Active Member - Πρόσφυγας

Κοιτάω ξανά τριγύρω και όλα μοιάζουν ξένα
και να τα αγγίξω δεν μπορώ είναι καλά κρυμμένα,
κοιτάω τα σύννεφα και σκέφτομαι ταξίδια,
μα χωρίς φως όλα τα γκρίζα στη ψυχή μου είναι ίδια.
Γι’ αυτό τα μάτια χαμηλώνω προς τη γη
και σε καλό μου πάλι να μου βγει,
γιατί κι αυτό το χώμα τώρα που πατάω
δε φταίω εγώ δε μ’ έμαθαν να τ’ αγαπάω.
Μονάχα σύμβολα τριγύρω και εικόνες
μασόνοι στο σκοτάδι να στήνουνε κανόνες
μια έμμονη ιδέα και μια φοβία
μήπως ποτίσει το μυαλό μου με στημένη βία.
Λόγια πολλά και δεν αντέχω πια
που είναι η πατρίδα μου εκείνη η γλυκιά
που έχει στην πέτρα χαραγμένο λέει το φως
λες να την ξέχασε για πάντα ο θεός.
Και νιώθω πρόσφυγας εδώ που έχω γεννηθεί
σα τους προγόνους μου εδώ έχω στηθεί
για να ξεπλύνω τύψεις και υποσχέσεις να εκπληρώσω
πόσο ακόμα θα πληρώσω.

Όλα κρατάν καλά κι ο πόνος μεγαλώνει
κι ο φόβος το όνειρό μου συνέχεια πληγώνει
κάνοντας ακόμα πιο βαριά τη μοναξιά μου
στον τόπο αυτό που δανεική είναι κι η χαρά μου.
Στο τόπο αυτό που τα δάκρυα μοιάζουν δώρα
και σκεπασμένη μένει η αλήθεια από το τώρα
ακούω πολλούς να νοιάζονται για μένα
μα όλα τα λόγια πάντα μένουνε θαμμένα.
Γιατί οι σκιές είναι τριγύρω μου πολλές
να βασανίζουν το μυαλό μου με το χθες
γνωστές εικόνες παλιές ελπίδες
μητέρα η πατρίδα κι ας μην την είδες.
Κι ας μη σ’ αγκάλιασε ποτέ κοντά της έλα
κλείσε τα μάτια στα χτυπήματα και γέλα
είναι ιερός μας λένε πάντα ο σκοπός
και για να νιώσουμε το φως.
Πρέπει να κάνουμε συνέχεια υπομονή
για ένα μέλλον λεει καλό που θα φανεί
μα τους βαρέθηκα όλους που να `ναι ο θεός,
λες να `ναι πρόσφυγας κι αυτός.

Έχω σημάδια προσφυγιάς και το γλυκό φιλί γιαγιάς στο μέτωπό μου.
Έχω τον πόνο αδελφό και ένα όνειρο κρυφό για φυλακτό μου.
Κάτω απ’ τον ήλιο χωρίς φως, για μένα γκρίζος ο ουρανός κι όμως υπάρχω.
Παίρνω κουράγιο τραγουδώ, για όλα αυτά που αγαπώ χωρίς να τα `χω.

[JCking]

I wish every human being understands this song.
Πού είναι η πατρίδα μου εκείνη η γλυκιά

[ProfSOFOS]

Thimaste tin Ellada prin to Euro; ... kai tora ta neara Ellinakia exoun ksexasi to Ethnos. #patrida #Ellinizmos

[losperidi]

TESTO AL' ITALIANO:

Guardo a nuovo in giro e tutti semprano stranieri.
E non posso toccarle, sono nascondate bene.
Guardo le nuvole e penso di viaggi. Ma senza luce
tutte le grigie nella mia anima sono tale.
Per questa cosa, basso i mei occhi nella terra.
E per venire "di buono" da me.
Perche' questa terra che premo, non e' colpa mia.
Non me lo hanno insegnato di amarla.
Solo simboli in giro e pitture.
Muratori nel buio, facciano regole.
un' idea ossessionata e una phobia.
possa riempire la mia mente con violenza impostata.
Molte parole e non lo faccio più.
Dove e' la mia patria, quella dolce. Che ha nella pietra inciso - dice- la luce.
come dici? Dimenticarla per sempre il Dio ?
E mi sento profugo in qui, che sono nato.
Come i miei genitori, sono pronto. Per "pulire" i rimpianti e per esaudire promesse.
Quanto ancora, devo pagare?

Tutte sono bene e il dolore cresce. E la phobia continua di fa male nel mio sogno.
Facendo ancora piu' pesante la mia
a questo luogo....dove la mia alegria e' stata in prestito.
A questo logo che le lacrime sembrano regali.
E la verita' resti coperta dal adesso.
Mi sento molte persone che cura per me.
Ma tutte le parole per sempre stano sepolto.
Perche' le ombre sono molte in giro a me.
E torturano il mio cervello con il "ieri" (passato). Conosciute Imagine, vecchie speranze.
La patria e' la madre, nonostante non l'hai vista.
Nonostante non ti e' abbracciato mai, vieni vicino a lei.
Chiusi gli occhi nei colpi, e ridi !!
ci dicano sempre che e' sacro, il scopo. E per sentire la luce a noi.
Dobbiamo fare pazienza a nuovo, per un futuro- dice- buono che sembrera'.
Ma mi sono stufato di tutti - dove essere il dio ?
Che dice? Essere anche lui, un profugo?
Ho segni di profugo. E il dolce baccio di nonna nel mio fronte.
Ho il dolore fratello ed un sogno nasconto per il mio amuleto.
Sotto di sole senza luce, per me e' grigio il cielo. E nonostante io esisto.
Prendo coraggio, cantare per tutte le cose che amo senza averli.
(N M A)