Αγάπα με πουλάκι μου - Τσάμικο | Νίκος Καρακώστας - 1938

preview_player
Показать описание
Αγάπα με πουλάκι μου - Τσάμικο - Νίκος Καρακώστας - 1938

Στη μνήμη του Νίκου Καρακώστα

Το οπτικό υλικό αντλήθηκε από το Διαδίκτυο και το μεγαλύτερο μέρος αφορά τη γενέτειρά του Κρανιά Καλαμπάκας Νομού Τρικάλων, όπως αναφέρουν οι πηγές.

Τραγούδι: Γιώργος Παπασιδέρης
Κλαρίνο: Νίκος Καρακώστας

Στίχοι:

Αγάπα με πουλάκι μου
μόνο για σένα κλαίγω

μου 'πανε πως παντρεύεσαι
και παίρνεις τον εχθρό μου

Για σένανε πουλάκι μου
πολλά έχω υποφέρει

Καρακώστας Νίκος (Κρανιά Καλαμπάκας, 1881-1955 ή 1885-1959)

Λαϊκός εκτελεστής, από τις μεγαλύτερες μουσικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι (κλαρίνο), με ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο ύφος στο παίξιμο του και με πλούσια δισκογραφία στις 78 στροφές.
Ήδη από 20 ετών ήταν ξακουστός και περιζήτητος.
Το 1934 έπαιζε στην Αθήνα («Έλατος») και σημείωνε μεγάλες επτυχίες, παρότι τότε το κλαρίνο δεν είχε πάρει ακόμα ως δημοτικό όργανο την κορυφαία μετέπειτα θέση του.
Ο Καρακώστας έπαιξε πολλά χρόνια στον «Έλατο».
Έχει επίσης παίξει σε πολλούς δίσκους της Γεωργίας Μηττάκη, της Ρίτας Αμπατζή, του Γιώργου Παπασιδέρη,
του Ρούκουνα, κ.ά..
Για ορισμένους, το «μωραϊτικο» ύφος παιξίματός του υπήρξε ανεπανάληπτο
''...Ο Νίκος ή Νικόλας Καρακώστας, όπως ήταν γνωστός, γεννήθηκε στην Κρανιά ή στον Κλεινοβό, στην περιοχή Ασπροποτάμου του νομού Τρικάλων, το 1881 ή 1885 και πέθανε το 1955.
Οι γνώμες για τον τόπο γέννησής του και όσα αφορούν εκείνον διχάζονται.
Ο Νίκος Καρακώστας ήταν τσαρουχοποιός, όπου όμως πήγαινε, ο,τι και αν έκανε, είχε το κλαρίνο από κοντά. Στην αρχή είχε μια φλογέρα. Αυτοδίδακτος μουσικός ήταν.
Ο πατέρας του έπαιζε βιολί στα πανηγύρια.
Δίδαξε πολλούς στο κλαρίνο. Κάποιοι από αυτούς έγιναν ξακουστοί κλαρινίστες μετέπειτα, όπως ο Τζάρας,
ο ξάδελφός του και κάποιος Καρράς, ο οποίος έκανε και αυτός σε μικρή έκταση δισκογραφία και μάλιστα σε ένα δίσκο ακούγεται να φωνάζει η τραγουδίστρια: "Γεια σου Καρρά, τσιράκι του Καρακώστα!".
Και Τρικαλινούς έχει διδάξει ο Καρακώστας, όπως ο σημερινός Σωτήρης Σγούρος, ο πανελληνίως γνωστός κλαρινίστας.
Πρέπει να ξέρετε ότι τότε τα μαθήματα δεν ήταν όπως σήμερα.
Δεν κάνανε μάθημα με τις ώρες.
Ήταν βιοπαλαιστές οι άνθρωποι, πλανόδιοι μικροπωλητές, ή ακόμα και λουστράκια στον Πειραιά, μικρά παιδάκια που αγαπούσαν όμως την πατρίδα τους και την παράδοσή της.
Έπρεπε λοιπόν να το θέλει η ψυχή τους για να μάθουν.
Πολλοί δε συμβουλεύονταν τον Καρακώστα, άμα ήθελαν να αγοράσουν κλαρίνο.
Рекомендации по теме