Μιχάλης Μαστροπαύλος ή Βιτσίλας Παρέα στο Καλαμάκι - Το δυναμίτη (Πειραχτικές μαντινιάδες με κιθάρα)

Εδώ παίζει κοντυλιές στην κιθάρα ο Βιτσίλας (ο οποίος έπαιζε κυρίως μπουζούκι) και λένε πειραχτικές μαντινιάδες με τον Διονύση ο ένας στον άλλον για τους μεζέδες που φέραν στην παρέα.

Ο Βιτσίλας ήταν μια μορφή της Σητείας, ένας ελεύθερος άνθρωπος, ψαράς γλεντζές, μερακλής καλοσυνάτος, πλακατζής, κάποια στιχάκια του:

Δεν έχω χρέη και κανείς δε μου χρωστάει
Kι ούτε μπλοκάκι διαθέτω επιταγών
Kι ειν' η ζωή μου μεροδούλι μεροφάι
Kι όλα ας γίνουνε ατσάλι και μπετόν

Ο κόσμος το 'χει βούκινο
Στση Στείας το λιμανι
Πως η πληγή που μ' άνοιξες
Αδύνατον να γιάνει

Mια από της ασχολίες του για να βγάλει τα προς το ζην ήταν πως πήγαινε στην παραλία της Σητείας στην οποία είχαν παλαιότερα τοποθετήσει νάρκες οι Γερμανοί κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τις αφόπλιζε και έπαιρνε το μπαρούτι που είχαν μέσα και το εμπορευόταν ή το κρατούσε, εξού και η τελευταία μαντινιάδα που είπε του Διονύση.

Μα δεν μπορείς στο σπίτι μου
Να φανερώσεις μύτη
Γιατί στη τσέπη σου θα μπει
Νιόνιο το δυναμίτη

Το δέκατο τρίτο και τελευταίο απόσπασμα από μια παλαιινή ηχογράφηση κάπου ανάμεσα στο 1970 με 1980 στο μετόχι του παππού και της γιαγιάς μου Γιώργη και Αννούλας Κοσκίνη στην τοποθεσία Καλαμάκι στην γη της Μονής Τοπλού κοντά στο Βάι, τον Κάβο Σίδερο, την Ερμούπολη κ.α, στο ανατολικό άκρο της Κρήτης, όπου επί σειρά ετών γινόταν γλέντια με την φιλοξενία, τον σεβασμό και την ομορφιά που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους της περιοχής. Από αυτό το φτωχικό μετοχάκι περάσανε οι μεγαλύτεροι μερακλήδες του τόπου, της Κρήτης ολάκερης και παραπέρα, μουσικοί, καλλιτέχνες, εργάτες, βουλευτές, πλούσιοι και φτωχοί γινόταν και συνεχίζουν να γίνονται μέχρι και σήμερα μια Παρέα σε έναν τόπο που εμπνέει την αίσθηση της ηρεμίας και της ελευθερίας. Η έννοια της Παρέας στην Κρήτη είναι διαφορετική από την συνηθισμένη χρήση της λέξης, είναι μια κατάσταση, στην οποία όλοι ανυπομονούμε πάντα να βρεθούμε και να μονιάσουμε, με το καλό και σε άλλα λοιπόν!

Στο παρεάκι παρευβρίκονται :

Ο Γιώργης ο Κοσκίνης και ο Διονύσης ο Γιαννακάκης στο βιολί, στην κιθάρα μάλλον ο Γιώργης ο Χρυσουλάκης ή Αής, όμως παίζανε και άλλοι από την παρέα κιθάρα όπως και άλλα όργανα οπότε δεν είμαι σίγουρος ποιός ακριβώς παίζει, συνήθως έπαιζε ο Αής. Μετά παίζουν και τραγουδούν, ο Μιχάλης Μαστροπαύλος ή Βιτσήλας, ο Χαρίλαος Βιτσεντζάκης, ο Κουτσαντωνάκης Γιάννης ή Αγροφύλακας, κάποιος από το Ρέθυμνο που δεν γνωρίζω το όνομα του και στον χορό και στο σπάσιμο των πιάτων η Αννούλα του Κοσκίνη, η Μαρίκα του αγροφύλακα και η Εριέτη του Αή. Στα διπλάνα μετόχια μένανε δεξιά οι Χρυσουλάκηδες και αριστερά ο Βιτσήλας. Οι περισσότερες φωτογραφίες που έχω χρησιμοποιήσει για το βίντεο είναι από το μετόχι. Θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες ηχογραφήσεις σε κάποιες από τις οποίες φαίνεται η έντονη αίσθηση του χιούμορ τους, πειράζοντας ο ένας τον άλλον με μαντινιάδες, περιγράφοντας αστεία γεγονότα και ιστορίες που έχουν συμβεί στην παρέα.
Αφιερωμένο στην μνήμη τους
Καλή ακρόαση