Νίκου Καρακώστα τα σολο του:: Αγορούσα Πουσουριά 1935

Αρχειο Μίμη Οικονόμου
Αγορούσα Πουσουριά 1935
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
Δροσερό σαν τις πηγές του Βουνού, ανάλαφρο σαν το θρόισμα των φύλλων,
Ευωδιαστό σαν την μυρωδιά των Αγριολούλουδων.
ο Νίκος Καρακώστας που με το κλαρίνο του μάγεψε, έγινε ξακουστός στα πέρατα, ακόμα και στο εξωτερικό έγινε θρύλος χωρίς να πάει ποτέ.
Ξεχωριστή καλλιτεχνική αξία. Θεοφώτιστο ταλέντο
Έπαιξε τα μεράκια του κόσμου με ξεχωριστή δεξιοτεχνία.
Όμως δεν τιμήθηκε ποτέ για την προσφορά του στο ανόθευτο Δημοτικό Τραγούδι από την πόλη του και προπαντός από το χωριό του, που αρκετοί πρέπει να πούμε, δεν τον ξέρουν κιόλας. Δημιουργός ξεχωριστός, το παίξιμό του ανάλαφρο σαν το αεράκι του χωριού του μυρίζει θυμάρι, έλατο, οξιά και ρίγανη. Αύρα θαρρείς από τις πλαγιές και τα βουνά του χωριού του φιλτραρισμένο από τα φύλλα της οξιάς. Δροσερό δαντελένιο κυλαριστό νεράκι απ' τις πηγές των κορυφών της Πίνδου που ποτίζουν τα αγριοπούλια, τα κοπάδια, τα χορταράκια και σμίγει με τα τρία ποτάμια και ανακατεύεται και αφρίζει και ανταμώνει με τον Ασπροπόταμο. Και οι βοσκοπούλες στις βρύσες με τις βαρέλες και τις φτσέλες