Αϊτός - Σπουργίτι.

Αϊτός-Σπουργίτι:

Φτερά αϊτού έχεις εσύ,
και γω μικρό σπουργίτι,
ψηλά στα όρη εσύ πετάς,
χρυσέ αϊτέ,
με μένα ξωμερίτη.

Φτιάχνεις φωλιά σε κορυφές,
σε δέντρα η δική μου,
διαφεντεύεις τα βουνά,
χρυσέ αϊτέ,
όπως και την αυλή μου.

Κάνεις βουτιές στα σύννεφα,
μικρό το πέταγμά μου,
αξίες δίνεις σε πολλούς,
χρυσέ αϊτέ,
άσημο τ' όνομά μου.

Σαν βασιλιάς των ουρανών,
δάση και κάμπους βλέπεις,
του σπουργιτιού την κίνηση,
χρυσέ αϊτέ,
εσύ την επιβλέπεις.

Στον θρόνο σου δεν θα βρεθώ,
εκεί ποτέ δεν φτάνω,
ένα σπουργίτι τον αϊτό,
χρυσέ αϊτέ,
πάντα τον έχει πάνω.

Γεμάτες οι φτερούγες σου,
για πτήσεις όλο χάρη,
π'άλλο ιπτάμενο πουλί,
χρυσέ αϊτέ,
γυρεύει να τις πάρει.........Γ.Γ.