ναξάκης γ. - Αναπτήρας

αντικειμενικά // από το πρότζεκτ Αμφίβια

Αναπτήρας

Στίχοι, μουσική, τραγούδι: Γιώργος Ναξάκης
Κιθάρες, ακουστικό μπάσο, μπαγλαμάς, κρουστά: Ανδρέας Γκολφινόπουλος
Κλαρίνο: Σταύρος Ξιούρας

Κάποιος ξέχασε στο σπίτι έναν αναπτήρα
μάρκας bic, χρώματος κόκκινου, μικρό
κι αφού ήρθαμε κοντά σε λίγες μέρες
τον ρωτώ:

Ποιος σε ξέχασε εδώ ρε αναπτήρα;
Η Αντωνία η ξανθιά, μου απαντά
που μου θύμιζε, προσθέτει, τη κυρά μου
την παλιά

Λέω για αυτήν που πρώτη πρώτη μ’ είχε ανάψει
αχ με κείνα τα καρέλια τα χρυσά
κι είχε τρέλα λέμε για τα θερινά τα
σινεμά

Τι ταινίες είχα δει με τη Καιτούλα
Πριν με κλέψει κάποιος Πέτρος στα κρυφά
και το ατέλειωτο ταξίδι από τότε
ξεκινά

Ασχολιότανε ο Πέτρος με πωλήσεις
κι όργωνε όλη την Ελλάδα οδικώς
τα χιλιόμετρα κατάπινα ένα χρόνο
συνεχώς

Και με χάρισε μια μέρα στον Ορέστη
ξάδερφο του μαρξιστή με ιδανικά
τι ωραίες συζητήσεις είχα ακούσει
στα ποτά!

Μα με ξέχασε ο μαλάκας καταλάθος
σε ένα απαίσιο ταξιτζή στις Αχαρνές
έξι μήνες με σκυλάδικα και κόρνες
θλιβερές

Μία μέρα μπήκε κούρσα η Ασπασία
που τον ρώτησε αν υπάρχει μια φωτιά
και με βούτηξε όσο ο χάνος την κοιτούσε
στα βυζιά

Η Ασπασία ήταν όμορφο κορίτσι
Αρχιτέκτονας αγχώδης νευρικιά
ξενυχτούσαμε παρέα έξι μήνες
στη δουλειά

Και με χάρισε στη φίλη σου Αντωνία
που με ξέχασε εδώ πέρα τελικά
κι έτσι φτάσαμε να κάνουμε απόψε
συντροφιά

Μα στο λέω να το ξέρεις τελειώνω
έχω ελάχιστο στο σώμα μου υγρό
μη λυπάσαι έχω ζήσει τη ζωή μου
στο εκατό

Έχω κάψει χίλια δώδεκα τσιγάρα
έχω ανάψει σε έξι τούρτες τα κεριά
έχω ανοίξει πέντε μπύρες σε πλατείες
κι έχε γεια...