Áramótasaga úr borginni

Oddný starfar við umönnun á heimili aldraðra.Þar vinnur hún af alúð undir miklu álagi alla daga ársins. Stundum er álagið það mikið að það þarf að fresta því að hjálpa fólki á fætur á morgnanna.

Í sparnaðarskyni er ekki ráðið í meira en 80% starf í Seljahlíð en samt er undirmönnun mikið vandamál og starfsemin að miklu leyti keyrð á aukavöktum. Reykjavíkurborg gerir starfsfólki á lágmarkslaunum erfitt fyrir að vera í vinnu annarsstaðar með ýmsu móti, meðal annars með stubbavöktum svokölluðum, þar sem vaktir eru brotnar upp og starfsfólk skikkað til að mæta fleiri daga vikunnar en prósenta þeirra segir til um, á styttri vaktir og skila þannig sinni vinnuskyldu.

Efnahagslegt óréttlæti er kerfisbundið vandamál. Það er pólitísk ákvörðun stjórnenda Reykjavíkurborgar að viðhalda því.

Eflingarfólk sem starfar hjá Reykjavíkurborg fer samningslaust inn í nýtt ár þrátt fyrir að samningar hafa verið lausir frá 1. apríl. Ekkert bólar á samningsvilja hjá borginni og skilningsleysi þeirra á þeim alvarlegu afleiðingum sem aðstæður og kjör sem borgin býður stórum hópi starfsfólks upp á, er ekki líðandi.

Eflingarfólk Reykjavíkurborgar krefst gagngerrar viðhorfsbreytingar hjá þeim sem stjórna borginni. Þau krefjast þess að þeirra mikilvæga framlag sé metið að verðleikum í launum og í virðingu. Er það ekki sanngjörn krafa?