Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ/Τα καντήλια (22 μπλε)Καλλιρόη Σταματελάκη-Γιάννης Χαραλαμπάκης-Δημήτρης Μικρού

Καλλιρόη Σταματελάκη-τραγούδι-κρουστά
Γιάννης Χαραλαμπάκης-μπουζούκι-τραγούδι
Δημήτρης Μικρού-κιθάρα-τραγούδι
στο Πίτα - Καλαμάκι στο Αιγάλεω 8 Οκτωβρίου 2023
~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 🎵 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ/ Καλλιρόη Σταματελάκη-Δημήτρης Μικρού

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ’ αποκτήσω
δεν μπορώ

Δεν είχα φταίξει πουθενά
κι άσε με δω στα σκοτεινά
να προχωρώ

Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ
κι αν υποφέρω
κι αν ανοίγω σαν φτερό

Για κείνο που `χει πια χαθεί
κάνω το τραύμα πιο βαθύ
κι αποχωρώ

Και απορώ που μια ζωή
κυκλοφορώ και σε λατρεύω
αλλά δεν είμαι και Θεός
να σε παιδεύω
Και απορώ που μια ζωή
από παιδί παρακαλάω
Μα ούτε σ’ ένα παραμύθι δε χωράω

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ’ αποκτήσω
δεν μπορώ

Δεν είχα φταίξει πουθενά
κι άσε με δω στα σκοτεινά
να προχωρώ

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
και σ’ έχω απάνω μου
σαν ρούχο καθαρό

Μες στου μυαλού μου
τις φωτιές
τις μαγεμένες σου ματιές
να λαχταρώ

Κυκλοφορώ κι αδιαφορώ
κι ούτε που θέλω της αλήθειας
το νερό

Κι αν ήταν ψέμα το φιλί,
εγώ που το `θελα πολύ,
το συγχωρώ

Και απορώ που μια ζωή...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 🎵 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τα καντήλια (22 μπλε) Γιάννης Χαραλαμπάκης-Καλλιρόη Σταματελάκη-

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου & Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Λίνα Νικολακοπούλου & Σταμάτης Κραουνάκης ( Ντουέτο )
Album: Όταν έρχονται οι φίλοι μου
Έτος: 1995

~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 🎵 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μ' ένα είκοσι δύο μπλε
τρυπάω του χρόνου το φιλέ
τρυπάω τα δίχτυα
καπνούς ανάσες και φιλιά
τη νύχτα παίρνω αγκαλιά
κερνάω ξενύχτια.

Κι αφού δεν έχω κουραστεί
να σε κοιτάω
στην κουπαστή είκοσι δύο
μωρά κι οι δυο μας στα νερά
περάσαν κύματα αλμυρά
σαράντα δύο.

Όσο καίνε ακόμα τα καντήλια μας
λάβα το φιλί θα καίει τα χείλια μας
σώματα θ' ανάβουμε στα στρώματα
και στα παπλώματα
όλοι αραχτοί.

Όσο αντέχει ακόμα το σαρκίο μας
κι όσο υπάρχει κάτι στο ψυγείο μας
Έρωτα ζωής εμείς θα ζήσουμε
κι όταν θα σβήσουμε
θα μεταλλαχτεί.

Με μιαν αγάπη ανακωχή
μ' ένα καινούριο γιώταχι
θα τριγυρνάμε
περνάμε πάντα στην πενιά
να μας ακούει η γειτονιά που τραγουδάμε

Κι αφού δεν έχω κουραστεί
μαζί σου να 'χω μοιραστεί
είκοσι χρόνια
μ' ένα τραγούδι σαν κι αυτό βάλε στο αίσθημα ρευστό
γι' αγάπη αιώνια.

Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ
γιατί ποτέ να σ’ αποκτήσω
δεν μπορώ

Δεν είχα φταίξει πουθενά
κι άσε με δω στα σκοτεινά
να προχωρώ