ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΔΕΚΑΝΕΑΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΝΑ ΤΟΥ 286 Μ.Τ.Π ΟΜΙΛΙΑ

ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΔΕΚΑΝΕΑΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΝΑ ΤΟΥ 286 Μ.Τ.Π (05/06/2016)

To ύστατο χαιρετισμό απευθύνε ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Πολεμιστών 286 ΜΤΠ Άθως Σκουτέλλας Σεβαστό Ιερατείο, έντιμε κύριε ευρωβουλευτή, εκλεκτοί εκπρόσωποι της εθνικής φρουράς και της πολιτείας, φίλοι συναγωνιστές, οικογένεια του ήρωα, κύριες και κύριοι.
Είναι με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης, έντονης θλίψης και οργής που απευθύνω τον λόγο στην κηδεία του συναγωνιστή μου Γιώργου Ανδρέου. Γνώρισα τον Γιώργο κατά τη διάρκεια της θητείας μας στο 286 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού. Μεταξύ μας αναπτύχθηκε μια αγνή και αδερφική φιλία, εντός και εκτός στρατοπέδου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η φιλία αυτή και κάποιες εγκληματικές συγκυρίες, θα μας έφερναν δίπλα δίπλα σε μια άνιση και προδομένη μάχη να παλεύουμε για τη ζωή μας. Αν ήταν ευλογία ή κατάρα να είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που τον είδε ζωντανό και ο πρώτος που είδε τον αδερφικό του φίλο νεκρό, ακόμα δεν ξεκαθάρισε στο μυαλό μου. Θεωρώ ότι στην σύντομη αυτή ομιλία μου δεν πρέπει να αναλωθώ κάνοντας αναφορές στον χαρακτήρα του και στον άνθρωπο Γιώργο Ανδρέου. Θεωρώ πρέπων και καθήκον μου να προσπαθήσω να σας μεταφέρω τις τελευταίες του στιγμές, τα αισθήματα και τις σκέψεις που μας κυριαρχούσαν.
Το πρωινό της 20ης Ιουλίου βρεθήκαμε στο ίδιο τεθωρακισμένο όχημα BTR μαζί με άλλους 16 συμπολεμιστές μας για να κινηθούμε προς την Κερύνεια. Το ηθικό μας και το αίσθημα της ευθύνης και του χρέους στην πατρίδα ήταν ψηλό. Τα ερωτήματα στο μυαλό μας όμως πολλά, γιατί να κινηθούμε μέρα, γιατί να μην έχουμε αντιαεροπορική κάλυψη, γιατί τα οχήματα μας να μην είναι καμουφλαρισμένα, γιατί η πορεία μας να είναι μέσα από τις πεδιάδες χωρίς καμία φυσική κάλυψη;
Μια ώρα αργότερα στην περιοχή του Κοντεμένου, η πορεία μας προς την Κερύνεια σταμάτησε. Μπροστά μας ήταν τα απομεινάρια της καταστροφής του 281 Τάγματος Πεζικού.
Τα πύρα της τουρκικής αεροπορίας ήταν πλέον καταιγιστικά και αναγκαστικά κατεβήκαμε κάτω από το άρμα αντικρίζοντας το σκληρό πρόσωπο του πολέμου. Συνανθρώπους μας κτυπημένους, υλικό εξοπλισμό να καταστρέφεται και τον κατακτητή να μας βάλλει από αέρος. Απροστάτευτοι και εκτεθειμένοι συνάμα, λόγω της μορφολογίας του εδάφους, αναζητήσαμε ένα σημείο όπου λάβαμε θέσεις μάχης. Ο ατομικός εξοπλισμός που διαθέταμε ήταν διακοσμητικός, ικανός να πλήξει τον εχθρό σε μικρή απόσταση και αδύνατο να καταρρίψει μαχητικό αεροπλάνο. Προσωπικά δεν ήξερα πότε και αν πρέπει να πυροβολήσω. Όταν έχεις όλες και όλες 5 σφαίρες, ναι καλά ακούσατε, 5 σφαίρες στην διάθεση σου το δίλημμα είναι μεγάλο. Ο Γιώργος είχε στη διάθεση του αρκετές σφαίρες και παρά τις προτροπές μου, έβαλλε κατά των τουρκικών μαχητικών, περιφρονώντας την δύναμη του εχθρού και επιδεικνύοντας αστέρευτη ανδρεία και πάθος. Μια περιφρόνηση της δύναμης του εχθρού και του θανάτου που μας κληρονόμησε ο Αυξεντίου, ανδρεία και πάθος που μας κληροδότησαν οι ήρωες του 1821. «Εγώ εν να το ρίψω» είπε. Ήταν όμως μια άνιση μάχη και η έκβαση της προδιαγεγραμμένη πριν καν ξεκινήσει.
Σε μια από τις πολλές βολές της τουρκικής αεροπορίας εναντίων μας, που οι σφαίρες σφυροκοπούσαν δίπλα μας, ένιωσα ένα μούδιασμα στο πόδι και φώναξα στον Γιώργο να δω αν είναι καλά. Δεν έλαβα απάντηση, γύρισα, είδα το φίλο μου κτυπημένο θανάσιμα και εμένα σοβαρά τραυματισμένο με κομμένο το ένα μου πόδι . Το πόσα αισθήματα θλίψης και ανατροπές στις ζωές των ανθρώπων μπορεί να φέρει η στιγμή δεν χωρούν στο μυαλό, δεν χωνεύονται και ούτε ξεχνιούνται. Τα ερωτήματα είναι ακόμα στο κεφάλι μου, τα γιατί είναι πιο πολλά. Έλλειψη οργάνωσης, προδοσία, ασυνεννοησία είναι μερικές από τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά.
Οικογένεια και φίλοι του ήρωα πρέπει να νιώθετε περήφανοι για το αίμα σας, δεν οργάνωσε ούτε είχε ευθύνη για την καταστροφή, εκεί που κλήθηκε δήλωσε παρών, πάλεψε και έδωσε την ζωή του στην πατρίδα. Εκεί ψηλά ο Γιώργος και εσείς εδώ μπορείτε και πρέπει να έχετε το κεφάλι ψηλά, να κοιτάτε τον άλλο στα μάτια χωρίς ένοχες.
Άλλοι είναι αυτοί που πρέπει να σκύβουν και να κοιτάζουν χαμηλά από ενοχές.
Αιώνια ας είναι η μνήμη σου φίλε Γιώργο εσένα και όλων των πεσόντων.
Ευχαριστώ.