Το ραδίκι - Χιώτης Ζαμπέτας Μακρυδάκης Καραμπεσίνης Καρνέζης Παπαδόπουλος 1963

Μπουζούκια: Μανώλης Χιώτης (ταξιμι, ο Χιωτης παιζει με το μπουζουκι του Ζαμπετα!), Κώστας Παπαδόπουλος, Λάκης Καρνέζης, Γιάννης Καραμπεσίνης, Στέλιος Μακρυδάκης *ΚΑΙ, Κιθάρα: ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΔΕΣ, Μπαγλαμάς: ΠΑΝΟΣ ΠΕΤΣΑΣ -- Ημερ.Ηχογράφησης: 18 Μάϊου 1963 -Τραγούδι: Γιώργος Ζαμπέτας & χορωδία - πρώτη εγγραφή το 1963 σε δίσκο 45 στροφών COLUMBIA (Extended) 7TCG 310 II
+ Δίσκος: ο άραψ και έτερα άσματα (1978)
+ LP COLUMBIA 7XCG 1849 (1984)

To Radiki - Giorgos Zabetas, Manolis Chiotis, Stelios Makridakis, Lakis Karnezis, Kostas Papadopoulos, Giannis Karabesinis ~ Bouzoukia.

- Πληροφορίες για τέσσερα από τα τραγούδια του δίσκου:
Θυμάται ο Ζαμπέτας (στο βιβλίο που έκανε η Ιωάννα Κλειάσιου, «Και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου», Εκδ. Ντέφι): «Στα "Ξημερώματα" το '63 έρχονταν σαν πελάτες πολλές φορές ο Τάκης Λαμπρόπουλος και ο Χιώτης με τη Μαίρη Λίντα. Με γούσταρε ο Χιώτης να με ακούει και το 'λεγε σε όλους, δεν είχε κόμπλεξ. Μου έρχονται πάλι μια μέρα μαζί με τον Ξαρχάκο. Οπότε μου λέει ο Λαμπρόπουλος, "Ζαμπέτα το Σάββατο στις 9 το πρωί, όλα αυτά τα γράφουμε". "Και ποιος θα τα πει", ρωτάω. "Εσύ ο ίδιος" μου λέει. "Όχι ρε", του λέω, "τι είναι αυτά". Γέλαγα κι έκανα πλάκα. "Τι γελάς ρε", φώναζε αυτός, "εσύ θα τα πεις, δεν μπορεί κανείς να τα πει καλύτερα από σένα και θα τα πεις και μάγκικα με τον τρόπο που τα λες στο μαγαζί". "Ναι, ναι", φώναζε ο Χιώτης, "εσύ θα τα πεις και θα παίξω εγώ μπουζούκι και θα τραγουδήσουμε μαζί". Με το πες πες με πείθουνε τελικά».

Και έρχεται εκείνο το Σαββατόβραδο και ο Ζαμπέτας μπαίνει με χτυποκάρδι πρωτάρη στην Columbia. Αλλά δεν ήταν μόνος. Τότε οι ηχογραφήσεις πήγαιναν μέχρι πρωίας και εκείνο το βράδυ ειδικά, τα 'φερε η τύχη και ξενυχτούσαν γράφοντας πολλοί. Ο Χιώτης βέβαια και η Μαίρη Λίντα είχαν δηλώσει από πριν συμμετοχή. Ο Μανώλης Αγγελόπουλος, όμως, ο Διονυσίου, η Γιώτα Λύδια, η Πόλυ Πάνου, ο Μπιθικώτσης, ο Πάνος Γαβαλάς και η Ρία Κούρτη έτυχε να είναι εκεί. Ηχολήπτης ήταν ο Νίκος Κανελλόπουλος αλλά όταν υπήρχε σοβαρός λόγος πέρναγε από εκεί και ο Λαμπρόπουλος κι εκείνο το βράδυ έφτασε όταν είχε αρχίσει η ηχογράφηση...

«Λέω τον "Αράπη" στην αρχή, παίζει ο Χιώτης. Πέντε μπουζούκια παίζανε, Χιώτης, Καρνέζης, Κώστας Παπαδόπουλος, Στέλιος Μακρυδάκης και Γιάννης Καραμπεσίνης. Και πάνω στην ηχογράφηση και στην πλάκα φωνάζω όλους που ήτανε εκεί κι αρχίζουμε να φωνάζουμε "όοοααα" και τέτοια και τους φτιάχνω χορωδία. Μεγάλη πλάκα έγινε στο στούντιο, πολύ μεγάλη. Νταβαντούρι. Μια κι όξω τελειώνουμε τον "Αράπη", με την πρώτη τον "Μαθητή"... Πολύ ωραία ηχογράφηση! Βγαίνει ο δίσκος και γίνεται ανάρπαστος».

