ΘΥΜΑΜΑΙ - Δημήτρης Τερζόπουλος 1981 (HQ)

Ήταν αρχές της δεκαετίας του ΄80, όταν ο συνθέτης Παναγιώτης Παπαχατζής εμπιστεύεται τραγούδια του σε έναν νέο ερμηνευτή, τον Δημήτρη Τερζόπουλο. Ο δίσκος, με τίτλο «Εξομολόγηση» κυκλοφορεί το 1981 από την εταιρεία VASIPAP του Βασίλη Παπαδόπουλου, στη Θεσσαλονίκη και γίνεται ανάρπαστος. Από τους ερασιτεχνικούς σταθμούς της συμπρωτεύουσας ακούγονται πολύ τα τραγούδια «Λυπάμαι» και «Εξομολόγηση», αλλά εκείνο που χαλάει κόσμο είναι το «Ξανθέ μου άγγελε», που το έχουν γράψει ο Μπάμπης Βασιλάκης και ο Παναγιώτης Σούτας. Τα «ίχνη» του άρχισαν να χάνονται, μετά τον τρίτο προσωπικό δίσκο του, με τίτλο «Φτάνει που αγαπιόμαστε», που κυκλοφόρησε το 1982. Δέκα χρόνια αργότερα, επανεμφανίζεται με έναν δίσκο, με τίτλο «Μια ζωή χαμένη», αλλά τα χαμένα χρόνια και τα τραγούδια δεν μπόρεσαν να τον «αναστήσουν». Ακόμη και ο παραγωγός του, Βασίλης Παπαδόπουλος δεν ξέρει πού βρίσκεται και μόνο κάποιες «σκόρπιες» πληροφορίες τον θέλουν να αναζητεί ακόμη τον «ξανθό του άγγελο» σε μουσικές γωνιές της Θεσσαλονίκης.

Στίχοι: Μιχάλης Αλεξάκης
Μουσική: Λάκης Τσώλης & Θανάσης Χάρος
Άλμπουμ: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ 1981

Θυμάμαι που μ’ αγκάλιαζες,
θυμάμαι που με φίλαγες,
θυμάμαι που μου έλεγες
"σ’ αγαπώ πολύ".

Τώρα πια δε με θυμάσαι,
σ’ άλλη αγκαλιά κοιμάσαι,
σ’ άλλη αγκαλιά κοιμάσαι,
κι εγώ πονώ πολύ.

Θυμάμαι που μ’ αγκάλιαζες,
θυμάμαι που με φίλαγες,
θυμάμαι που μου έλεγες
"σ’ αγαπώ πολύ".

Να σε ξεχάσω δεν μπορώ,
την αγκαλιά σου λαχταρώ,
την αγκαλιά σου λαχταρώ
κι ένα σου φιλί.

Τώρα πια δε με θυμάσαι,
σ’ άλλη αγκαλιά κοιμάσαι,
σ’ άλλη αγκαλιά κοιμάσαι,
κι εγώ πονώ πολύ.

Θυμάμαι που μ’ αγκάλιαζες,
θυμάμαι που με φίλαγες,
θυμάμαι που μου έλεγες
"σ’ αγαπώ πολύ"...
________________________________