filmov
tv
Βίκυ Καρατζόγλου ► Όνειρο

Показать описание
Βίκυ Καρατζόγλου ► Όνειρο
Ερμηνεία: Βίκυ Καρατζόγλου
Μουσική: Γρηγόρης Πετράκος
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μπουζούκι: Βαγγέλης Μαχαίρας
Κιθάρες: Μάριος Μούρμουρας
Ενορχήστρωση: Βαγγέλης Μαχαίρας & Νίκος Καλαντζάκος
Είχα ένα όνειρο μικρό πολύ μικρή
και το κοίμιζα ζεστό στο μαξιλάρι
και το ημέρευα στον ύπνο το βαθύ
με το γάλα του γλυκά μες το σκοτάδι.
Να 'χω έναν άνθρωπο μεγάλο σαν βουνό
να 'χω έναν άνθρωπο σαν γίνομαι μεγάλη
μα ήταν όνειρο μικρό πολύ μικρό
και μου κυλούσε απ' τα χέρια σαν νερό.
Τώρα τα όνειρα ξυπνήσαν ξαφνικά
βγήκαν στο δρόμο κι είναι μέρα μεσημέρι.
Tώρα τα όνειρα γυρνάνε απ' τη δουλειά
και βρίσκουν χέρι στο δικό σου πάντα χέρι.
Τα όνειρα μου ζωντανά αληθινά.
Είχα ένα όνειρο μικρό πολύ μικρή
ήρωα μου να το πω ή πρίγκιπα μου
χιλιάδες πρόσωπα που ήτανε εσύ
όπως είδα στα κλειστά τα βλέφαρά μου.
Να με πηγαίνεις ως την άκρη τ' ουρανού
να με γυρίζεις ως τη μέση της κουζίνας
να είσαι το σύνορο του εδώ και του αλλού
ο μονομάχος τ' ουρανού και του εφικτού.
Τώρα τα όνειρα ξυπνήσαν ξαφνικά
βγήκαν στο δρόμο κι είναι μέρα μεσημέρι.
Τώρα τα όνειρα γυρνάνε απ’ τη δουλειά
και βρίσκουν χέρι στο δικό σου πάντα χέρι
Τα όνειρα μου ζωντανά αληθινά.
Ερμηνεία: Βίκυ Καρατζόγλου
Μουσική: Γρηγόρης Πετράκος
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μπουζούκι: Βαγγέλης Μαχαίρας
Κιθάρες: Μάριος Μούρμουρας
Ενορχήστρωση: Βαγγέλης Μαχαίρας & Νίκος Καλαντζάκος
Είχα ένα όνειρο μικρό πολύ μικρή
και το κοίμιζα ζεστό στο μαξιλάρι
και το ημέρευα στον ύπνο το βαθύ
με το γάλα του γλυκά μες το σκοτάδι.
Να 'χω έναν άνθρωπο μεγάλο σαν βουνό
να 'χω έναν άνθρωπο σαν γίνομαι μεγάλη
μα ήταν όνειρο μικρό πολύ μικρό
και μου κυλούσε απ' τα χέρια σαν νερό.
Τώρα τα όνειρα ξυπνήσαν ξαφνικά
βγήκαν στο δρόμο κι είναι μέρα μεσημέρι.
Tώρα τα όνειρα γυρνάνε απ' τη δουλειά
και βρίσκουν χέρι στο δικό σου πάντα χέρι.
Τα όνειρα μου ζωντανά αληθινά.
Είχα ένα όνειρο μικρό πολύ μικρή
ήρωα μου να το πω ή πρίγκιπα μου
χιλιάδες πρόσωπα που ήτανε εσύ
όπως είδα στα κλειστά τα βλέφαρά μου.
Να με πηγαίνεις ως την άκρη τ' ουρανού
να με γυρίζεις ως τη μέση της κουζίνας
να είσαι το σύνορο του εδώ και του αλλού
ο μονομάχος τ' ουρανού και του εφικτού.
Τώρα τα όνειρα ξυπνήσαν ξαφνικά
βγήκαν στο δρόμο κι είναι μέρα μεσημέρι.
Τώρα τα όνειρα γυρνάνε απ’ τη δουλειά
και βρίσκουν χέρι στο δικό σου πάντα χέρι
Τα όνειρα μου ζωντανά αληθινά.
Комментарии