ΠΕΡΙΣΤΕΡΗΣ Αντί του Κοινωνικού επανέλαβε τον καλοφωνικό ειρμό και στη Λειτουργία της Κοιμήσεως

Στιχομυθία Πρίγγου Πουγούνια για Περιστέρη ενώπιον του Τσατσαρώνη.
Είναι σε όλους γνωστά τα αισθήματα θαυμασμού που από ανέκαθεν ο σήμερα Εντιμολογιώτατος Άρχων Ακτουάριος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, γιατρός Ηλίας Πουγούνιας, έτρεφε για τους διακεκριμένους Άρχοντες Πρωτοψάλτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ωστόσο στην πρώτη του συνάντηση που είχε με τον αείμνηστο Πρίγγο, στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, υπερασπίστηκε σθεναρά και με επιχειρήματα τον αείμνηστο Περιστέρη για να ακούσει από τον ηγεμονικό ερμηνευτεί και άριστο μελοποιό που έγινε σήμερα σημείο αναφοράς το … «έχεις δίκαιο παιδί μου!».
Κάπου το 1962, όπως συχνά έλεγε στον γράφοντα, ο Μεγάλος μελοποιός και μαθητής του Πρίγγου Γεώργιος Τσατσαρώνης που επισκεπτόταν συχνά τον άρρωστο δάσκαλό του στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός πήρε σε μια από τις επισκέψεις του και τον δευτεροετή τότε φοιτητή της ιατρικής Ηλία Πουγούνια.
Ιδού λοιπόν τι λέει ακόμη και σήμερα ο γιατρός Πουγούνιας για τη σημαντική και ιστορική εκείνη στιχομυθία.
«Νέος εγώ φοιτητής, βρέθηκα απέναντι στον Μεγάλο Πρωτοψάλτη Πρίγγο φοβισμένος. Για μια στιγμή ο Τσατσαρώνης λέει στον Πρίγγο.
-Άρχοντα, ο νεαρός είναι μέλος της χορωδίας Περιστέρη. Ισοκράτης και Αναγνώστης. Τότε ο Πρίγγος είπε τα εξής περισπούδαστα:
-Τον Περιστέρη πολύ τον εκτιμώ. Έχει μια καταπληκτική φωνή και είναι ανεπανάληπτος στην απαγγελία του Αποστόλου, στο Τριάδι, και στο στιχηρό ιδιόμελο του τρίτου ήχου. Εις το μνήμα σε επεζήτησεν.. Αλλά δυστυχώς δεν ακολουθεί το Πατριαρχικό ύφος.
Εγώ, συνέχισε ο Πουγούνιας, αν και ντροπιάρης, πήρα θάρρος και είπα στον Πρίγγο: -Άρχοντα σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια για τον Περιστέρη. Θέλω όμως να σας ρωτήσω κάτι. Μήπως υπάρχει καμιά μαγνητοταινία για να ακούσουμε πως έψαλλαν οι πολυμελής χορωδίες στην Αγιά Σοφιά και σε όλους τους Ναούς της Πόλης; Ας μη ξεχνούμε Άρχοντά μου ότι στις αρχές του ΙΖ΄ αιώνος στην Κωνσταντινούπολη δεν υπήρχαν ικανοί μουσικοί, γι’ αυτό και το Πατριαρχείο έστειλε τον νεαρό Παναγιώτη Χολάτζογλου, μετέπειτα πρωτοψάλτη του Πατριαρχικού Ναού, στο Άγιο Όρος, όπου και διδάχθηκε στη Μονή Βατοπαιδίου τη Βυζαντινή Μουσική από τον περίφημο Μοναχό Δαμιανό. Εξάλλου Άρχοντά μου, η Βυζαντινή Μουσική είναι εκκλησιαστική Μουσική και έχει μοναδικό σκοπό να πάρει τις ψυχές των πιστών και να τις ανεβάσει στο επουράνιο θυσιαστήριο. Αυτό το κατορθώνει ο Περιστέρης.
Έχεις δίκαιο παιδί μου, είπε ο Πρίγγος και ο Τσατσαρώνης παρεμβαίνοντας είπε ότι το ύφος δεν είναι δόγμα της εκκλησίας και η βυζαντινή μουσική πρέπει να υπηρετεί τον Λόγο. Φεύγοντας δε με συνεχάρη για το θάρρος μου και μου είπε και τα εξής:
-Μη ξεχνάς ότι οι Τούρκοι μετά την άλωση, δεν ξέρω για ποιο λόγο, ίσως από φόβο, επέτρεψαν στους Ναούς να έχουν μόνο ένα ψάλτη δεξιά και ένα μόνο αριστερά και από ένα βοηθό ο καθένας. Τους δομέστιχους. Στη συνέχεια χρειάστηκαν αγώνες για να έχει ο κάθε Ναός τη μικρή του χορωδία. Γιατί σύμφωνα με ένα ευφυολόγημα των Γεωργιάδη και Χατζηθεοδώρου «ΨΑΛΤΗΣ ΜΟΝΟΣ - ΟΝΟΣ».

[marenostrum]

εγώ θα έλεγα ευτυχώς που δεν το βίντεο αυτό μου επιτρέπει αυτον τον ισχυρισμό.Αλλιώς θα είχαμε μια από τα ίδια.Ειχε τα προσόντα και το έκαμε ο Περιστέρης, σεβόμενος βεβαίως τις βασεις της

[vsold]

Είναι το αργό(-έντεχνο) απολυτίκιο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με κράτημα του Εμμανουήλ Φαρλέκα.

[anastasiosarniakos]

Πάντως, υπάρχουν ευτυχώς ικανές ηχογραφήσεις των αρχών του 20ου αιώνα με τους Μεγάλους Μύστες Ιάκωβο Ναυπλιώτη, Πρίγγο, Μιχαηλίδη και αρκετούς άλλους που άκουσαν, είδαν και βίωσαν τον παλιό κώδικα και τρόπο. Η παράδοση θεωρώ ότι έχει δύναμη και δυναμική και πορεύεται διαρκώς μέσα από τη ζύμωση που υφίσταται στην εκάστοτε πραγματικότητα...Αιωνία η μνήμη όλων των περιφανών και αφανών εργατών του αναλογίου!