ΠΑΠΠΙΣΙΟΣ - Αντά ’μαν παλικάρι

Τραγούδι-ύμνος για το σφρίγος της νιότης και τη μύηση στους ερωτικούς καημούς, ευρύτερα διαδεδομένο στη Θράκη με διάφορες μελωδίες. Η εξαιρετική στιχουργική και η αναφορά στην οθωμανική πρακτική της βίαιης στρατολόγησης νέων αγοριών για τη στελέχωση των ταγμάτων των Γενιτσάρων υποδεικνύουν, ίσως, την παλαιότητα του τραγουδιού. Η συγκεκριμένη παραλλαγή προέρχεται από το Σουφλί Έβρου, όπου συνοδεύει τον παππίσιο, ιδιαίτερο τοπικό χορό σε αργό τελετουργικό ρυθμό 4/4, με λαβή από τους αγκώνες ή απ’ τα ζωνάρια, απ’ τους λίγους που ξεκινούν με το αριστερό πόδι. Το ρυθμό δίνει το νταούλι.

Αντά ’μαν παλικάρι δώδεκα χρονώ
στα σίδερα πατούσα κι έβγαζα νερό,
στα μάρμαρα πατούσα και κουρνιάχτιζαν1.
Γιανίτσαρο μι πήραν πέρα στη Φραγκιά2
να μάθω το δοξάρι3 και τον πόλεμο.
Kι ούδε δοξάρι ’μάθα κι ούδε πόλεμο
μόν’ ’μαθα την αγάπη την παντέρημη.

Χοροδιδάσκαλος : Ιωαννίδου Δώρα
Βίντεο : Καλπάκη Μαργαρίτα