Η Στέλλα Σουχλάκη για την ποιητική συλλογή 'Χειρώναξ' της Κατερίνας Φραγκάκη

Η εκπαιδευτικός Στέλλα Σουχλάκη μίλησε για την ποιητική συλλογή "Χειρώναξ" της Κατερίνας Φραγκάκη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς, στην εκδήλωση που έγινε στα Χανιά, στο Porto Veneziano Hotel.

Το «Χειρώναξ» είναι μια συλλογή από ποιήματα, με κοινό γνώρισμα το ότι επιχειρούν να εκφράσουν τα πάθη των προσωπικών μας επιλογών και την σχέση τους με την τύχη, αλλά και με την προσωπικότητά μας, υπό την έννοια του αν αλήθεια μας διαμορφώνουν ή τις διαμορφώνουμε. Επίσης, να αναδείξουν αυτή την μεγάλη αληθινά αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτό που επιλέγουμε πολλές φορές να κάνουμε και σ’ αυτό που σκεφτόμαστε ή ονειρευόμαστε, ή ακόμα ακόμα επιθυμούμε και δεν το ομολογούμε. Περιγράφει στιγμές μόχθου, αλλά ψυχικού, όπου κλονιζόμαστε υπό το βάρος της ευθραυστότητας του παρελθόντος. Ο Χειρώναξ είναι αυτός που παραμένει δοσμένος σε μια αποστολή, είτε αυτή είναι στάση ζωής, είτε επάγγελμα, είτε συναισθηματικές συντεταγμένες Κι όμως, με μια πνευματικότητα που κι ο ίδιος ίσως δεν αντιλαμβάνεται, οι σπίθες της αμφιβολίας και τα κρυμμένα ερωτηματικά επανέρχονται, πότε παρήγορα και πότε ανηλεή, αφήνοντας το ουσιαστικό τους αποτύπωμα πάνω του. Καμιά φορά όμως και τα πιο χειρωνακτικά έχουν την ποίησή τους… Κι απ’ την άλλη υπάρχει αυτός ο μεγάλος κόπος της μικρής λέξης στην ποίηση, έτσι δεν είναι;

Γεννήθηκα στην Αθήνα, έχω μεγαλώσει όμως στην Κρήτη με ρίζες στα Χανιά και στην Ιεράπετρα. Οι σπουδές μου αφορούν στη Φυσική Αγωγή και εργάστηκα για αρκετά χρόνια σαν γυμνάστρια στην Αθήνα. Το 2013 μετακόμισα με την οικογένειά μου στο Σαουθάμπτον, για επαγγελματικούς λόγους, και κατόπιν στο Νιουκάσλ, απ’ όπου και επέστρεψα μόνιμα στα Χανιά το 2018.

Η ποίηση υποκαθιστά με κάποιο τρόπο τις αισθήσεις μου, γιατί με κάνει να βλέπω μακρύτερα, ν’ ακούω περισσότερα, να νιώθω βαθύτερα, αλλά ταυτόχρονα μου επιτρέπει να επιχειρώ μια απονομή δικαιοσύνης, όπως εκτιμώ εγώ τη δεδομένη στιγμή, λέγοντας αυτά που δύσκολα λέγονται υπό άλλες συνθήκες, αποτυπώνοντας έτσι ένα άλλο κομμάτι αλήθειας, μια προσωπική οπτική. Είναι μία ανάγκη μου που ωρίμασε σταδιακά, εξελίσσεται μαζί μου και θα έλεγα με διαμορφώνει κιόλας.

Κατερίνα Φραγκάκη