Κλινικά Νεκρός - Η Σιωπή Πια Έγινε Κραυγή Αγωνίας

Показать описание

Credits:

Κλινικά Νεκρός: Beat/Στίχοι/Mastering
Τίνα Δούβα: Mix/Cover

Follow us:
Κλινικά Νεκρός: Instagram: @klinikanekros
Twitter: @klinikanekros

Τίνα Δούβα: Instagram: @tinadouva
Twitter: @tinadouva

Lyrics:

Έχω βαρεθεί να μένω μόνος το βράδυ
Να είμαι άλλη μια σκιά στο σκοτάδι
Έχουν περάσει εβδομάδες από τότε που είδα τον ήλιο
Τα λάθη μου έγιναν δεσμά και δεν μπορώ να ξεφύγω
Έστω για λίγο να ακούσω μια φωνή που δεν θα φαίνεται ξένη
Μια αντανάκλαση που δεν θα μισώ
Απ’ τη φωτιά μου μόνο έμειναν στάχτες, στα συναισθήματα φράχτες
Η σιωπή έγινε πια ουρλιαχτό, δεν είμαι εδώ

Με έχω εντελώς βαρεθεί εδώ μέσα ξανά στο μυαλό μου κλεισμένος
Παρανοώ προσπαθώντας να βρω λίγο νόημα φυλακισμένος
Πίσω απ’ τις μπάρες που γράφω η κάθε γραμμή με γεμίζει με πόνο
Μα είναι η πράξη, τα φτύνω και νιώθω πως κάτι ακόμα μπορεί να με κάνει να αλλάξω
Να νιώσω πως ζω, πως είμαι ακόμα εδώ, πως ίσως είμαι αρκετός
Αν και δεν είμαι αρεστός και το ξέρω, τα έκανα πάλι μπουρδέλο
Πάλι δεν ξέρω τι θέλω, πάλι με κάνεις να νιώθω χαμένο κορμί
Πάλι να νιώθω σκουπίδι, για πάντα χαμένος στη λήθη
Για πάντα να είμαι αυτό που ποτέ δεν αρκεί

Και εδώ είναι το κομμάτι που θα πέταγα ένα pop φωνητικό
Μελωδικό, τριφωνικό και λίγο μελαγχολικό
Μα μου είπες πως το κάνω συνέχεια και το βαρέθηκες πια
Όπως βαρέθηκες και εμένα
Και είναι αστείο οι μισοί να μου λέτε να κάνω μόνο hip hop
Και από την άλλη πως μου πάει το pop
Και ας είναι emo, πάλι πόνο θα δίνω
Και αν θες καλύτερες μπάρες πέρασε μέσα, σερβίρω, πάμε πάλι

Φήμη, θα μαι indie για πάντα bro
Γάμα τους φίλους μου με άφησαν μόνο μου
Γάμα τους τίτλους μου αρκεί το Νεκρός
Γάμα τους θρύλους στη hip hop με αφήνουν εκτός επαφής είναι πια και αυτοί δυστυχώς
Έχουμε πήξει σε φράγκα και flex
Τη βρήκαν να ντύνονται gangsta κομπάρσοι ενώ κλέβουν τα flows του Λεξ
Μα εμένα ό δρόμος μου φέρνει μόνο το φθόνο
Μου κάνει μίσος τον πόνο με πάει πίσω στο χρόνο
Να ξαναζήσω τον φόνο της αθωότητας μόνο
Για να κερδίσω το θρόνο της ματαιότητας
Και όμως βαρέθηκα να είστε όλοι ψεύτικοι
Μα είμαι και εγώ κολλημένος στο χθες
Νομίζεις με ξέρεις μα είσαι ραμμένες πληγές μου
Ξανά ανοιχτές στα ντιεμς

Δεν μπορώ, όσο θα σαι εδώ πίσω θα μαι εγώ
Και με κάθε μου βήμα θα με ακούς να τραγουδώ
Και με κάθε ανάσα το νιώθω πια πως δεν σε χάνω
Ότι και να κάνω μένεις, όσο και να προσπαθώ
Εσύ, για πάντα εκεί.

Copyright ©Dystopic Productions 2021