«Πάσχα ιερόν» & «Χριστός ανέστη» | «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ»

Διανύουμε ήδη την τέταρτη εβδομάδα από την εορτή του Πάσχα και η υμνολογία της Εκκλησίας μας λαμπρύνεται από Αναστάσιμες μελωδίες του Πεντηκοσταρίου. Καθώς ο Απόστολος Παύλος διακηρύσσει στην προς  Κορινθίους Α΄ ιε΄, 17 «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις υμών», και πιο κάτω στον στίχο 20, «Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν», αυτή η ιερότερη, η λαμπρότερη και η ενδοξότερη έκφραση του θριάμβου της πίστεώς μας, αποδίδεται για πενήντα ημέρες στις Εκκλησίες μας με τον πασχαλινό ύμνο «Χριστός Ανέστη».  
Ο «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ» του Ι. Ν. Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου με πρωτοβουλία του Χοράρχου και Πρωτοψάλτου του Ι.Ν. Αγ. Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Πολιούχου των Αθηνών και υποψηφίου διδάκτορα του τμήματος μουσικολογίας του EUC Γεώργιου Δεμελή, εμηνεύει σε αυτό το μουσικό βίντεο τα τέσσερα Πασχαλινά στιχηρά, «Πάσχα ιερόν», «Δεῦτε ἀπὸ θέας», «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες» και «Πάσχα τὸ τερπνόν» σε ήχο πλάγιο του πρώτου και μελοποίηση του Άρχοντος Πρωτοψάλτου, Χρυσάνθου Θεοδοσόπουλου (1920-1988) από το βιβλίο ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟ, θεσσαλονίκη 1990.  
Για την ερμηνεία αυτών των ύμνων, ο «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ», διαιρείται σε δύο ημιχόρια και ψάλλει κατά αντιφωνικό τρόπο. «Όταν λέμε «Αντιφωνικός τρόπος ψαλμώδισης», εννοούμε τον «ἐξ᾽ ὑπαμοιβής», δηλαδή, την εναλλάξ από δύο ψάλτες ή χορούς ψαλτών ψαλμώδιση των Ψαλμικών στίχων και σταδιακά όλων των τροπαρίων, είτε αυτά είναι στιχηρά (συνοδεύονται από Ψαλμικό στίχο) είτε όχι.» Κωνσταντίνος Χαριλ. Καραγκούνης. «ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ», Βόλος 2001.  
Το πρώτο ημιχόριο αποτελείται από τους: Γεώργιο Δεμελή, Καφάτο Εμμανουήλ, Παυλίδη Αναστάσιο, Τριανταφυλλόπουλο Ιωάννη και Βασίλειο Ίσσαρη, ενώ το δεύτερο ημιχόριο από τους: Τρασάνη Χάρη, Στέλιο Ιωάννου, Μωραϊτάκη Δήμο – Μάριο, Απόλλωνα Κοροβέση και Οικονόμου Φώτιο.  Τέλος, ο «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ» ενώνει τα δύο διηρημένα ημιχόρια του για την εκ νέου απόδοση του πασχαλινού ύμνου «Χριστός Ανέστη», βασιζόμενος αυτή τη φορά, σε μία διαφορετική μελοποιητική προσέγγιση, καθώς η σύνθεση αυτή αποτελεί μέρος του Δοξαστικού των αίνων του Πάσχα, «Ἀναστάσεως ἡμέρα», σε μελοποίηση και πάλι του Άρχοντος Πρωτοψάλτου, Χρυσάνθου Θεοδοσόπουλου.