Miltos Pavlou feat. Ilyana Hajduk-Kucheruk - God Abandons Antony (Acoustic version)

God Abandons Antony - by Miltos Pavlou
Poetry by C.Cavafy – English Translation by Miltos Pavlou

When suddenly, in middle night you hear
an invisible procession going by
with exquisite music, with voices,
don’t mourn your luck that’s giving in
endeavours that failed,
the projects of your life
all have proved illusions
don’t mourn for them in vain

As well prepared, since long ago
as brave you are
bid farewell to her
the Alexandria that’s leaving you

Above all, don’t fool yourself,
don’t say it was just a dream,
that your ears have deceived you
Futile hopes like these, don’t condescend
don’t mourn your luck that’s giving in
endeavours that failed,
the projects of your life
all have proved illusions
don’t mourn for them in vain

As well prepared, since long ago
as brave you are
as it is right for you
worthy of such majestic polis

Come closer and firmly to the window
and listen with emotion - but do not
like cowards beg, whine and complaint
as your last pleasure, to the sounds
the exquisite instruments of the mystic choir
and bid farewell to her
the Alexandria you leave behind

Credits:
Composer: Miltos Pavlou
Singer: Miltos Pavlou
Vocals: Ilyana Hajduk-Kucheruk
Production: Miltos Pavlou – Sergios Voudris
Arrangement: Sergios Voudris
Guitar: Odysseas Tziritas
Violin: Marianthi Karayanni, Nefeli Liouta
Viola: Stelios Papanastasis
Cello: Weronika Kijewska
Mix – Mastering: Stavros Georgioupoulos @ Diskex Studio
Instruments recordings: Diskex – Sergios Voudris
Voice Recordings: Studio Altāria of Miltos Pavlou @Bruckhaufen, Vienna
Artwork: by Miltos Pavlou

Κυκλοφορεί από την Protasis Music

Κοινωνικά δίκτυα του Μίλτου Παύλου:

♪Αγόρασέ το:

♪Άκουσέ το:

Συνδεθείτε με την Protasis Music:

Greek original poem:
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Του Κ.Καβάφη

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου•

μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι

με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.