filmov
tv
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ (1853-1932), «Η κρίση του Πάρη»
Показать описание
#video7
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ (1853-1932), «Η κρίση του Πάρη»
Ψηφιακή παρουσίαση του έργου από το κείμενο της Όλγας Μεντζαφού-Πολύζου, Δρ. Ιστορικού της Τέχνης-Επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου
Πηγή:
Ειρήνη Οράτη (επιμ.)
Συλλογή Γ.Ι. Κατσίγρα, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, Λάρισα, 2005
Σε ηλικία 12 χρονών έφυγε από το νησί του, ακολουθώντας τον αδελφό της μητέρας του στη Σμύρνη. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1870-1876), με δάσκαλο στη ζωγραφική τον Νικηφόρο Λύτρα και Βικέντιο Λάντσα, και στη γλυπτική τον Λεωνίδα Δρόση, αριστεύοντας κατά τη διάρκεια των σπουδών του και στην αποφοίτησή τουΣτα χρόνια των σπουδών του δούλευε στο μαρμαρογλυφείο των αδελφών Φυτάλη.
Από το 1877, έχοντας κερδίσει στο διαγωνισμό που είχε προκηρύξει η Σχολή για σπουδές στην Ευρώπη, φοίτησε στην Ακαδημία του Μονάχου, όπου παρακολούθησε μαθήματα έως το 1883, κοντά στους Ludwig von Lofftz, Wilhelm Lindenschmidt και Gabriel von Max. Στο Μόναχο παρέμεινε έως το τέλος του αιώνα, εντάχθηκε στην καλλιτεχνική ζωή της πόλης και καθιερώθηκε. Το 1900, μετά από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης, επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε τη διεύθυνση της νεοσύστατης Εθνικής Πινακοθήκης, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1918. Το 1904 διαδέχθηκε το δάσκαλό του Λύτρα στην έδρα της ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δίδαξε έως το 1930, όντας διευθυντής της Σχολής από το 1910. Το 1914 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1926 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Θεωρείται ως ένας από τους κατεξοχήν εκπροσώπους της ακαδημαϊκής ζωγραφικής στην Ελλάδα, παρά τις κάποιες αντίθετες πτυχές της εικαστικής του δημιουργίας αλλά και της ευρύτερης δράσης του. Στη θεματογραφία των έργων του συγκαταλέγονται μυθολογικές και ηθογραφικές σκηνές, προσωπογραφίες, τοπία και νεκρές φύσεις. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Μόναχο, περίοδο κατά την οποία ανιχνεύονται και οι επιρροές του Γερμανικού Ιμπρεσιονισμού στο έργο του ως προς την απόδοση του φωτός και του χρώματος, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ηθογραφία, τις εικόνες από την παιδική ζωή, καθώς και την απεικόνιση μορφών στο ύπαιθρο. Μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα στράφηκε κυρίως στην εκτέλεση επίσημων πορτρέτων, νεκρών φύσεων και ανθογραφιών.
-Αφήγηση-επιμέλεια Ιωάννα Δεληγιάννη
-Δημιουργία βίντεο Γιάννης Βασιλάκης
En
Geogrios Iakovidis (1853-1932), “The Judgementof Paris”
At the age of 12, he left his island, following his mother's brother in Smyrna. He studied at the Athens School of Fine Arts (1870-1876), with Nikiforos Lytras and Vikentios Lantsas as his painting teacher, and Leonidas Drossis as his sculptor teacher, excelling during his studies and graduation. During his studies, he worked in the workshop for marble of the Fitali brothers.
In 1877, having won the competition the School had announced for study in Europe, he enrolled in the Munich Academy where he took lessons, until 1883, under Ludwig von Lofftz, Wilhelm Lindenschmidt and Gabriel von Max. He remained in Munich until the close of the century, became involved in the artistic life of the city and established himself. In 1900, at the invitation of the Greek government, he returned to Greece and took over the direction of the newly constituted National Gallery, a position he occupied until 1918. In 1904 he succeeded his teacher Lytras to the Chair of Painting of the School of Fine Arts where he taught until 1930, serving as Director of the School from 1910. In 1914 he was awarded the Prize in Arts and Letters and in 1926 elected a member of the Athens Academy.
He is considered to be one of the supreme representatives of academic painting in Greece, despite some conflicting aspects of his visual creation, not to mention his broader field of action. The subject matter to be found in his work includes mythological and genre scenes, portraits, landscapes and still lifes. During his residence in Munich, a period to which can be traced the influences of German impressionism on his work specially in regard to the rendering of light and color, he showed particular interest in genre painting, scenes from childhood, as well as the depiction of figures in the countryside. Upon his return to Greece he turned primarily to the execution of official portraits, still lifes and flower paintings.
