Μέρες Αλλόκοτες - Αλέξανδρος Ζαχαριάδης & Αρχάνθρωποι

Показать описание

Τις νύχτες στο ταβάνι τριγυρνάνε
οι ήρωες της νιότης μου οι χαμένοι.
Στην κάμαρα μου αθόρυβα γλιστράνε.
Νηφάλιοι, μεθυσμένοι, απορημένοι.

Σε τέχνες, λένε, και σε επαναστάσεις,
τα δώρα τους, μας έχουν φυλαγμένα.
Διψούν για νέες ιδέες και καταστάσεις
μα διάδοχο δεν βλέπουνε κανένα.

Μέρες αλλόκοτες.
Σκέψεις δεν ανθούν πριν μαραθούν.
Σκιές αλλόφρονες.
Ποιοι θα παλέψουν;
Πόσοι θα αντέξουν στον χρόνο;

Μου γνέφουν και ζητάνε εξηγήσεις:
Σαν έφυγαν αυτοί τι πήγε λάθος;
Δεν έχω να τους δώσω απαντήσεις.
Γνωρίζουν όμως όλοι κατά βάθος.

Μέρες αλλόκοτες.
Σκέψεις δεν ανθούν πριν μαραθούν.
Σκιές αλλόφρονες.
Ποιοι θα παλέψουν;
Πόσοι θα αντέξουν στον χρόνο;

Ξημέρωσε και ο ήλιος σχεδιάζει
στον τοίχο μου, με ίσκιους που θαμπώνουν.
Η εικόνα φαίνεται πως δεν αλλάζει
μα νέες πινελιές την πλαισιώνουν.