Itosu no Rohai Shodan

Anko Itosu na początku XX w. ułożył trzy formy dziś znane jako Itosu no Rohai Shodan, Itosu no Rohai Nidan i Itosu no Rohai Sandan (czyli Rohai pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia). Formy te o wzrastającej trudności wyraźnie przeznaczone były dla zaawansowanych uczniów „nowego karate”, czyli nauczanego w dojo publicznych. Pierwsza część technicznie bazuje na starej formie z Tomari - Matsumora Rohai, ale w drugiej i trzeciej możemy dostrzec pokrewieństwo z wersją Gichina Funakoshi (Meikyo). To byłaby przesłanka, że Itosu, który przez pewien czas był uczniem Gusukumy, znał tę samą formę, którą później przekształcał Funakoshi, ale nie uczył jej swych młodszych uczniów, takich jak Kenwa Mabuni. A co oznacza nazwa kata ROHAI? Zazwyczaj tłumaczy się ją jako „czapla”, „tarcza czapli”, „znak czapli” lub „wizja czapli”. Nie wiemy jednak, czy słusznie. Zapis alfabetem katakana sugeruje raczej „niskie-wysokie” (co pasuje do zmieniających się pozycji), zapis ideogramami kanji może być wieloraki. Najczęściej pisze się dwa znaki 鷺牌. Pierwszy oznacza czaplę i może zostać odczytany ro lub sagi. Drugi – czytany hai lub pai może oznaczać kamień/kostkę (jak do mahjonga czy domina) lub odznakę. Mgliście. Podobno ten zapis jest dziełem Ryusho Sakagamiego. Kenwa Mabuni postanowił wykorzystać jego wykształcenie (nauczyciel japońskiego i klasycznego chińskiego) i poprosił go, by zapisał nazwy kata ideogramami.