Ἀπολυτίκιον Αγίου Αμφιλοχίου του Πατμίου (Μακρή)

Τῇ ιστ´ τοῦ µηνός Απριλίου , µνήµη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡµῶν Ἀµφιλοχίου τοῦ Πατµίου, τοὐπίκλην Μακρῆ
.Στίχοι
Ὡς κλῆσις ἡ σή, Ἀµφιλόχιε φαίνει τὰ ἄνω ὁρᾷς καὶ κάτω ἐποπτεύεις.
∆εκάτῃ ἀµφὶ τῇ ἕκτῃ Ἀµφιλόχιος Μακρῆς ἔβυν παράδεισον εὐρύν

ΚοντάκιονἮχος α´. Ὁ µήτραν παρθενικήν.

Tῆς Πάτµου τὸ εὐθαλὲς καὶ ὑψίκοµον βλάστηµα, λευΐτην τὸν ἱερόν, ἀρετῆς τὸ κειµήλιον,τροφέα πτωχῶν, λύχνον µοναστῶν, ποιµένα ψυχῶν καὶ µονῆς Μητρὸς Ἠγαπηµένου τὸν κτίτορα µεγαλύνοµεν µολπαῖς πόθῳ χρώµενοι σεπτὸν Ἀµφιλόχιον.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις τῶν Πατµίων κλέος λαµπρὸν τῶν πατέρων γέρας, ἱερέων ἡ καλλονή, µοναστῶν ἀλείπτης καὶ πάντων τῶν τιµώντων τὴν µνήµην σου προστάτης, ὦ Ἀµφιλόχιε.

∆ίστιχον.

Πατρῷαν εὐχὴν τῷ σοι πλέξαντι ὕµνους,ὦ Ἀµφιλόχιε δὸς τῷ Ἰωάννῃ.

Tὸ πῦρ σῆς ὑµνήσεως ἔνδον µοι θέντα χαρίτωσον Χερουβείµ, πάτερ, τὸν µύστην.

Ψάλλουν οι μοναχές της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Πάτμου

[ΑΝΔΡΕΑΣΤΡΙΟΜΜΑΤΗΣ]

«Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένω τω αγαθώ» (Ρωμ. 2, 10).
Καλή χρονιά και ευλογημένη απο τον Κύριο Ιησού Χριστό!
Είχα την χαρά να γίνω αυτόπτης μάρτυρας, ενός θαύματος του αγίου, όταν ήμαστον,
πρώτη γυμνασίου (γεννήθηκα το 1956).Είχα έναν πολύ σθενό συγγενή, που είχε γεννηθεί,
με μερική δυσλεξία, μαθησιακή δυσκολία που στον τόπο μας, δεν ειχε μελετιθεί,
σε επίπεδο κοινωνίας!Ενα κειμενάκι που οι άλλοι αποτυπωναν με δύο φορες ανάγνωσης,
αυτός, ο συγγενής μου έπρεπε να το διαβάσει τουλάχιστον 12 φορές.Κοσμιτικά επίθετα,
ανερπίδεκτο μαθήσεως, τεμπέλης, μέχρι και αλήτης, ο μικρός συγενής, απο εκπαιδευτικούς,
και τον κοινωνικό περίγυρο.
Ο πατέρας του μικρού, συγγενή μου, καταγώμενος εκ Πάτμου, είπε να πάρει το παιδί, στον
αγιο γέροντα καθότι διορατικός ο αγιος Μακρής.Εγώ ο μικρός και ο πατέρας του μικρού,
(συγγενήςμου)τον επισκεφθήκαμε.
Ο μικρός κρατούσε την Καινή Διαθήκη, κείμενο-ερμηνεια Τρεμπέλα.
Που ήταν υποχρεωτικό να την έχουν στο γυμνάσιο οι μαθητές, τότε.
Καθήσαμε μηλήσαν οι μεγάλοι για την Πάτμο, και ο συγγενής μου ο μερικώς δυσλεκτικός,
ζήτησε να ερωτήσει, με μεγάλη προσύλωση, να μαθει τί ήταν το "χξς" της Αποκάλυψης!
Τότε θυμάμαι αντί, απάντησης ο άγιος Μακρής είπε στον πατέρα του μικρού, που τον έλεγαν, Θεόφιλο¨: <<ΘΕΟΦΙΛΕ, ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΘΥΜΗΘΕΙΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΤΙ,
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ>> Ανόρθωσε, ο αγιος και στήρηξε μια πυκραμμένη,
ψυχή.Και το να σώσεις μια ψυχή είναι μεγαλύτερο θαύμα απο το να αναστήσεις, έναν,
νεκρό που θα ξαναπεθάνει (κατα τον ιεροκύρηκα πατέρα Αεράκη)
«Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένω τω αγαθώ» (Ρωμ. 2,

[Dimitrhs]

Το απολυτίκιο έχει συγγράψει ο Γέροντας Αντύπας, του Ιβηρίτικου Ιερού Κελλιού της Αγίας Άννης (romfea.gr)