filmov
tv
Αντίθετη Φωνή - Εδώ καταλήγω

Показать описание
Για κάποιους ο χειμώνας δεν είναι απλά μια εποχή.
Ο χειμώνας είναι μέσα μας.
ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΦΩΝΗ
ΧΕΙΜΩΝΑΣ EP
2019
Ηχογράφηση: 2018
Στίχοι/Raps: Α.Φ.
Beat: Zak Lauren
Mixing/Mastering: Dj Micro, Bashment Studio
Φωτογραφία: Ηρακλής Παπαδημητρίου
Photo edit: Α.Φ.
Στίχοι:
Χαρτί χαρτί, στίχο στίχο να με γιατρεύω.
Έχω ανάγκη το στυλό μου όταν μ΄απογοητεύω.
Εγώ δεν έμαθα να φεύγω ούτε να ικετεύω,
έμαθα σε ένα μέτρο τις λέξεις μου να χορεύω.
Πιάσε με να μην κατέβω κι ανοίξουν τα μπουκάλια μου.
Ξέρω πως κατά βάθος με αντιπαθούν στα χάλια μου.
Κι ίσως να 'μαι δύστροπος κεφάλι μου αγύριστο.
Κι ίσως τους δώσω μία και τους στείλω στο αγύριστο.
Μα πάλι εδώ καταλήγω και πάλι μόνος.
Μια κουφόβραση αυξάνεται όσο περνάει ο χρόνος
και συγχρόνως ένας τύπος να με στραβοκοιτάει.
Λες να ξεσπάσω ό,τι ψυχολογικό μ' έχει φάει;
Μα γάμησέ το, θ ' ανοίξω το δικό μου κεφάλι.
Μέχρι να κυριολεκτήσω σε καλό θα με βγάλει
και πάμε πάλι, να ξεσπάσω τα νεύρα μου εδώ κάτω.
Το ήπια κούπα μην το βλέπω ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ Η ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ.
Έλα βάτο, σ' έχω ανάγκη κάτι βράδια που τρελαίνομαι.
Τα βράδια που συνήθως να μιλήσω δυσκολεύομαι.
Τις πιο άσχημες ώρες της μέρας είμαστε ξύπνιοι
και το μόνο που μετράει είναι ποιον έχεις αντίκρυ.
Οι υπόλοιποι ν' αλλάξουνε ρόλο, να μη μπερδεύονται.
Χειραψίες και χαμόγελα εγώ δεν εμπιστεύομαι.
Αυτό σκέψου την επόμενη που θα μου πεις πως κλείνομαι,
θα 'ταν άχρηστα τα μάτια μας αν απ' αυτά δεν κρίναμε.
Κάτσε και γίναμε δε θέλουμε κανέναν.
Γιατί θ' αδιαφορούσαν αν τους έλεγα για μένα.
Βαφτίζω το στυλό πένα σαν παλιομοδίτης
και κάνω μουσική για μας, για να γυρνά ο πλανήτης.
Κάτι θα χτίσουμε, το μόνο που αλήθεια με κρατάει,
να σφίγγω στην αγκαλιά μου ό,τι για μένα μετράει
κι όπου με πάει. Στο τέλος μου θα σου πω “Αχ και να 'ξερες”
φωνάζοντας στον καθρέφτη “ΜΑΛΑΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ”.
Ο χειμώνας είναι μέσα μας.
ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΦΩΝΗ
ΧΕΙΜΩΝΑΣ EP
2019
Ηχογράφηση: 2018
Στίχοι/Raps: Α.Φ.
Beat: Zak Lauren
Mixing/Mastering: Dj Micro, Bashment Studio
Φωτογραφία: Ηρακλής Παπαδημητρίου
Photo edit: Α.Φ.
Στίχοι:
Χαρτί χαρτί, στίχο στίχο να με γιατρεύω.
Έχω ανάγκη το στυλό μου όταν μ΄απογοητεύω.
Εγώ δεν έμαθα να φεύγω ούτε να ικετεύω,
έμαθα σε ένα μέτρο τις λέξεις μου να χορεύω.
Πιάσε με να μην κατέβω κι ανοίξουν τα μπουκάλια μου.
Ξέρω πως κατά βάθος με αντιπαθούν στα χάλια μου.
Κι ίσως να 'μαι δύστροπος κεφάλι μου αγύριστο.
Κι ίσως τους δώσω μία και τους στείλω στο αγύριστο.
Μα πάλι εδώ καταλήγω και πάλι μόνος.
Μια κουφόβραση αυξάνεται όσο περνάει ο χρόνος
και συγχρόνως ένας τύπος να με στραβοκοιτάει.
Λες να ξεσπάσω ό,τι ψυχολογικό μ' έχει φάει;
Μα γάμησέ το, θ ' ανοίξω το δικό μου κεφάλι.
Μέχρι να κυριολεκτήσω σε καλό θα με βγάλει
και πάμε πάλι, να ξεσπάσω τα νεύρα μου εδώ κάτω.
Το ήπια κούπα μην το βλέπω ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ Η ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ.
Έλα βάτο, σ' έχω ανάγκη κάτι βράδια που τρελαίνομαι.
Τα βράδια που συνήθως να μιλήσω δυσκολεύομαι.
Τις πιο άσχημες ώρες της μέρας είμαστε ξύπνιοι
και το μόνο που μετράει είναι ποιον έχεις αντίκρυ.
Οι υπόλοιποι ν' αλλάξουνε ρόλο, να μη μπερδεύονται.
Χειραψίες και χαμόγελα εγώ δεν εμπιστεύομαι.
Αυτό σκέψου την επόμενη που θα μου πεις πως κλείνομαι,
θα 'ταν άχρηστα τα μάτια μας αν απ' αυτά δεν κρίναμε.
Κάτσε και γίναμε δε θέλουμε κανέναν.
Γιατί θ' αδιαφορούσαν αν τους έλεγα για μένα.
Βαφτίζω το στυλό πένα σαν παλιομοδίτης
και κάνω μουσική για μας, για να γυρνά ο πλανήτης.
Κάτι θα χτίσουμε, το μόνο που αλήθεια με κρατάει,
να σφίγγω στην αγκαλιά μου ό,τι για μένα μετράει
κι όπου με πάει. Στο τέλος μου θα σου πω “Αχ και να 'ξερες”
φωνάζοντας στον καθρέφτη “ΜΑΛΑΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ”.