05 - Στη σιγή της βραδιάς (Ω βλαστέ της Παρθένου)

5. Στη σιγή της βραδιάς

Στίχοι: Γ.Βερίτη
Μουσική: Αποστόλου Βαλληνδρά
Τραγούδι: Γ. Δεληγεωργίου, Λ. Αντύπας
Κιθάρα: Α. Δρακάκης

Ω βλαστέ της Παρθένου μυριοπόθητε Συ,
κι ω ελπίδα δική μου και του κόσμου χρυσή,
σαν ενσάρκωση θεία
σε θωρώ και σε νιώθω
των μεγάλων μου πόθων.

Άφησε με, Καλέ μου, στη σιγή της βραδιάς
να ξεχύσω σε Σένα της φτωχής μου καρδιάς

κάθε απόκρυφο πόνο,
τώρα που όλα κοιμούνται
και μ' αφήνουνε μόνο.

Μα δεν είμαι μοναχός! Είσαι Συ στο πλευρό μου.
Κι αν με πόνο σηκώνω το μεγάλο σταυρό μου,
ένα βλέμμα σου φθάνει
χιλιοφτέρουγη ευθύς
την ψυχή μου να κάνει.

Αχ, ναι, δος της φτερά σαν τ' αητού, σαν τ' αγέρα,
να πετάξει ψηλά, κι από τ' άσπρα πιο πέρα,
και να φτάσει ως εκεί
που το φως κατοικεί
πουν' αδιάκοπη η μέρα.

Και να μείνει κοντά Σου, και δική σου θα μείνει,
στην αθάνατη δόξα, στη χαρά, στην ειρήνη,
να την λούζει το φως,
ναν' αγνή και καθάρια
και λευκή σαν αφρός.

Ω βλαστέ της Παρθένου μυριοπόθητε Συ,
κι ω ελπίδα δική μου και του κόσμου χρυσή,
σαν ενσάρκωση θεία
σε θωρώ και σε νιώθω
των μεγάλων μου πόθων.