ΔΗΛΟΣ 2012

Έλθε, μάκαρ, Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοίβε, Λυκωρέα, Μέμφιτε, αγλαότιμε, ἰήιε, ολβιοδώτα, χρυσολύρη, σπέρμειε, αρότριε, Πύθιε, Τιτάν, Γρύνειε, Σμυνθέα, Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντι, άγριε, φωσφόρε Δαίμωνα, εράσμιε, ένδοξεκούρε, μουσαγέτα, χοροποιέ, εκηβόλε, τοξοβέλεμενε, Βράγχιε & Διδυμεύ, εκάεργε, Λοξία, αγνέ, άνακτατης Δήλου, εσύ που έχεις όμμα που δέρκει τα πάντα και φωτίζει τους βροτούς, χρυσοκόμη, που αναφαίνεις καθαρές φήμες και χρησμούς. Έλα σε εμένα που εύχομαι υπέρ των λαών έχοντας εύφρονα ψυχή. Εσύ οράς ολόκληρον τούτον τον άπειρο αιθέρα υπέρθεν της ολβιόμοιρης γαίας και δια του σκότους, της νύχτας εν ησυχίαν υπό αστεροόματον όρφνη δέρκεις τις ρίζες από κάτωθεν, κατέχεις δε τα πέρατα όλου του Κόσμου. Σε εσένα ανήκει η αρχή και το τέλος που πρόκειται να έρθει, είσαι παντοθαλής και αρμόζεις κάθε πόλο, με την πολύηχη κιθάρα, άλλοτε βαίνεις προς τα τέρματα της νεάτης, άλλοτε προς την υπάτη, αλλοτε μιγνύοντας κάθε πόλο σε Δωρικό διάκοσμο κρίνεις τα βιοθρέμμονα φύλα, συγκερνώντας την παγκόσμια μοίρα των ανθρώπων. Και μιγνύοντας τον χειμώνα με το θέρος με ισότητα μεταξύ τους, διέκρινες τον χειμώνα σε υπάτες και το θέρος σε νεάτες, και το πολυεράσμιο έαρ στο ωραίο Δωρικό άνθος. Γι’ αυτό οι βροτοί σε καλούν με την επωνυμία άνακτα Πάνα, δίκερο θεό που στέλνεις τους συριγμούς των ανέμων. Kαι για αυτό έχεις την σφραγίδα που τυπώνει τον Κόσμο. Εισάκουσέ μας, μάκαρ, και σώζε τους μύστες με την ικετηρίδα φωνή.