ότι, ενώ έβλεπε ότι ο δίσκος της “Ιθάκης” πούλαγε σαν τρελός, το τρέιλερ με το τραγούδι μου «φευγάτη» που υπήρχε και στο «τι κούραση να ξεκουράζεσαι»και στον άλλο δίσκο, παιζόταν στη TV 10 – 15 φορές την μέρα, γιατί δεν έκανε κάτι για το δικό μας δίσκο, που από εκεί πήραμε το κομμάτι και το δώσαμε στο δίσκο της «Ιθάκης»!!!
Σήμερα,βέβαια, το γιατί το ξέρω, και….ουδέν σχόλιον.
Παρόλα αυτά ο δίσκος με προσωπικό μου τρέξιμο και με διάφορα live κλπ. πούλησε 7.000 με 8.000 αντίτυπα!Νούμερο για το οποίο σήμερα θα κόβαμε φλέβες, αφού κάνουν εικονικούς χρυσούς δίσκους με 2.000 και 3.000 αντίτυπα!Αλλά, ήταν όμως συμπαθές για έναν πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη.
Οι ηχογραφήσεις έγιναν σε χρόνο ρεκόρ στο στούντιο του φίλου και συναδέλφου Κώστα Στρατηγόπουλου «mini farm» στην Αγ.Παρασκευή.
Τα όργανα είναι όλα παιγμένα από εμένα και συμμετέχουν στα φωνητικά η Μαριάννα Λαγουρού(ηθοποιός) και η Ιωάννα Κιουρκτσόγλου.Βέβαια, δεν είχαμε και την πολυτέλεια για άλλους μουσικούς,η παραγωγή του δίσκου κόστισε 125.000 δρχ.(μόνο!).Η εταιρία έδωσε 100.000 δρχ,αφού τόσο ήταν συμφωνημένο και….ας κόψω το λαιμό μου.Κι εγώ χρωστώ από τότε 25.000 δρχ στο φίλο μου τον Στρατηγόπουλο, που φυσικά δεν καταδέχτηκε ποτέ να πάρει.Μαζί μ’ αυτά,όμως, θα του χρωστώ πάντα ευγνωμοσύνη για το άψογο αποτέλεσμα που μπόρεσε και πέτυχε, με τα τότε μέσα και σε τόσο λίγες ώρες ηχογράφησης! Στο home analog στούντιό του (16 κανάλια) βγάζοντας μια παραγωγή που δεν είχε τότε να ζηλέψει τίποτα από πολλές άλλες παραγωγές!''