Παλάτι Łazienki Βαρσοβία Baths Palace Warsaw January 2018

Το φθινόπωρο του 1944 οι συσκευές που βρίσκονται στο παλάτι έχουν εξαχθεί από τους Γερμανούς που σταθμεύουν στο Τρίτο Ράιχ . Μετά την πτώση της Βαρσοβίας εξέγερσης Γερμανία χύνεται εσωτερικό Palace στη βενζίνη και έβαλαν φωτιά στο [3] . Η πυρκαγιά κατέστρεψε το παλαιότερο και πιο πολύτιμο δωμάτιο - μπάνιο με επένδυση ολλανδικά κεραμίδια , εσωτερικό από το δέκατο έβδομο αιώνα με την αρχική έκδοση του παλατιού Tylman Gameren, και το δωμάτιο όπου η καταστροφή της ζωγραφικής του Σολομώντα. Μαρτσέλο Bacciarelli . Περίπου 1000 οπές για δυναμίτη διατρήθηκαν στους τοίχους του καμένου κτιρίου [3] . Ωστόσο, οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να ανατινάξουν το παλάτι.

Η ανοικοδόμηση του παλατιού, υπό την καθοδήγηση του αρχιτέκτονα Jan Dabrowski που ξεκίνησε το 1945 και ολοκληρώθηκε το 1960 στην λαική δημοκρατεία της Πολωνίας. Το πλούσιο εσωτερικό ανοικοδομήθηκε μετά τον πόλεμο. Η ανακατασκευασμένη, κάηκε το 1944, μπάνιο διακοσμημένο με ολλανδικά πλακάκια διέταξε την ίδια ετικέτα με την ολλανδική Ντελφτ δεν μπορεί να αποκατασταθεί σε μια πυρκαγιά το 1944 κατέστρεψε τα έργα ζωγραφικής του Jan Bogumil Plersch η φωτιστικού απεικονίζει Diana στο μπάνιο της και κρυφοκοιτάζει Ακταίων και πίνακες ζωγραφικής Μαρτσέλο Bacciarelli η αίθουσα του Σολομώντα.

The building began as a bathhouse for Stanisław Herakliusz Lubomirski, owner of adjacent Ujazdów Castle.[1] After 1678 the Lubomirski palace complex in Ujazdów, was enriched with four park pavilions: Arcadia, Hermitage, Frascati and the largest of them the Bathhouse.[1] The marble building was constructed before 1683 according to design by Tylman Gamerski. Finished in 1689, it was intended to serve as a bathhouse, habitable pavilion and a garden grotto. Interiors of the newly built structure were embellished with profuse stucco decorations, also designed by Gamerski. Among the decorations were water deities (like Nereus), surrounding the main decorational feature of the pavilion - the fountain. Other chambers had richly decorated plafonds and supraportes, while the walls were covered with Delft tiles.[1] The façades and interiors were decorated with sculptures, reliefs, Latin inscriptions (Musa Dryas, Nymphaeque boves et Pastor Apollo / Hic maneant, fugiat diva Minerva domus - Muse, dryad and nymphs, bullocks and Apollo the shepherd let stay here, the divine Minerva let disdain this house on the portal of the southern façade) and Lubomirski coat of arms - Szreniawa.

King Stanisław II Augustus decided to convert it into private quarters, and it was remodeled by Domenico Merlini between 1764 and 1795. During World War II, the Germans drilled holes into the walls for explosives but never got around to blowing up the palace.[3] Afterwards the palace served as a barracks.

The Solomon Room, one of the largest of the palace's ground-floor interiors, was embellished with a series of paintings depicting the History of Solomon.[7] It comprised six paintings: The Dream of Solomon (plafond), The Queen of Sheba before Solomon, The Judgment of Solomon, Consultation with King Hiram (friezes), Dedication of the Temple and Solomon's Sacrifice (walls). They were executed for King Stanisław Augustus in 1791–93 by Marcello Bacciarelli and depicted the monarch himself as the biblical king.[7] All these paintings were deliberately and completely destroyed by the Germans in 1944 (burned in a fire before the palace) during the preparations to blow up the building.[7] On the first floor are the royal apartments, the upper picture gallery, the balcony room, the king's cabinet, the royal bed chambers, the cloakroom, and the officer's room.

Jesienią 1944 roku sprzęty znajdujące się w pałacu zostały wywiezione przez stacjonujących w nim Niemców do III Rzeszy. Po upadku powstania warszawskiego Niemcy oblali wnętrza pałacu na Wyspie benzyną i podpalili[3]. W pożarze uległy zniszczeniu najstarsze i najcenniejsze pomieszczenia – pokój kąpielowy wyłożony holenderskimi płytkami ceramicznymi, wnętrze pochodzące z XVII w. z pierwotnej wersji pałacu projektu Tylmana z Gameren, oraz Sala Salomona gdzie zniszczeniu uległy malowidła Marcello Bacciarellego. W ścianach spalonego budynku nawiercono ok. 1000 otworów na dynamit[3]. Niemcy nie zdołali jednak wysadzić pałacu w powietrze.

Odbudowę pałacu, pod kierownictwem architekta Jana Dąbrowskiego rozpoczęto w roku 1945 a zakończono w 1960. Bogate wnętrze zostało zrekonstruowane po zniszczeniach wojennych. W zrekonstruowanym, spalonym w 1944 pokoju kąpielowym zdobionymi kaflami holenderskimi zamówionymi w tej samej wytwórni holenderskiej z Delft nie odtworzono zniszczonego w pożarze 1944 malowidła Jana Bogumiła Plerscha na plafonie przedstawiającego Dianę w kąpieli i podglądającego ją Akteona oraz malowideł Marcello Bacciarellego z Sali Salomona. Pałac został włączony w charakterze oddziału do Muzeum Narodowego, a od roku 1995 jest samodzielną