3. Παλιάτσος & Αχάτη - Πυγολαμπίδες prod.Dj Mestre

Στίχοι/Ερμηνεία: Παλιάτσος & Αχάτη
Μουσική Παραγωγή: Dj Mestre
Ηχογράφηση/Μίξη/Master: Skematik (The VoCults Lab)
Εικαστική επιμέλεια εξωφύλλου: Θεοδώρα Τσιλίκα
Βίντεο: Δώρα Δέρβη

Στάχτη στα Μάτια

Στίχοι στα σχόλια

Παλιάτσος

Αχάτη

Dj Mestre

Skematik

The VoCults

Θεοδώρα Τσιλίκα

Δώρα Δέρβη

[paliatsos]

Και μετά σ'έκλεισα μέσα στην αγκαλιά μου
Τόσο σφιχτά, που τα δάκρυα σου
άρχισαν να μουσκεύουν το λαιμό μου και το στήθος μου
Χάιδεψα τα μαλλιά και το πρόσωπο σου
Δεν ήθελα να ρωτήσω
Γιατί κλαις;
Με κοίταξες μ'ένα κλεφτό χαμόγελο και μου είπες
''Όλο αυτό, είναι πολύ καλό για να'ναι αληθινό''
Γέλασα
Βλέπεις, έχουμε δει πολλές ταινίες μεγαλώνοντας
Δε σ'ένοιαξε όμως
Και ξαναχώθηκες εκεί μέσα, στα χέρια μου
Σου είπα ''ηρέμησε, μη φοβάσαι''
Κι ένα δάκρυ κύλησε και στα δικά μου μάτια
''Ζήσε''

Σταμάτα να μιλάς άλλο για ηρεμία
τα μάτια μας αδειάσανε από την υγρασία
Όλα είναι επιλογές και να'χαμε να λέγαμε
Και τα'χαμε και κλαίγαμε γιατί ποτέ δεν ξέραμε
πως όσο κι αν ματώσουμε, ακόμα δεν μαθαίνουμε
μέσα μας κρύβουμε τη δύναμη να αντέχουμε
Πως είναι δυνατό τη δύναμη αυτή να μη βρίσκω;
Xαμογελώ μηχανικά μα νιώθω πως δεν πείθω
Όλοι τους είναι ηθοποιοί, όλοι κοιτάνε τη δουλειά τους
νότες σουρεάλ μες στην πραγματικότητα τους
Παίζουμε παλεύοντας πάντα με όσα έχουμε
καλή καρδιά κι εύφλεκτα μυαλά τα παραθέτουμε
Κι όπου μας βγάλει ρε, κι όπου μας βγάλει
σ'έναν κόσμο, που δε μας χωράει πάλι
να ψάχνουμε παράθυρα, πόρτες και διεξόδους
να φύγουμε απ'τη μηχανή που παράγει κλώνους
Κουρδισμένα ανθρωπάκια για να σπείρουν απογόνους
μια μάταιη προσπάθεια να μη τους θάψουν μόνους
Μιζέρια φορεμένη σε χρυσαφένιους τόνους
λευκογιακάδες σκλάβοι που κυνηγάνε μπόνους
Κι εγώ ψάχνω μία μπόνους νύχτα μες στην αγκαλιά σου
να ρουφήξω όλους τους πόνους που σου τρώνε τα σωθικά σου
να σου γλείψω όλους τους πόθους που κυλάνε στα δάκρυα σου
να τους διώξω μακριά σου, να κολλήσω πιο κοντά σου
Με μια ματιά σου ξέσκιζες τη γήινη φορεσιά μου
πυγολαμπίδες πέταγαν κι έρχονταν κοντά μου
Τα φιλιά σου οξυγόνο σ'έναν βρώμικο κόσμο
παγώνουνε τον χρόνο όταν μπαίνεις εντός μου
Ανάσανα ζωή απ'της ψυχής σου τη μαγεία
ονείρατα που ενώθηκαν σε μια νύχτα κρύα
τόσα χρόνια χαμένα με οδήγησαν σε σένα
βάλε φωτιά στα μάτια σου κι έλα να γίνουμε ένα

Βάλε φωτιά στα μάτια μου
κι έλα να γίνουμε ένα

Πυγολαμπίδες έφευγαν σα στάχτες απ΄τα μάτια σου
μάτια φλεγόμενα και λόγια αμφιλεγόμενα
Κι εγώ παλεύω να κολλήσω τα κομμάτια σου
κομμάτια ανθρώπινα κι αλληλοεξαρτώμενα
Πυγολαμπίδες έφευγαν σα στάχτες απ΄τα μάτια
μάτια φλεγόμενα και λόγια αμφιλεγόμενα
Κι εγώ μυρίζω τ'άρωμα σου στα δωμάτια
μυρίζω χρώματα και χνώτα αναδυόμενα (x2)

Ο ουρανίσκος μας είναι ένα νεκροταφείο γεμάτο λέξεις
Λέξεις που φοβηθήκαμε να αρθρώσουμε
Λέξεις που μετανιώσαμε που δεν τις είπαμε
Τα μάτια μας είναι ένας ωκεανός γεμάτος δάκρυα
Δάκρυα πικρά που σαν κύματα ξεπετάγονταν
κάθε φορά που δαγκώναμε τα χείλη μας
για να πνίξουμε όσα νιώθαμε
Μα όσο κι αν τα πνίξαμε
ποτέ δεν τα ξεχάσαμε