filmov
tv
Γιατί έχετε βάλει στο στόχαστρο τον κρατικό συνδικαλισμό;

Показать описание
"Γιατί έχετε βάλει στο στόχαστρο τον κρατικό συνδικαλισμό;"
Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού. Είναι το θεσμικό πλαίσιο.
Δηλαδή και ο Θεός να γινόταν πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει μία χώρα στην οποία ο οποιοσδήποτε Φωτόπουλος θα έχει τη δυνατότητα να κατεβάσει τους διακόπτες και να την βυθίσει σε ένα διαρκές blackout εάν κάτι από αυτά που νομοθετούσε η κυβέρνηση δεν του άρεσε ή δεν άρεσε στη συντεχνία του.
Αυτό πρέπει να τελειώσει και για να τελειώσει υπάρχει μόνο ένας τρόπος: η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου.
Καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε γιατί όλες οι κυβερνήσεις και οι πράσινες και μπλε και κόκκινες στηρίχθηκαν στο κρατικό συνδικαλισμό.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έλεγε ότι η απεργία δημοσίου υπαλλήλου σημαίνει κατάλυση του κράτους.
Και στο Σύνταγμα της χώρας μέχρι το 1975, δηλαδή στο σύνταγμα του '52, απαγορευόταν σε κάθε δημόσιο υπάλληλο, ακόμα και σε εργαζόμενο σε οργανισμούς κοινής ωφέλειας, στις ΔΕΚΟ ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, να απεργεί. Όχι μόνο δηλαδή στους δικαστές και στους αστυνομικούς όπως προβλέπει το σημερινό Σύνταγμα, αλλά σε κάθε δημόσιο υπάλληλο.
Δεν είναι από δω το δημόσιο και από κει οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι δημόσιοι υπάλληλοι εκφράζουν το δημόσιο.
Και έχουν ένα σωρό τρόπους να διεκδικήσουνε αυτά που θέλουν υπηρεσιακά. όχι όμως σκλαβώνοντας τους πολίτες και έχοντας τους υποχείριο των απαιτήσεών τους.
Με δημιουργία ξανά στην κυβέρνηση η απεργία θα αφορούσε μόνο τις σχέσεις του ιδιωτικού τομέα. Στο δημόσιο όμως δεν υπάρχει επιχειρηματίας που είναι ο εργοδότης. Υπάρχει ο φορολογούμενος.
Και ο φορολογούμενος πληρώνει για να έχει υπηρεσίες από τους δημοσίους υπαλλήλους του.
Δεν μπορεί να πληρώνει για να χρηματοδοτεί απεργίες.
#ΔημιουργίαΞανά #Δημιουργία #Τζήμερος
#Δημόσιο #Συνδικαλισμός #Απεργίες
Βρείτε μας και στους παρακάτω συνδέσμους:
Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού. Είναι το θεσμικό πλαίσιο.
Δηλαδή και ο Θεός να γινόταν πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει μία χώρα στην οποία ο οποιοσδήποτε Φωτόπουλος θα έχει τη δυνατότητα να κατεβάσει τους διακόπτες και να την βυθίσει σε ένα διαρκές blackout εάν κάτι από αυτά που νομοθετούσε η κυβέρνηση δεν του άρεσε ή δεν άρεσε στη συντεχνία του.
Αυτό πρέπει να τελειώσει και για να τελειώσει υπάρχει μόνο ένας τρόπος: η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου.
Καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε γιατί όλες οι κυβερνήσεις και οι πράσινες και μπλε και κόκκινες στηρίχθηκαν στο κρατικό συνδικαλισμό.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έλεγε ότι η απεργία δημοσίου υπαλλήλου σημαίνει κατάλυση του κράτους.
Και στο Σύνταγμα της χώρας μέχρι το 1975, δηλαδή στο σύνταγμα του '52, απαγορευόταν σε κάθε δημόσιο υπάλληλο, ακόμα και σε εργαζόμενο σε οργανισμούς κοινής ωφέλειας, στις ΔΕΚΟ ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, να απεργεί. Όχι μόνο δηλαδή στους δικαστές και στους αστυνομικούς όπως προβλέπει το σημερινό Σύνταγμα, αλλά σε κάθε δημόσιο υπάλληλο.
Δεν είναι από δω το δημόσιο και από κει οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι δημόσιοι υπάλληλοι εκφράζουν το δημόσιο.
Και έχουν ένα σωρό τρόπους να διεκδικήσουνε αυτά που θέλουν υπηρεσιακά. όχι όμως σκλαβώνοντας τους πολίτες και έχοντας τους υποχείριο των απαιτήσεών τους.
Με δημιουργία ξανά στην κυβέρνηση η απεργία θα αφορούσε μόνο τις σχέσεις του ιδιωτικού τομέα. Στο δημόσιο όμως δεν υπάρχει επιχειρηματίας που είναι ο εργοδότης. Υπάρχει ο φορολογούμενος.
Και ο φορολογούμενος πληρώνει για να έχει υπηρεσίες από τους δημοσίους υπαλλήλους του.
Δεν μπορεί να πληρώνει για να χρηματοδοτεί απεργίες.
#ΔημιουργίαΞανά #Δημιουργία #Τζήμερος
#Δημόσιο #Συνδικαλισμός #Απεργίες
Βρείτε μας και στους παρακάτω συνδέσμους:
Комментарии