NXIV 'Νέμεσις'-Ο Χρόνος Περνά

στίχοι-ερμηνεία: Νέμεσις XIV
παραγωγή:
Τ.Χ.Ε

στιχοι:
Αδερφε μου ακου με
κι εγω το χρονο μου σπαταλησα
κι εγω τον χαρισα στη μαγισσα,την Οκνυρια,
του Βηλφεγωρ την αμαρτια.
Γιατι ξερεις ο χρονος περνα (και περνα και περνα)
και σταματα στα ξαφνικα...

Λενε πως ο χρονος τις πληγες επουλωνει.
Ειμαι ο μονος που νομιζει πως ο πονος μοναχα μεγαλωνει;
Το κορμι γιατρευει και συναμα το σκοτωνει.
Ο χρονος δε χαριζετα,σαν δανειο δινεται,μοναχα παραπανω σε χρεωνει...

Μπορεις να παρεις τιμονι απο πολη σε πολη
κι ετσι να ξεφυγεις απο του καθενος της γνωμη ή
σαν Ελληνας να πολεμας μ' ασπιδα και με δορυ
μα του χρονου θα ειμαστε για τη ζωη μας ολη υποδουλοι ολοι.

Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
μα πισω δε γυρνα .
Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
μα πισω δε γυρνα .
Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
μα πισω δε γυρνα .
Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
κι εγω καθομαι στα ιδια τα σκαλια.

Η αμμος ξεγλυστρα μεσα απο την κλεψυδρα
κι ο χρονος περνα (τικ τακ)....

Πριν το καταλαβεις θα'χουνε ασπρισει τα μαλλια.
Πριν το καταλαβεις θα'χουνε πεσει της γκομενας σου τα βυζια (χαχα).
Γαμα την ομορφια,υποκειμενικα ειναι ολα αυτα
σαν γινεις γερος ο ερως δε θα εχει σημασια,μοναχα η αγαπη που εμεινε...

Ρωτα το γερο σου ποιο ειναι το μεγαλυτερο το τερας
θα σου πει ο χρονος θα γινει ο μεγαλυτερος φοβος σου σαν γινεις πατερας
Ο χρονος ειναι της Κολχιδας το ανεκτιμητο το δερας.
Ξεγλυστρα μεσα απο τα χερια σου σαν να ηταν αερας...

Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
μα πισω δε γυρνα .
Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
μα πισω δε γυρνα .
Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
μα πισω δε γυρνα .
Ο χρονος περνα κι ο χρονος περνα
κι εγω καθομαι στα ιδια τα σκαλια.