Kamica nerkowa - przyczyny, objawy, leczenie

Jeżeli chcesz wesprzeć kanał:
Przelew: 12 1090 2750 0000 0001 3690 7883 Testy sprawdzające (10 testów, jedna poprawdna odpowiedz):

Kamica nerkowa to odkładanie się złogów tak zwanych kamieni w nerkach lub drogach moczowych.
Statystycznie mężczyźni chorują dwa razy częściej od kobiet.
Objawy kamicy nerkowej występują u około 10% mężczyzn i 5% kobiet.
Kamica nerkowa najczęściej występuje u mężczyzn w wieku 40–50 lat.
A u kobiet w wieku 50–70 lat.
Za jedną z przyczyn częstszego występowania kamicy nerkowej u mężczyzn uważa się spożywanie
dużej ilości białka.
Badania przeprowadzone w 2021 roku, wskazują że różnica w części występowania kamicy nerkowej
między mężczyznami a kobietami stopniowo się zmniejsza.

Do najczęstszych przyczyn należy odwodnienie.
Dorosły człowiek powinien wypijać od 1,5 do 2 litrów wody.
A w czasie intensywnego wysiłku i upałów nawet do 4–5 litrów na dobę.

Inną częstą przyczyną są infekcje układu moczowego,
najczęściej są one spowodowane bakterią Escherichia Coli

Kolejnymi przyczynami może być nadmiar lub deficyt niektórych elementów w moczu.

Do nadmiarowych przyczyn należy:
Hiperkalciuria czyli nadmiar wapnia w moczu, powyżej 300 mg/dobę.
Hiperkalciuria może być spowodowana: nadczynnością przytarczyc, przerzutami nowotworowymi do
kości lub długotrwałym unieruchomieniem.

Hiperurykozuria czyli nadmiar kwasu moczowego w moczu powyżej 750 mg/dobę.
Przyczynami może być dna moczanowa, czyli nadmierne stężenie kwasu moczowego we krwi,
co w konsekwencji skutkuje odkładaniem się go w stawach.
Spożywanie produktów bogatych w puryny, nie zaleca się spożywania więcej niż 3g białka
zwierzęcego podczas jednego posiłku.
A także otyłość.

Hiperoksaluria czyli zwiększenie szczawianów w moczu powyżej 40 mg/dobę.
Przyczynami może być duże przyjmowanie szczawianów w diecie, np. szpinaku.
Przyjmowanie zbyt dużych dawek wit.C która przyspiesza wchłanianie szczawianów w układzie pokarmowym,
a także przyjmowanie zbyt mało wapnia który wiąże się ze szczawianami w układzie pokarmowym i
blokuje ich wchłanianie.

Hipocytraturia czyli zmniejszenie wydalania cytrynianów z moczem poniżej 320 mg/dobę.
Udowodniono że cytryniany zmniejszają ryzyko powstania kamieni nerkowych.
Przyczyny deficytów to:
Zbyt małe spożywanie cytrusów, które są bogate w cytryniany.
Zbyt małe spożycie wody, wykazano że odpowiednie nawodnienie korzystnie wpływa na stężenie cytrynianów
Przyjmowanie inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę, są to popularne leki na nadciśnienie

Hipomagnezuria czyli zmniejszenie wydalania magnezu z moczem poniżej 50mg/dzień.
Do najczęstszych przyczyn należy zbyt małe spożywanie produktów bogatych w magnez,
takich jak nasiona, orzechy czy banany.
Długotrwałe stosowanie inhibitorów pompy protonowej, popularnych leków na zgagę.
A także wymioty i biegunka.

Złogi inaczej kamienie możemy podzielić na wapniowe które stanowią 75-80% wszystkich kamieni,
moczanowe zbudowane z kwasu moczowego które stanowią 10-15%,
struwitowe zbudowane z fosforanu magnezowo-amonowego stanowią 10%,
cystynowe zbudowane z cystyny stanowią 1%.

Na zdjęciu RTG najlepiej widoczne są kamienie wapniowe.
Kamienie cystynowe i struwitowe są widoczne słabo,
a kamienie moczanowe nie są widoczne wcale.
Dlatego brak widocznych złogów za zdjęciu RTG nie wyklucza kamicy nerkowej.

Innym preferowanym badaniem jest USG. Jednak nie można zobaczyć nim złogów w moczowodzie i kamieni
o bardzo małych rozmiarach.

Najbardziej dokładnym badaniem jest urografia, czyli RTG z kontrastem.
Ponieważ jest to badanie inwazyjne wykonuje się go tylko w szczególnych przypadkach.

Charakterystycznymi objawami jest ból który promieniuje do pachwiny a także objaw Goldflama,
czyli ból podczas lekkiego uderzenia w okolicę lędźwiową.

Leczenie w przypadku kolki nerkowej z początku jest zachowawcze:
Podaje się leki przeciwbólowe, NLPZ na przykład Diklofenak.
Jeżeli NLPZ-ty są za słabe podaje się opioidy na przykład morfinę.
Również stosuje się leki rozkurczowe na przykład drotawerynę.

Jeżeli leczenie zachowawcze jest niewystarczające, wtedy przystępuje się do leczenie operacyjnego.
Najczęściej stosuje się litotrypsję pozaustrojową,
czuli kruszenie kamieni za pomocą fali udeżeniowych
Przezskórna nefrolitotrypsja:
usuwania kamieni przez przetokę nerkową wytworzoną poprzez nakłucie nerki
Litotrypsja ureterorenoskopowa czyli rozbicie kamieni za pomocą endoskopu
wprowadzonego do moczowodu przez cewkę moczową.

Ponieważ lepiej zapobiegać niż leczyć, zaleca się
spożywanie dużych ilości płynów przynajmniej 2 l/dobę,
a także nie przekroczenie dobowej normy białka i soli kuchennej