filmov
tv
Bir Babanın Görevi
Показать описание
O geceye kadar oğlumu bu kadar sevdiğimin hiç farkında değilmişim. Yani kazanın olduğu o gece ye kadar. Arabamızla otoyolda ilerliyor, radyoda en sevdiğimiz şarkıya eşlik ediyor, harika bir tatilden evimize dönüyorduk. Bizim, yani eşim Martha, oğlumuz Jack ve ben olmak üzere üçümüzün mükemmel bir aile olduğumuz söylenebilirdi. Hiçbirimizin müzik kulağı yok ama yine de şarkı söylemeyi ve dans etmeyi seviyoruz.
Dediğim gibi, otoyoldaydık ve hız yapıyorduk, mutluyduk ve kaygısızdık. Akşamın geç saatleriydi, ama gökyüzü hala oldukça aydınlıktı ve hava son derece berraktı. Direksiyonda ben vardım, karım yanımda ve Jack arka koltuktaydı. O cipi hiç fark etmedim. Onu süren adam da bizi hiç görmediğini söyledi, ama… şu anda ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Zaman bilgileri:
O gece ne oldu 0:34
Martha çok şanslıydı, ama oğlum ... 1:52
Onun için yapabileceğimin en azı 2:19
Onları duyabildiğimi bilmiyorlar 3:47
#dokunaklıhikaye #duygusalhikaye #olumlubak
ÖZETLER:
- Cip bize sağdan patlattı ve her iki araç da durmadan önce 4-5 metre sürüklendi.
- Kalbim ilk başta duracak gibi oldu, ama sonra rahatlayarak bir iç çektim: ikisi de bilincini kaybetmişti ama hayattaydılar. Emniyet kemerine hayatımda hiç bu kadar şükretmemiştim.
- Martha arabada kendine gelmişti ama Jack hala baygındı. Sağlık görevlileri sıkıntı olmadığını onun sadece kendinden geçtiğini söyledi, ama ben endişelenmekten kendimi alamıyordum.
- Hastanede, birkaç saat huzursuz bir bekleyişten sonra, Martha'nın çok derece şanslı olduğunu söylediler.
- Sorun böbreklerindeydi. Çarpışma onu çok sarsmıştı ve bu böbreklerini etkilemişti. Böbrek nakline ihtiyacı vardı ve bunun kısa sürede yapılması gerekiyordu. Donup kalmıştım.
- Bana son kez böbreklerimden birini Jack'e vermeye hazır olup olmadığımı sorduklarında, cevabım net bir “evet” oldu.
- Ameliyat, Jack’in hazır olacağı bir sonraki haftaya planlandı.
- Ameliyat başarılı geçmişti. Oğlumun içinde artık benim böbreğim vardı ve o iyiydi.
- Böbrek vücuduna iyi uyum sağlamıştı. Bana kahramanımsın dedi. Bir baba başka ne dileyebilirdi ki?
- Jack liseden mezun oldu ve üniversiteye girdi. Okula kabul edildiği gün bundan çok gurur duydum.
- Beni her ay ziyarete geliyorlar. Yanımda oturuyorlar, haberleri paylaşıyorlar, özlemini çektiğim her şeyi ve olan biten yeni olayları anlatıyorlar.
- Onları duyabildiğimi bilmiyorlar ama beni hala hatırlıyor ve seviyorlar, bunu hissedebiliyorum. Evet, o gün maalesef hayatımı kaybettim. Ama sorun yok çünkü ben buna hazırdım.
-----------------------------------------------------------
Stok malzemeleri (fotoğraflar, çekimler ve diğer):
Dediğim gibi, otoyoldaydık ve hız yapıyorduk, mutluyduk ve kaygısızdık. Akşamın geç saatleriydi, ama gökyüzü hala oldukça aydınlıktı ve hava son derece berraktı. Direksiyonda ben vardım, karım yanımda ve Jack arka koltuktaydı. O cipi hiç fark etmedim. Onu süren adam da bizi hiç görmediğini söyledi, ama… şu anda ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Zaman bilgileri:
O gece ne oldu 0:34
Martha çok şanslıydı, ama oğlum ... 1:52
Onun için yapabileceğimin en azı 2:19
Onları duyabildiğimi bilmiyorlar 3:47
#dokunaklıhikaye #duygusalhikaye #olumlubak
ÖZETLER:
- Cip bize sağdan patlattı ve her iki araç da durmadan önce 4-5 metre sürüklendi.
- Kalbim ilk başta duracak gibi oldu, ama sonra rahatlayarak bir iç çektim: ikisi de bilincini kaybetmişti ama hayattaydılar. Emniyet kemerine hayatımda hiç bu kadar şükretmemiştim.
- Martha arabada kendine gelmişti ama Jack hala baygındı. Sağlık görevlileri sıkıntı olmadığını onun sadece kendinden geçtiğini söyledi, ama ben endişelenmekten kendimi alamıyordum.
- Hastanede, birkaç saat huzursuz bir bekleyişten sonra, Martha'nın çok derece şanslı olduğunu söylediler.
- Sorun böbreklerindeydi. Çarpışma onu çok sarsmıştı ve bu böbreklerini etkilemişti. Böbrek nakline ihtiyacı vardı ve bunun kısa sürede yapılması gerekiyordu. Donup kalmıştım.
- Bana son kez böbreklerimden birini Jack'e vermeye hazır olup olmadığımı sorduklarında, cevabım net bir “evet” oldu.
- Ameliyat, Jack’in hazır olacağı bir sonraki haftaya planlandı.
- Ameliyat başarılı geçmişti. Oğlumun içinde artık benim böbreğim vardı ve o iyiydi.
- Böbrek vücuduna iyi uyum sağlamıştı. Bana kahramanımsın dedi. Bir baba başka ne dileyebilirdi ki?
- Jack liseden mezun oldu ve üniversiteye girdi. Okula kabul edildiği gün bundan çok gurur duydum.
- Beni her ay ziyarete geliyorlar. Yanımda oturuyorlar, haberleri paylaşıyorlar, özlemini çektiğim her şeyi ve olan biten yeni olayları anlatıyorlar.
- Onları duyabildiğimi bilmiyorlar ama beni hala hatırlıyor ve seviyorlar, bunu hissedebiliyorum. Evet, o gün maalesef hayatımı kaybettim. Ama sorun yok çünkü ben buna hazırdım.
-----------------------------------------------------------
Stok malzemeleri (fotoğraflar, çekimler ve diğer):
Комментарии