The Olympians - Istoria (Ιστορία)

preview_player
Показать описание
Olympians, Pasxalis, Istoria, Ολύμπιανς, Πασχάλης, Ιστορία

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Βαγγέλης Πιτσιλαδής

Ήταν ένα κορίτσι, ήταν ένα αγόρι
ήτανε καλοκαίρι, λουλούδια χίλια δυο
εσύ ήσουν το κορίτσι κι ήμουν εγώ το αγόρι
για μας το καλοκαίρι μόνο για μας τους δυο

Τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
κανείς τόσο πολύ δεν θ αγαπήσει
τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
που λέγαμε κι οι δυο πως δεν σβήσει

Έφυγε το κορίτσι, ορφάνεψε το αγόρι
πάει το καλοκαίρι, ξανάπιασε η βροχή
με ξέχασες κορίτσι, κι ας ήμουνα το αγόρι
που σου ΄χα πρωτοφέρει, λουλούδια στην ψυχή

Τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
κανείς τόσο πολύ δεν θ αγαπήσει
τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
που λέγαμε κι οι δυο πως δεν σβήσει

Το συγκρότημα των "Ολύμπιανς" δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1965 στην Θεσσαλονίκη από τους:
- 'Αλκη Κακαλιάγκο (πιάνο-hammond organ) μέλος των "Vips",
- Πασχάλη Αρβανιτίδη (τραγούδι-μπάσο),
- Βαγγέλη "Σπόρος" Κουτσοτόλη (σαξόφωνο),
- Κούλη Καλογιαννίδη (κιθάρα),
- Δημήτρη "Τζακ" Λαζαρίδη (τύμπανα),
Αυτοί οι πέντε είναι οι ιδρυτές και θεμελιωτές του θρύλου των Ολύμπιανς.
Πρώτες εμφανίσεις στo night-club "Χαβάη" στην Ν.Κρήνη (σήμερα νοσοκομείο ΙΚΑ) με "αφεντικό" τον Τάκη Κανίδη. Η νεολαία από την πρώτη στιγμή αγκαλιάζει και στηρίζει με την αγάπη της το συγκρότημα.
Ο Γιώργος Κοντόπουλος (ραδιοφωνικός παραγωγός) με τα μαγνητόφωνα του ηχογραφεί ζωντανά τους Ολύμπιανς σε μουσικό πρωινό στην "Χαβάη" και τους παρουσιάζει σε εκπομπή του στη "Φωνή της Αμερικής", την ίδια ηχογράφηση και με ζωντανή συνέντευξη των Ολύμπιανς βγάζει στον αέρα ο 'Αλκης Στέας σε εκπομπή του στο ραδιόφωνο την οποία την ακούει ο τότε διευθυντής του υποκαταστήματος στην Θεσσαλονίκη της Δισκογραφικής εταιρείας "Ελλαδίσκ" Γιάννης Σωκρατίδης ο οποίος ενθουσιάζεται και ανοίγει τον δρόμο για να ηχογραφηθούν στην Αθήνα (Δεκέμβριος 1965), με παραγωγό τον Γ.Ράλλη, ο "Τρόπος" και το "Συμπόσιο" με αποτέλεσμα την επιτυχία και αναγνώριση σ'όλη την Ελλάδα.
Η πρωτοφανής επιτυχία των "Ολύμπιανς", για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. μπορεί να αιτιολογηθεί ως εξής. Πάντα οι νέοι θέλουν να έχουν την δική τους μουσική. Ο χορευτικός ρυθμός που συγκινούσε τότε (1965) ήταν το σέικ. Οι "Φόρμινξ", που προηγήθηκαν των "Ολύμπιανς", έπαιζαν μεν μοντέρνα χορευτική μουσική, αλλά "σνόμπαραν" τον ελληνικό στίχο. Και γενικά όλα τα συγκροτήματα εκείνης της εποχής έκαναν το ίδιο, η τραγουδούσαν στα ελληνικά με ξενική προφορά.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Ένα τραγούδι μιας εποχής μιας Ελλάδας που έφυγε για πάντα... Πόσο κρίμα για τα νέα παιδιά.

giannisantwnatos
Автор

Γράφτηκε το 1967. Το 2002 έζησα τέτοια ιστορία. 20 χρόνια μετά το ανακάλυψα τυχαία και κάνει εικόνες το μυαλό

andonisdemetriou
Автор

ΑΓΑΠΗ...τη δίνει ο Θεος την δηλητηριάζει ο διάβολος..

litsapantelia
Автор

δροσερα τραγουδια, με μια ρομαντικη αγνοτητα.χαιρομαι που 2 απο τους ολυμπιανς ηταν πατριωτες μου απο τα γρεβενα.η φωνη του πασχαλη ηταν απεριτη, λιτη, εκφραστικη χωρις περιττα τερτιπια, επι της ουσιας.μετα νομιζω η καριερα σε κανει ποιο προβλεψιμο και επαγγελματια με την κακη εννοια.

lakistsanikas
Автор

Χερι χερι μου το τραγουδουσες στην ακροθαλασσιά♥♥

ΠαναγιωταΑνδρικοπουλου-τβ
Автор

WRAIA XRONIA !! NA XSANAGEIRIZATE...!!

peggypapadatos