Γιώργου Μπάτη - Το ραδίκι (Από κάτω απ' το ραδίκι) διασκευασμένο από τον Γιώργο Ζαμπέτα

Άιντε από κάτω απ' το ραδίκι
άιντε κάθονται δυο πιτσιρίκοι

Άιντε και φουμάρουνε τσιγάρο
άιντε το 'να πόδι απάνω στ' άλλο

Άιντε από κάτω απ' τη μολόχα
πρώτα το τσαρδί μου το 'χα

★ Provided to YouTube by MPOYZOYKI KAI MPOYZOYKSIDES (Μπουζούκι Και Μπουζουξήδες)
☆Bouzouki - laika rebetiko ☆ songs of Greece ☆ Greek folk songs , Hellas
☆ Παλιές Φωτογραφίες Λαϊκά - Ρεμπέτικα - Λαογραφία Ελλάδα - Μπουζουξήδες / Μπουζουκίστες ~ Γνήσιο Αστικό Λαϊκό Τραγούδι.. ★☆Για την αναγνώριση της αξίας των εργατών της τέχνης!!
★Αφιερώματα στους δεξιοτέχνες /Λαϊκό τραγούδι ☆Skilled bouzouki Soloists☆

[agoritsarousaki]

❤Όλη η Εθνική Ελλάδος στο μπουζούκι παθιάστηκε κι ο μεγάλος Ζαμπέτας.. ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

[grn]

Μπορώ να το ακούω συνεχόμενα μεχρι να χασω τις αισθήσεις μου!!!!

[Akis_]

Ιστορική ανατριχίλα!!! Τεράστιοι όλοι τους σε ένα τραγούδι που είχε γράψει μια μεγάλη μορφή του ρεμπέτικου ο Μπάτης... Όπως καταλαβαίνουμε από όπου και να το πιάσεις το θέμα είναι τεράστιο και μοναδικό!!!! Λυπάμαι για σήμερα μόνο που το λαϊκό τραγούδι έχει μείνει ορφανό και άστεγο....

[Giannis_X_Mountains_Explorer]

Άρχοντες, μορφές μεγάλες !! Ούτε σε 5000 χρόνια δεν θα βγει ούτε ένας που να μοιάζει στο 50% σε έναν απο αυτούς....

[Tassos]

Συγκινούν και οι φωτό. Τα θεμέλια της Ελληνικής μουσικής!

[paulkap]

Auti ntav Mousiki. Krima pou den tha yparksoun dystixos alli sav kai autous. Super kai va eivai kala ekei pou eivai

[MICHAILKAR]

σαι καλα, , ευχαριστω ειναι ο Εθνικος μου Υμνος εδω εξω που βρισκομαι..Τετοιο φτιαξιμο δεν εχω νιωσει ξανα ...ολο με σηκωνει να ριξω στροφη ...γιατι ειναι τοσο φτιαγμενοι που το φτιαξιμο τους και την καυ...α τους την εχουν περασει εξω ολη, δεν νομιζω να υπαρχει καποιος που στο ακουσμα, δεν θα νιωσει ανατριχιλα....κι οταν ερχεται η στιγμη που βγαζει ολη του την κ...λα κι ακουω ...το Γεια σου Μανωλη ωωω..ααα και τις πενιες καθαρες ξερψ τη λεξη να βαλω, ,δεν υπαρχει στο λεξικο, ..θα σου βαλω φωτογραφια κι αν υπαρχει πειτε την μου-ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

[stellakonsta]

Αυτά είναι γλέντια!! ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ!!!!

[bid]

εκτός του ότι είναι κομμάταρος έχεις βάλει και ωραίες φωτό φίλε! ! !

[ΒασίληςΛουμπαρδέας]

γεια σου μανωλη μου !!!! και σε ολα τα ζητιανοξυλα που ειναι στη

[LondonPower]

Η «Πίνδος», ο Χιώτης και οι 15 ΛΟΚατζήδες

Ένας ακόμη ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου που πέρασε στην ιστορία ήταν ο περιβόητος Βαγγέλης Μανδρούλιας, γνωστός ως «Αλεξανδριανός». Παλληκαράς και νταής, ήταν ο ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου «Πίνδος» στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας, το οποίο σύμφωνα με τον στιχουργό του ρεμπέτικου και συγγραφέα Νίκο Ρούτσο ήταν γνωστό after της εποχής. «Η "Πίνδος" δεν άνοιγε την ημέρα, αλλά μόνο τα μεσάνυχτα και λειτουργούσε μέχρι την άλλη μέρα ως οποιαδήποτε ώρα. Έτσι όλοι οι νταήδες και οι γλεντζέδες της Αθήνας και του Πειραιά, που γλεντούσαν στις ταβέρνες και στα άλλα κέντρα, όταν έκλειναν αυτά και ήθελαν να συνεχίσουν το γλέντι τους, άρχιζαν να κουβαλιόνται στου "Αλεξανδριανού", τύφλα στο μεθύσι, για να ξαναπιούν και να κάνουνε τα νταηλίκια τους», αναφέρει. Ψυχή του μαγαζιού λοιπόν ο Αλεξανδριανός που κυκλοφορούσε μονίμως με δύο περίστροφα στην τσέπη. Πώς να έκανε διαφορετικά, αν σκεφθεί κανείς ότι μια βραδιά στα τέλη του εμφυλίου μια παρέα λοκατζήδων ήρθαν σε τέτοιο τσακίρ κέφι που άνοιξαν πυρ μέσα στο μαγαζί, με αποτέλεσμα ένας μπουζουξής να πάθει νευρικό κλονισμό.

