Πενθόχνωτος Δραπέτης - Πανσέληνος

ruff mix
παραγωγή: instrumental

στίχοι

λένε μονοιάζουνε οι φτερωτοί αγγέλοι του ουρανού
και στάζει από το σώμα τους η γεύση του κενού
γεμίζοντας τα δώματα με χίλια δυο αρώματα
και τα στεγνά μας στόματα θα ξεδιψούν αχόρταγα

στ' απόμερα δε κρύφτηκαν οι νιότες από σήμερα
για σήμερα που δείλιασα ν' αποδράσω απ' τα σύνορα
βγάζω μιλιά και κήρυγμα στ' ομοίωμα το κέρινο
πως σήμερα γιορτάζουμε τη δέκατη πανσέληνο

φέρτε δαυλούς και σήμαντρα φωτιά καβάλα κύματα
κ' απόψε ανταμώνουνε οι φταίχτες και τα θύματα
το σκύθρωπο μου σύνθημα δε φέγγει πια ταλαίπωρο
κ' οι μνήμες μου θηλάζουνε τη δέκατη πανσέληνο

πως ματώνουν τα λεπίδια χρονοκτόνοι σε μια νύχτα
τα δέχτηκα και τύλιξα μεμιάς την καρωτίδα
γυρνώ πίσω με την άκατο που έστειλα στ' απύθμενο
κ' ορμήνεψα τη θλίψη μου να βρει άλλον για σύντροφο

εκεί πάνω στο χάραμα του νου το φεγγοάγγιμα
ακάλυπτα τα σώματα στυγνά στου χρόνου αιμάτωμα
κ' ας θα ' δινα τη λάμψη του σύμπαντος την πλάση
τη θέα ν' ατενίσω για του σώματος τη σχάση

γ' απόψε δεν κουράστηκα κ' η μάχη μας τελείωσε
δίχως λυγμούς και κλάματα και μια ψυχή που πλήρωσε
θα στέκει χορτασμένη στης μοναξιάς τη γύρη
γυρνάς ακόμα σώμα μου σ' ότι σε στείβει και σε φθείρει

παίρνω ανάσα απ' τον πνιγμό αναπολώ και καρτερώ
μιας Ιθάκης πηγαιμό κρατώ τη μνήμη φυλαχτό
κ' όσο παίρνει περπατώ στο χρονοπάτι το κρυφό
σα το Θησέα προχωρώ με κάποιον μίτο να σωθώ

κ' όπως τις στάλες μου μετρώ πριν να διψάσω ξεδιψώ
εγκαταλείπω το φρικτό με τη ψυχή μου το κρυφτό
και στάζω στο λειψό μου σώμα πάλι το χυμό
βάζω το laptop μου στη τσάντα αποχωρώ και χαιρετώ

κάπου στο 2018