02. ΝΙΚΟΛΕΩΝ ΟΓΔΟΟΣ - ΔΕΝ ΣΕ ΜΠΟΡΩ

Από τη δεύτερη προσωπική δουλειά του Νικολέοντα Όγδοου (Οχτώ Δώδεκα) με τίτλο "Σύνδρομο Get Down".

Στίχοι/Ερμηνεία: Νικολέων Όγδοος
Μουσική: Νικολέων Όγδοος
Ηχοληψία/Μίξη: Νικολέων Όγδοος
Εξώφυλλο: Kool Boy
(C) Bus Class Records - 2016

Στίχοι

Σε γνώρισα απόβραδο μια νύχτα του Φλεβάρη
Κι απ’ την πρώτη στιγμή κιόλας μου έκατσες στον λαιμό
Που να ‘ξερα για σε πως θα φλέρταρα με γκρεμό
Αλλά λένε πως τα απρόοπτα έχουν κι αυτά μια χάρη
Κι άρχισαν τα πάρε δώσε και παρέα νύχτα μέρα
Μέρα τη μέρα γινόσουνα για με σκανδάλου πέτρα
Ήσουν ολίγον άξεστη για να μην σε πω μέγαιρα
Μα το ‘δα σε μια φάση που δεν την λες και έγκαιρα
Σαν μίλαγες ο Γιακουμής μου έκανε ζάρες
Μα αναθεωρούσε βλέποντας τις δυο σου τις βυζάρες
Τα ωκεάνια μάτια σου το δέκα το καλό
Περνούσα την καρό γραμμή μα δεν μου ‘διναν έπαθλο
Πρώτη αγάπη και μοναδική σαν την ΙΟΝ
Και ‘γω ήμουν τρίτο πρόγραμμα κάπου στη Λιοσίων
Μαζί σου είχα κολλήσει σαν βελόνα στον δίσκο
Μα εσύ μάθαινες ορθοφωνία πάνω σε έναν λοφίσκο
Και ‘γω ο βλάκας άκουγα συνδρομονταουνιές
Που σ’ άλλου το κρεβάτι έκανες τσαχπινιές
Μα τώρα έχω παπάρια να σε γράψω ένα σωρό
Συγγνώμη που σ’ αγάπησα μα άλλο δεν σε μπορώ

OK, είσαι υπέροχη μα πια δεν σε μπορώ
Πήγαινε σπιτάκι σου, μη σε ταλαιπωρώ
OK, είσαι υπέροχη μα ποιος σε μπορεί?
Στο σπιτάκι κλείσου μ’ όποιον δεν σε στενοχωρεί

Ο πόθος σου με θέριζε όπως την Άφρικα η πείνα
Είχα βουλιάξει λες κι ήμουν η yellow submarinα
Κι εσύ μες στην τρελή χαρά 30 μέρες τον μήνα
Μάλλον θα φταίει η ευεργετική σπιρουλίνα
Κι ήμουνα μακριά απ’ το καλά και γενικώς μακριά σου
Κι έστησα την ΕΥΔΑΠ με τα ψευτοδάκρυά σου
Οι φίλοι μου με στόλιζαν βρισίδια ένα κάρο
Τα τσιγάρα και το αλκοόλ με άφησαν απένταρο
Και άμα πεις πως ήσουν του προκόπη, τότε φίνα
Μα ήσουνα ότι μισούσα και πιο ειδικά φεμίνα
Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως την τσίμπησα
Με μια τζιβάτη αχώνευτη, με μια ρουφιάνα χίπισσα
Και τις βραδιές δεν κατέβαζε ρολά το μάτι
Μέχρι που πήρα απόφαση πρέπει να κάνω κάτι
Κι έβγαλα τον Γιακουμή να ρίξει ένα κάτουρο
Και έκανε δουλειά αν θες να ξέρεις fo sho
Βγήκα απ’ το λαβύρινθο που μ’ είχαν στην Κνωσό
Και απ’ τον ιό του χίπη έπαψα να νοσώ
Κι αν την πετύχω τώρα και με κοιτάξει κατάματα
Σαν τους αγρότες θα την λούσω με 2 λίτρα γάλατα
Και αν θέλετε να ξέρετε ποια μ’ έκανε κηφήνα
Στην πιάτσα την φωνάζουν όλοι... άστο
Να πάει στο διάολο, μη το ταλαιπωρώ
Συγγνώμη που σ’ αγάπησα μα άλλο δεν σε μπορώ

OK, είσαι υπέροχη μα πια δεν σε μπορώ
Πήγαινε σπιτάκι σου, μη σε ταλαιπωρώ
OK, είσαι υπέροχη μα ποιος σε μπορεί?
Στο σπιτάκι κλείσου μ’ όποιον δεν σε στενοχωρεί

Μα έλα που δεν ήταν αρκετό ένα κατούρημα
Κι ήθελε ένα χεράκι ξύλο σίγουρα μα
Θα ήμουν σεξιστής άμα της έριχνα σκαμπίλια
Γι' αυτό κι εγώ την έλουσα μ' αναμμένα καντήλια
Κι εντάξει νιώθω άσχημα, η αλήθεια μου η πικρή
Γιατί ήμουνα σκυλάκι της και έτρωγα Pedigree
Ωστόσο κάθε βραδύ προσεύχομαι στη μνήμη της
Λες έτσι να προσβάλλω ολίγον την νοημοσύνη της?
Και δόξα σοι ο Θεός πλέον έχω ηρεμήσει
Μα θα 'θελα τα στήθια της λιγάκι να 'χω γλύψει
Και στα όνειρά μου τώρα πια δεν σκάει άλλο μύτη
Ευτυχώς, γιατί που φράγκα για να πάρω ονειροκρίτη
Και πέρασαν οι μέρες που μες στον πυθμένα πάτωνα
Και βγήκα από το σπήλαιο και τον έρωτα του Πλάτωνα
Και στην καρδιά μου έβαλα λιγάκι Hansaplast
Θα την ανοίξω πάλι σε τετραπλό by pass
Τη δίψα για τον έρωτά σου γιάτρεψα μ’ ορό
Συγγνώμη που σ’ αγάπησα μα άλλο δεν σε μπορώ
Και θα με νιώσουν όσοι από σας δεν τις μπορούν
Και μια ζωή γιατί τις αγαπήσαν θα απορούν

Δεν σε μπορώ σου λένε, είσαι πια αφόρητη
Στο λεξικό δίπλα στο όνομα σου γράφει αχώνευτη
Δεν σε μπορώ σου λένε και άμα θέλεις να σε πείσω
Έλα στο καλυβάκι μου για να σε ξεναγήσω

OK, είσαι υπέροχη μα πια δεν σε μπορώ
Πήγαινε σπιτάκι σου, μη σε ταλαιπωρώ
OK, είσαι υπέροχη μα ποιος σε μπορεί?
Στο σπιτάκι κλείσου μ’ όποιον δεν σε στενοχωρεί