Στοίχειωσαν οι μέρες - Ευαγγελία Λυμπεροπούλου

Στοίχειωσαν οι μέρες
κι όσο κι αν φεύγεις
πάντα εδώ γυρνάς ψυχή μου.
Κι αν κοπήκανε τα νήματα
δεν το βλέπεις...
μα μια αόρατη κλωστή
σε κρατάει σφιχτά δεμένη.
Σκόρπισαν τα λόγια στον αέρα
και τα όνειρα με ματωμένα γόνατα
μείναν στην αλάνα
που παίζαμε παιδιά.
Κι όσο κι αν ψάχνεις
τίποτα δεν φαίνεται εδώ να αλλάζει.
Σαν τα ρολόγια που σταμάτησαν
σε ώρα κακού και ορυμαγδού.
Θα μαρτυρούν τη σκόνη της σιωπής
που ακολουθεί του χαλασμού.
Σου το΄πα στοίχειωσαν οι μέρες ψυχή μου...

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου