Ωκεανος ψυχης καθρεφτης - Αντιθετικος

Eιμαι στο σπιτι η φρικη επανερχεται σα γρυπη
στο δασος η μυτη δεν πιανει ερχονται λυκοι
Το μυαλο μου λειπει μειναν μονο χτυποι
Μιας καρδιας που δε εμαθε ποτε της να αγαπα...
Μοιαζω οδηγος που οδηγω την αργω
το καραβι ειναι η ζωη μου στο κενο την οδηγω
Θα καω χρονε ελα παρε με απο δω
δε με γιατρεψες ποτε και δε θα γιατρευτω
γιαυτο τυλιγομαι...με φτερα και οσοι λειπουνε
Ειναι οσοι δε μαγαπησαν ποτε αληθινα
Τα χαμογελα τους ψευτικα και υποκριτικα
Μια παρουσια στο δωματιο μου λεει "γεια"
Χρονια μπαινοβγαινουν με γερναν και ολα καλα
Εχω ενα κι ειχες 2 σαγαπω εφεδρικα
Απλωσ'το χερι το φεγγαρι καθρεφτιζει τον ωκαιανο
Πυξιδα στο ντουλαπι feelings κι ενα "σε μισω"
στο γραμμα προσπαθω να εξομολογηθω
Μα φτηνω δηλητηριο και μαυρο σκεπτικο
Θα στρωσω
μα οσο με πουλανε οσο οσο
Τι κι αν αιμοραγεις το χερι δε θα σου απλωσω
Εχω χρονια κατι αληθινο στο στηθος μου να νιωσω
Μα νιωθω
το κριο
Χειμωνα παιδι νωθο...
Εχω φοβο για οτι σαν ποντικι με τρωει
Φοβαμαι να μιλησω θα με κοιτατε ολοι
Μαγγαλιαζει η γη το χωμα της σαγονι
Βγαζει δοντια και σκοτωνει
οτι με σκοτωνει...
Εχω ψυχη που τρεχει σε λιβαδια
Κατι με θωλωνει
Ψεμα αδιαφορια μισος Oλοι πλεον μονοι
Η διπλα μου για λιγο
πριν τους διωξω η να φυγουν
Θα μου πουν συγνωμη
δεκτη αλλα να φυγουν