-Superv. -narration Ioanna Deligianni
-video creation by Giannis Vassilakis
--------------------------------------------------------
Municipal Art Gallery of Larissa- G.I. Katsigras Museum
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ (1853-1932), «Η κρίση του Πάρη»
Ψηφιακή παρουσίαση του έργου από το κείμενο της Όλγας Μεντζαφού-Πολύζου, Δρ. Ιστορικού της Τέχνης-Επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου
Πηγή:
Ειρήνη Οράτη (επιμ.)
Συλλογή Γ.Ι. Κατσίγρα, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, Λάρισα, 2005
Σε ηλικία 12 χρονών έφυγε από το νησί του, ακολουθώντας τον αδελφό της μητέρας του στη Σμύρνη. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1870-1876), με δάσκαλο στη ζωγραφική τον Νικηφόρο Λύτρα και Βικέντιο Λάντσα, και στη γλυπτική τον Λεωνίδα Δρόση, αριστεύοντας κατά τη διάρκεια των σπουδών του και στην αποφοίτησή τουΣτα χρόνια των σπουδών του δούλευε στο μαρμαρογλυφείο των αδελφών Φυτάλη.
Από το 1877, έχοντας κερδίσει στο διαγωνισμό που είχε προκηρύξει η Σχολή για σπουδές στην Ευρώπη, φοίτησε στην Ακαδημία του Μονάχου, όπου παρακολούθησε μαθήματα έως το 1883, κοντά στους Ludwig von Lofftz, Wilhelm Lindenschmidt και Gabriel von Max. Στο Μόναχο παρέμεινε έως το τέλος του αιώνα, εντάχθηκε στην καλλιτεχνική ζωή της πόλης και καθιερώθηκε. Το 1900, μετά από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης, επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε τη διεύθυνση της νεοσύστατης Εθνικής Πινακοθήκης, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1918. Το 1904 διαδέχθηκε το δάσκαλό του Λύτρα στην έδρα της ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δίδαξε έως το 1930, όντας διευθυντής της Σχολής από το 1910. Το 1914 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και το 1926 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Θεωρείται ως ένας από τους κατεξοχήν εκπροσώπους της ακαδημαϊκής ζωγραφικής στην Ελλάδα, παρά τις κάποιες αντίθετες πτυχές της εικαστικής του δημιουργίας αλλά και της ευρύτερης δράσης του. Στη θεματογραφία των έργων του συγκαταλέγονται μυθολογικές και ηθογραφικές σκηνές, προσωπογραφίες, τοπία και νεκρές φύσεις. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Μόναχο, περίοδο κατά την οποία ανιχνεύονται και οι επιρροές του Γερμανικού Ιμπρεσιονισμού στο έργο του ως προς την απόδοση του φωτός και του χρώματος, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ηθογραφία, τις εικόνες από την παιδική ζωή, καθώς και την απεικόνιση μορφών στο ύπαιθρο. Μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα στράφηκε κυρίως στην εκτέλεση επίσημων πορτρέτων, νεκρών φύσεων και ανθογραφιών.
-Αφήγηση-επιμέλεια Ιωάννα Δεληγιάννη
-Δημιουργία βίντεο Γιάννης Βασιλάκης
En
Geogrios Iakovidis (1853-1932), “The Judgementof Paris”
At the age of 12, he left his island, following his mother's brother in Smyrna. He studied at the Athens School of Fine Arts (1870-1876), with Nikiforos Lytras and Vikentios Lantsas as his painting teacher, and Leonidas Drossis as his sculptor teacher, excelling during his studies and graduation. During his studies, he worked in the workshop for marble of the Fitali brothers.
In 1877, having won the competition the School had announced for study in Europe, he enrolled in the Munich Academy where he took lessons, until 1883, under Ludwig von Lofftz, Wilhelm Lindenschmidt and Gabriel von Max. He remained in Munich until the close of the century, became involved in the artistic life of the city and established himself. In 1900, at the invitation of the Greek government, he returned to Greece and took over the direction of the newly constituted National Gallery, a position he occupied until 1918. In 1904 he succeeded his teacher Lytras to the Chair of Painting of the School of Fine Arts where he taught until 1930, serving as Director of the School from 1910. In 1914 he was awarded the Prize in Arts and Letters and in 1926 elected a member of the Athens Academy.
He is considered to be one of the supreme representatives of academic painting in Greece, despite some conflicting aspects of his visual creation, not to mention his broader field of action. The subject matter to be found in his work includes mythological and genre scenes, portraits, landscapes and still lifes. During his residence in Munich, a period to which can be traced the influences of German impressionism on his work specially in regard to the rendering of light and color, he showed particular interest in genre painting, scenes from childhood, as well as the depiction of figures in the countryside. Upon his return to Greece he turned primarily to the execution of official portraits, still lifes and flower paintings.
-Superv. -narration Ioanna Deligianni
-video creation by Giannis Vassilakis
--------------------------------------------------------
Municipal Art Gallery of Larissa- G.I. Katsigras Museum
0:04:17
0:02:44
0:00:50
0:01:26
0:04:47