Παυλος Σιδηροπουλος ~ Η γομολάστιχα

Σα γομολάστιχα τα σβήσανε μια μέρα,
τα σβήσαν όλα οι κουβέντες που `πες χθες.
Τα σβήσαν όλα σαν το φύσημα του αγέρα,
μα είχες τον τρόπο κι αυτά ωραία να τα λες.

Είχες το βλέμμα της αγάπης που `χει σβήσει,
μα εγώ κοιτούσα δυο ματάκια νευρικά.
Αχ, κι έλεγα Θέε μου, πριν την πόρτα μου να κλείσει,
να τα φιλούσα γι’ άλλη ακόμα μια φορά

Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,
τώρα με άλλη θα `μαι εγώ και μ’ άλλον εσύ.

Ο έρωτάς μας το νήμα πρώτος ποιος θα κόψει,
ο έρωτάς μας ήταν εξοντωτικός,
κι όμως την ξέραμε κι οι δυο την άλλη όψη
πως κάποια μέρα θα τελείωνε κι αυτός.

Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,
τώρα με άλλη θα `μαι εγώ και μ’ άλλον εσύ.

[morfeas]

Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,  
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,  
τώρα με άλλη θα `μαι εγώ και μ’ άλλον εσύ.