Ονειρόδραμα | trailer

Άουγκουστ Στρίντμπεργκ
Ονειρόδραμα

«Ξύπνιοι οι άνθρωποι δεν έχουν
παρά έναν κόσμο όλοι μαζί
ενώ στον ύπνο ο καθένας τους
στρέφεται προς τη μοναδικότητα».
Ηράκλειτος

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Νικόλας Μίχας
Παίζουν: Αγησίλαος Αλεξίου, Παναγιώτης Γαβρέλας, Δανάη Καλαχώρα, Τάσος Τσουκάλης-Δημητριάδης.
Μουσική: Τάσος Μπεκύρος
Κίνηση: Αντιγόνη Παπανικολάου
Σκηνικά- Κοστούμια: Πολυάννα Βλατή
Φωτισμοί: Μαριέττα Παυλάκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Γιάννης Τσούτσος, Σταύρος Ψυλλάκης
Φωτογραφίες: Γιώργος Σακελλαρίου
Παραγωγή: The Terra Incognita Art Company

Παραστάσεις: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη από 31/1/2018, στις 21:00 στο Tempus Verum – Εν Αθήναις
Ιάκχου 19, Γκάζι
Τηλέφωνο: 210-3425170

Το Ονειρόδραμα αποτελεί ένα πρωτοποριακό έργο, με ιδιαίτερα τολμηρή τεχνική, που έχει αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ιστορία του θεάτρου. Ο Στρίντμπεργκ ανεβάζει στη σκηνή ένα κατακερματισμένο συνονθύλευμα αναμνήσεων και φαντασιώσεων, ανάγοντάς το έργο του σε ένα φιλοσοφικό και υπαρξιακό δημιούργημα που μιμείται τη συνειρμική μορφή των ονείρων, όπου όλα μπορούν να συμβούν, όπου οι νόμοι του χώρου και του χρόνου διαταράσσονται, τα πρόσωπα μεταλλάσσονται, τα συναισθήματα και οι εμπειρίες γιγαντώνονται.
Η Αγνή, κόρη του θεού Ίντρα, κορυφαίας θεότητας του Βεδικού πανθέου, κατεβαίνει στη Γη και μέσα από μια ονειρική ακολουθία γεγονότων, συναντά μια σειρά συμβολικών ανθρώπινων χαρακτήρων, με κεντρικές φιγούρες τον Αξιωματικό, τον Δικηγόρο και τον Ποιητή. Μέσα από την ύπαρξή της στον κόσμο των ανθρώπων και μέσα από τη σχέση της μαζί τους, βιώνει τα προβλήματα, τον πόνο και τη δυστυχία τους και εν τέλει συνειδητοποιεί ότι τα ανθρώπινα όντα είναι ανικανοποίητα, αξιολύπητα και καταδικασμένα. Πριν επιστρέψει στον ουρανό μοιράζεται με τον Ποιητή τη γεύση που της άφησε η επίγεια ζωή, καθώς και το απόκρυφο μυστικό της ύπαρξης.
Ο ρόλος της Αγνής γεννήθηκε μέσα από τα προσωπικά αδιέξοδα του Στρίντμπεργκ και αποτελεί προέκταση του ψυχισμού του. Το Ονειρόδραμα γράφεται σε μια ιδιαίτερα διαταραγμένη περίοδο της ζωής του, μετά από ένα ψυχωτικό επεισόδιο και από τον ίδιο τον συγγραφέα ονομάστηκε «το παιδί του μεγαλύτερού μου πόνου». Ο Στρίντμπεργκ βλέπει τον εαυτό του ως έναν διωκόμενο μάρτυρα. Η τραυματική του σχέση με το αντίθετο φύλο, που αναδείχθηκε ιδιαίτερα στα έως τότε έργα του, είναι εμφανής και στο Ονειρόδραμα. Το τραύμα του ξεκίνησε με το παρατσούκλι «ο γιος της δούλας» που του είχαν κολλήσει από τότε που ήταν παιδί λόγω της ιδιότητας της μητέρας του, συνεχίστηκε με τη σκληρή μητριά που έφερε ο πατέρας του μετά το θάνατο της μητέρας του, και κορυφώθηκε με τρεις ταραχώδεις του γάμους και –αντίστοιχα– διαζύγια.
Το έργο αντικατοπτρίζει την άποψη του συγγραφέα ότι η ζωή είναι μια ψευδαίσθηση, παρόμοια με ένα όνειρο. Για τη σύνθεσή του, ο Στρίντμπεργκ επηρεάζεται από τη θεωρία της ψυχανάλυσης του Φρόυντ, μεταφέροντας στο θέατρο τη δομή του ονείρου. «Η Ερμηνεία των Ονείρων», αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τα καλλιτεχνικά ρεύματα στο μεταίχμιο 19ου και 20ού αιώνα και πολλοί θεατρικοί συγγραφείς και δημιουργοί της τότε νέας τέχνης του κινηματογράφου, εγκαταλείπουν τις παραδοσιακές μεθόδους αφήγησης και αναπαράστασης για να πειραματιστούν εφαρμόζοντας τις αρχές του ονείρου, όπως τις διδάσκει ο Φρόιντ. Το Ονειρόδραμα βρίθει συμβολισμών, αλληγοριών και υπερρεαλιστικών γεγονότων. Το πραγματικό και το φανταστικό δεν έχουν σαφή όρια. Είναι το πρώτο έργο γραμμένο σαν όνειρο, φέρνοντας στην επιφάνεια τον μυστικό, καταπιεσμένο και αποσιωπημένο κόσμο του υποσυνείδητου.
Οι επιδράσεις από τη μελέτη της ινδικής μυθολογίας και του ινδουισμού είναι επίσης εμφανείς στο Ονειρόδραμα. Όπως και σε άλλες θρησκείες, έτσι και στον Ινδουισμό συναντάται το μοτίβο της καθόδου μιας θεϊκής οντότητας στη γη, τον τόπο των βασάνων, του πόνου, τον τόπο της Πτώσης. Στην ινδουιστική θρησκεία περιγράφεται η κάθοδος της κόρης του θεού Ίντρα, Χαγιάντι, στη χριστιανική παράδοση η γέννηση του θεανθρώπου Ιησού και στην αρχαιοελληνική μυθολογία η σύγκρουση του τιτάνα Προμηθέα με τον ηγεμονικό Δία, στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους ανθρώπους. Η Αγνή πέφτει στη γη για να γνωρίσει τον ανθρώπινο πόνο, τη δυστυχία της ανθρώπινης ύπαρξης, με σκοπό να μεταφέρει τα παράπονα των ανθρώπων στον θεό πατέρα της.