ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ Ή ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΗΛΙΚΙΑΣ;

"Ανεξαρτήτου ηλικίας" ή "Ανεξαρτήτως ηλικίας";
Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε ή διαβάζουμε προτάσεις ή φράσεις, που περιέχουν τις λέξεις «ανεξαρτήτως» και «ανεξαρτήτου», διατυπωμένες όμως με λανθασμένο τρόπο.
Τέτοιες προτάσεις είναι και οι ακόλουθες:
1) Η ιατρική περίθαλψη πρέπει να παρέχεται σε όλους τους πολίτες δωρεάν ανεξαρτήτου οικονομικής κατάστασης.
2) Η αυριανή στρατιωτική άσκηση θα διεξαχθεί οπωσδήποτε ανεξαρτήτου καιρικών συνθηκών.
Καταρχάς, διευκρινίζεται ότι η λέξη «ανεξαρτήτως» είναι επίρρημα, που συντάσσεται με γενική.
Εκτός από το «ανεξαρτήτως», που είναι λόγιος τύπος επιρρήματος, στη θέση του μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο τύπος της δημοτικής «ανεξάρτητα».
Αντιθέτως, η λέξη «ανεξαρτήτου» (στην καθαρεύουσα) ή και «ανεξάρτητου» (στη δημοτική) είναι επίθετο στη γενική του ενικού.
Με βάση τα πιο πάνω, οι δύο προτάσεις που χρησιμοποιήθηκαν ως παραδείγματα έπρεπε να διατυπωθούν ως εξής, για να θεωρούνται ορθές:
1) Η ιατρική περίθαλψη πρέπει να παρέχεται σε όλους τους πολίτες δωρεάν, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης ( ή... ανεξάρτητα από οικονομική κατάσταση).
2) Η αυριανή στρατιωτική άσκηση θα διεξαχθεί οπωσδήποτε ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών (ή... ανεξάρτητα από καιρικές συνθήκες).
Το «ανεξαρτήτου» ή και «ανεξάρτητου» είναι επίθετο και, ως εκ τούτου, δηλώνει μια ιδιότητα του ουσιαστικού, το οποίο συνοδεύει.
Λέμε και γράφουμε:
1) Τις προσεχείς μέρες, θα επισκεφτεί τη χώρα ο αρχηγός του ανεξάρτητου κράτους της Ανδόρας.
2) Ήταν για χρόνια πρόεδρος ενός ανεξάρτητου οργανισμού καταναλωτών.