υποσημείωση 07

Показать описание

μαυρη τρυπα, μετρημένο βημα
ολο μικραινει η ακτινα
τεμαχισμενη ακτιδα
τεμαχισμενο πρωινο, τεμαχισμένη νυχτα
μουδιαζω καθε που τεντωνει αυτή η αλυσιδα

σκληραίνει η πίκρα μα ειμαστε ακομα αγκιδα
ξερω οτι θες να πω κατι αλλο απο αυτά που είπα
πισω απο πλεξι γκλας και μπάρες που φυλαν την ηττα
τεμαχισμένες λεξεις, τεμαχισμένη αλήθεια

φτιαξε μου καγκελα, κρυψε μου το φως
μες το σκοταδι ανθιζει η φλογα και απ τη φλογα ο καπνος
σφιξτα λουρια μεχρι να σπασει ο καρπος
ο σπορος γινεται ριζα κι η ριζα γινεται καρπος

όταν κοπάζει ο αχός παιζω με σπιρτα για
να γινει σπιθαμη τη σπιθαμη η σπιθα μας πυρκαγια
παιζουμε με σπιρτα για
να καταπιει τη μαυρη τρυπα μια μαυρη φωτια

και λεμε αυτο αυτο
αυτο ειναι σωστο
φωτια σε μαλανδρινο, αυλωνα, θηβα, κορυδαλλο
φωτια σε δρομοκαιτειο και αλικαρνασσο
φωτια σε μορια, πετρου ραλλη, δαφνι, δομοκο

καθε πρωι ενας τυφλος μας "διαβαζει" τον ηλιο
ψαχνω να βρω τι διαολο βλεπει και τα ματια σφιγγω
μα όταν τα ανοιγω... τον ζηλευω λίγο
μου λεει τη μοιρα και του λεω "βλεπεις τροπο να φυγω;"

γυρω-γυρω ατσάλι και σκυροδεμα
με δυο υλικα χτισαν το κοσμο οπως το θελαν
για αυτο σου λεω το νου γιατι αυταποδεικτα
ψαχνει κορμιά να συνθλίψει η κανονικότητα

δε σωφρονίζεται η φουρτουνα μας... το ξερουνε
για αυτο εκδικουνται τα κυματα που τη φέρνουνε
εδω ό,τι ανθίζει αλυχτάει πως μαραίνεται
ξενυχτώντας σε μια ταράτσα που φλέγεται

κι όσο ανοίγουμε φτερα μαζι εγω και εσυ
θα ανοιγουν πτερυγες θα χτίζουνε τη κόλαση
μα ειμαστε η δραση η αντιδραση και η αποδραση
ενα γλυκο αερακι που σαν τυφωνας ζει

και λεμε αυτο αυτο
αυτο ειναι σωστο
φωτια σε μαλανδρινο, αυλωνα, θηβα, κορυδαλλο
φωτια σε δρομοκαιτειο και αλικαρνασσο
φωτια σε μορια, πετρου ραλλη, δαφνι, δομοκο

"η φωτιά σημαίνει ότι το ηφαίστειο βράζει. καταλαβαίνετε;"
-κρατούμενος σε μία απ' τις φλεγόμενες ταρατσες των φυλακών κατά την εξέγερση του 1991-