Ο Αλεξανδριανός, συν τοις άλλοις, είχε ένα χούι: να αντιμετωπίζει ολομόναχος τους ταραξίες του μαγαζιού. Την απαράβατη αυτή εντολή λέγεται ότι παράκουσε ο Μανώλης Χιώτης την εποχή που έπαιζε στο μαγαζί του, με αποτέλεσμα να καταλήξει με μία τρύπα από σφαίρα στο μανίκι.
«Καλό σημάδι ξέρεις κυρ-Βαγγέλη. Με σημάδεψες στο στήθος και τρύπησες το ύφασμα του σακακιού μου. Έτσι θα πάρουμε την Πόλη;»

Ο Νίκος Ρούτσος διηγείται χαρακτηριστικά: «Ο Χιώτης όμως, όταν άρχιζε ένας καυγάς, παρατούσε ορθό το μπουζούκι του σε μια καρέκλα του πάλκου και σαλτάριζε να βοηθήσει τον Αλεξανδριανό, όσο κι αν αυτός δεν ήθελε και του φώναζε: "Στη δουλειά σου εσύ, μικρέ. Το μαγαζί είναι δικό μου κι εγώ θα καθαρίσω με την παρέα" (…) Μα η ανυπακοή που έδειχνε πάντα ο Χιώτης στις προσταγές του, εξαγρίωνε τον φοβερό καταστηματάρχη. Και μια νύχτα, σε ένα μεγάλο καυγά που είχε αναλάβει να κανονίσει ο Μανωλάκης, εξαγριώνεται τόσο πολύ ο Αλεξανδριανός που τραβάει το πιστόλι του, τον σημαδεύει στο στήθος και τραβάει τη σκανδάλη για να τον τραυματίσει και να τον αναγκάσει έτσι να ξαναγυρίσει στο όργανό του στο πάλκο. Γιατί εδώ πρέπει να αναφέρω πως ο Αλεξανδριανός είχε και μια άλλη καλλιτεχνική ιδιοτροπία: Ήθελε και το είχε δηλώσει πως ό, τι καυγάς και κακό γινόταν στο μαγαζί, το συγκρότημά του στο πάλκο να παίζει συνεχώς, σα να μη γινόταν τίποτα».
O Χιώτης, που η σφαίρα τον είχε πάρει ξόφαλτσα, μετά το τέλος του επεισοδίου, είπε περιπαιχτικά στον Αλεξανδριανό: «Καλό σημάδι ξέρεις κυρ-Βαγγέλη. Με σημάδεψες στο στήθος και τρύπησες το ύφασμα του σακακιού μου. Έτσι θα πάρουμε την Πόλη;». Ο Αλεξανδριανός του απάντησε: «Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό στους καυγάδες. Να πυροβολείς κάποιον στα ίσια και να μην τον χτυπάς κατάσαρκα. Αλλά να τρυπάς τα μανίκια του σακακιού του. Αν εγώ, μέσα στους τόσους καυγάδες που κάνω και πυροβολώ, χτυπούσα κατάσαρκα τους νταήδες, θα έπρεπε να είχα δικό μου νεκροταφείο για να τους θάβω. Αυτό είναι το δύσκολο κόλπο. Να πυροβολείς στο ψαχνό τάχα, αλλά να μη σκοτώνεις. Μπήκατε μάγκες;».

[LondonPower]

Εδώ είμαστε! Διασκευή ενός παλιότερου ρεμπέτικου "από κάτω από τις ντομάτες" 1928 Γιαννάκης Ιωαννίδης

[takisloupas]

Μπραβο ρε Θανο που μας τα λες ολα   και δε κρυβεις

[headedmadness]

Εεερε φίλε αυτό είναι γλέντι ανατριχιάζω ολόκληρος

[nevilolufsen]

When I first heard this. I thought WOW! It has been a favourite since. What the hell is it all about?

[MrGkorres]

Τι ταξίμι ήταν αυτό ρε Μανώλη αθάνατε;

[wakeawaken]

Ε ρε και να ήμουν σε καμία γωνία κάπου εκεί στο στούντιο

[nevilolufsen]

| love this song, but what is it about?

[pacingBlue]

Ρε παιδιά αν το έγραψε ο Μπάτης γιατί δεν υπάρχει ηχογραφημένο από τον ίδιο; Στα αρχεία της Columbia ποιός υπογράφει μουσική και στίχους σε αυτό το δίσκο; Κάποιοι λένε ότι η μουσική είναι παραδοσιακή (βλέπε "Ο Μποχώρης"). Οι στίχοι ποιανού είναι;