Pia Nixta S'eklepse - Giannis Poulopoulos Official song ( lyrics...62menios)

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Από το άλμπουμ"Μέρες του καλοκαιριού"1970

Βροχή στο προσωπό μου
Ο ήλιος πουθενά
Ψάχνω για τ' όνειρό μου
μα γύρω μου βουνά

Ποια νύχτα σ' έκλεψε
Ποια πίκρα σ' έκρυψε
Και τώρα πια, για ποιαν θα τραγουδώ
Νωρίς που βράδιασε
Ο κόσμος άδειασε
Αγάπη μου δεν θα σε ξαναδώ

Στης λησμονιάς τη βρύση
δεν έχει πια νερό
Ξέρω δεν θα γυρίσει
μα θα την καρτερώ

Αποποιούμαι Όλων Των Πνευματικών Δικαιωμάτων. Όλα τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους παραγωγούς.
Παρακαλώ oποιαδήποτε δισκογραφική εταιρεία ή οποιοσδήποτε παραγωγός ή καλλιτέχνης δεν συμφωνεί με κάτι από τα παραπάνω,
να επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να διαγραφεί το ανάλογο video.

All rights goes to the producers of this song we don't own the rights. This song is only for promotional use.
If you own the rights of this track, and want it removed. Please, let me know, send me a private message and I'll proceed to remove it within a few hours. It was upload only for promotional use

[Nickey-tp]

Μεγάλωσα και έγινα 49 ετών. θυμάμαι τον εαυτό μου απο πάντα να ακουω Γιάννη και πάντα να είναι σαν να ήταν πρόσφατο. Αυτό σημαίνει διαχρονικό ένα τραγούδι.

[ΛυδίαΜινιονετ]

Από το 1962 στο τραγούδι ⭐ Σε ευχαριστούμε πολύ!!
Καλό παράδεισο στην
γειτονιά των Αγγέλων
Αγαπημένε των πολλών.
⭐Γιάννης Πουλόπουλος
🌺🌼1941-2020🌼🌺

[georgcorfu]

Για μενα το καλυτερο του τραγουδι, αυτο που με αγγιζει πολυ στην ψυχη.
Χαιρετισμος απο ενα κοριτσι που καποτε εργαζοταν παρα πολυ κοντα στο πατρικο του σπιτι.

[mariakontonlkoy]

Ποια νύχτα σε έκλεψε νωρίς που βράδιασε ο κόσμος άδειασε έτσι αδειάζουν και οι καρδιές των ανθρώπων.

[radiovroxi]

Στην διάρκεια της ζωής μας συναντάμε κάποιους ανθρώπους που  φωτίζουν ως μικροί ήλιοι τα σκοτάδια που σκεπάζουν το μονοπάτι μας.  Η λάμψη που εκπέμπουν είναι ακαθόριστα μεγάλη. Αυτοί οι άνθρωποι, δεν μπορούν παρά να είναι ένας, δύο στην όλη μας πορεία. Φωτεινά αστέρια στη ζωή μας ... ένα σπάνιο δώρο που χαρίζεται αφειδώλευτα, κι όταν χαριστεί δεν επιστρέφεται .Σε αυτούς τους ανθρώπους δε μπορείς εύκολα να δώσεις έναν χαρακτηρισμό, δε μπορείς να βαφτίσεις τη σχέση σου μαζί τους γιατί ότι αισθάνεσαι γι' αυτούς πάντα θα ξεπερνά τα όρια του λόγου.
Είναι εκείνοι που σε συντροφεύουν κάθε στιγμή στη ζωή σου και ότι κι αν κάνεις πάντοτε  θα ακουμπούν την ψυχή σου. Ακόμα και αν η φυσική τους απουσία αποζητά την σιωπή,  η ψυχή  τους θα φλερτάρει  αδιάκοπα στο μέρος της καρδιάς που είναι φυλαγμένα τα πολύτιμα, εκεί που χωρούν ελάχιστοι, οι σημαντικοί και ακριβοί μας. Ακόμα κι αν οι ψυχές τους είναι μακριά μας, μια νοητή κλωστή περασμένη στις δυο άκρες του ουρανού και της  γης μας ενώνει.  Αυτή η ένωση είναι που τροφοδοτεί την καρδιά με την ζέστη της θαλπωρής και της ανεξήγητης έννοιας, σαν να βρισκόμαστε μέσα σε μία απέραντη ζεστή αγκαλιά. Ως το τέλος της ζωής μας και μέχρι να συναντηθούμε ξανά, αυτοί οι άνθρωποι θα μας συντροφεύουν νοερά.Μπορεί να τους καληνυχτίσαμε από αυτή τη ζωή, αλλά ποτέ δεν τους αποχαιρετίσαμε από την ψυχή και τα όνειρά μας!!

[menios]

ευχαριστω πολυ φιλη μου για τα καλα σου λογια..!!

[RomilosFronimides]

Yπήρξαν και εξακολουθούν (ελάχιστοι πια) να υπάρχουν σπουδαίες φωνές - βλ. Νταλάρας πχ.
Αλλά... εδώ μιλάμε για ΑΗΔΟΝΙ, για ΑΓΓΕΛΙΚΗ φωνή - σε συνδιασμό με ΣΕΜΝΟ ύφος και ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ πρόσωπο. Σαν τον Γιάννη ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ άλλος.

Κι ο Μητροπάνος ήταν σπουδαίος, αλλά δεν είχε το "πλήρες πακέτο". 'Η ο αγαπημένος μου Μπιθικώτσης.