Όλυμπος, μοναχική με διανυκτέρευση στον Μύτικα για τα 70στα μου γενέθλια. (11-13)-7-2023

Τα 70στά μου γενέθλια μοναχικά στην κορυφή της Ελλάδας, τον θρυλικό και επικίνδυνο, Μύτικα με τα 2.918,37 μέτρα του.
Τριλογία 3 βίντεο για τις 3 μέρες.
Στη ζωή μου γενικά δεν παίρνω προφυλάξεις, δεν παίρνω φάρμακα, δεν πάω σε γιατρούς, δεν περιτριγυρίζομαι από άχρηστα αντικείμενα (smartphone κινητά, iphone, GPS, αλτίμετρο, πυξίδα κι ένα σωρό παπαριές που σου κάνουν τη ζωή πολύπλοκη) και έτσι απλά και συνετά έκανα ένα ωραίο δώρο στον εαυτό μου για το κλείσιμο των 70 χρόνων ζωής.
Έστειλα το κορμί μου (το μυαλό πάντα στα ψηλά είναι), για διανυκτέρευση στον Μύτικα.
Πήρα σκηνή, υπόστρωμα, υπνόσακο, σάκο επιβίωσης, φακό, νερά, φαγητά, λίγο ρουχισμό, φωτογραφική μηχανή, μπατόν μπήκα στο ΙΧ στις 8.00 πρωί Τρίτης 11-7-2023 και μετά από 447 χλμ έφτασα στα Πριόνια στα 1.100μ.
Ευχάριστη έκπληξη, τα 4 τελευταία χλμ που για 50 χρόνια ήταν χώμα ( τα ΙΧ γέμιζαν απίθανη σκόνη) και τώρα είναι άσφαλτος όπως και ο χώρος πάρκινγκ του εστιατορίου.
Ξεκίνησα στις 13.00 για το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός (Ζολώτα) στα 2.100μ. όπου έφτασα στις 17.00.
Εντύπωση μου έκανε ότι οι σύγχρονοι νεαροί αιπυστοίμωνες, έχουν βανδαλίσει με μαύρη μπογιά τις κατατοπιστικές πινακίδες της διαδρομής (οι ωραίες φωτογραφίες που βλέπετε είναι από παλαιότερες επισκέψεις μου).
Στον Σπήλιο Αγαπητό, έφαγα χωριάτικη, ήπια 2 μπύρες και πήρα άλλη μία για τον δρόμο.
Από εκεί έφυγα 18.00 και στις 20.00 ήμουν στη ρίζα της "Άνω Σταυροϊτιάς" στα 2550μ. Έστησα την σκηνή μου και ξεράθηκα...
Το πρωί, στις 5.30 ανηφόρισα για την κορυφή της " Άνω Σταυροϊτιάς" 2682μ. Είδα την ανατολή από τον Θερμαϊκό, επισκέφτηκα κάνα-δυο δολίνες και γύρισα στη σκηνή.
Μάζεψα τα πράγματα και σιγά, σιγά από τα ζωνάρια έφτασα στο καταφύγιο Γιώσος Αποστολίδης στα 2.700μ.
Εκεί ήπια 4-5 μπύρες (λόγω καύσωνα η μπύρα πήγαινε κάτω σούμπιτο), έφαγα κοκκινιστό με ρύζι, ξεκουράστηκα και στις 18.30 έφυγα για Μύτικα όπου έφτασα στις 19.45. Πρόβλημα ήταν, 2 αγριόγιδα που σουλατσάριζαν μέσα στο λούκι με κίνδυνο να μου ρίξουν πέτρες στο κεφάλι... Αναγκάστηκα να τους βάλω φωνές για να φύγουν και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο...
Φτάνοντας στο κολονάκι της κορυφής με υποδέχθηκε κουνώντας την ουρά του ένας μελί χρώματος σκύλος γύρω στα 40 κιλά!! Το μυαλό μου δούλεψε στα κόκκινα για το πως πήγε εκεί πάνω ο σκύλος και για ποιο λόγο. Τελικά κατάλαβα ότι και αυτός ήθελε να γιορτάσει τα γενέθλια του και συμπέσαμε μαζί....
Το πιο πιθανό σενάριο είναι κάποιος κοπρίτης (άνθρωπος) να ήρθε από το απότομο-σαθρό, μονοπάτι που ξεκινά από τα ζωνάρια και καταλήγει μεταξύ "Ταρπηίας Πέτρας" 2.885μ. και "Παραμύτικα" 2.890μ. μετά κατέβηκε από το Λούκι του Μύτικα και προφανώς ο σκύλος δεν το αποτόλμησε αφού θέλει αναρριχητική ικανότητα και έτσι παρέμεινε στην κορυφή.
Τον τάισα 2 κρουασάν με κακάο και πολλά αλμυρά φιστίκια. Άδειασα ένα μπολ με χουρμάδες που είχα σε μία σακούλα και του έβαλα 1 λίτρο νερό το οποίο εξαφάνισε....
Η διαμονή στο Μύτικα ήταν πολύ ευχάριστη και ασφαλής αφού ο σκύλος με φύλαγε από όποιον επίδοξο ληστή έφτανε εκεί πάνω...
Ο σκύλος ήθελε να κοιμηθεί δίπλα μου αλλά τελικά με αμοιβαίους συμβιβασμούς, αυτός κοιμήθηκε κάτω από το κολονάκι κι εγώ κάτω από την σημαία.
Η βραδιά ήταν γλυκιά με θερμοκρασία 12-15 βαθμούς. Όλο το βράδυ σκεφτόμουν τον σκύλο και πως θα μπορούσα να τον βοηθήσω.
Το πρωί γύρω στις 5.00 τον τάισα, κάσιους, χουρμάδες, αμύγδαλα, του έβαλα στο μπολ (το άφησα δίπλα στο κολονάκι να τον ποτίζουν όσοι ανεβαίνουν), όλο μου το νερό (άλλο 1 λίτρο), τον χάιδεψα και έφυγα προς "Κακόσκαλα".
Με ακολούθησε μέχρι το μέσο της διαδρομής μέχρι εκεί που χρειάζεται σκαρφάλωμα, οπότε έμεινε στη βάση του βράχινου τοίχου να με κοιτάει με τα μεγάλα του μάτια...
Γάμησέ τα - πολύ δύσκολη και συγκινητική στιγμή αλλά αν ήταν μικρόσωμος θα τον έβαζα στο σακίδιο και θα τον κουβαλούσα. Αυτός όμως ήταν γύρω στα 40 κιλά, οπότε....
Ενημέρωσα βέβαια και τα 2 καταφύγια για την ύπαρξη του σκύλου και υποσχέθηκαν ότι θα έκαναν κάποια μορφή διάσωσης...
Από την "Κακόσκαλα" που είναι όνομα και πράγμα, λόγω σαθρότητας και έκθεσης στο χάος, χωρίς προμήθειες και νερό έφτασα το μεσημέρι στον "Σπήλιο Αγαπητό" όπου οι μπύρες και το νερό πήγαν σύννεφο.
Μετά κατέβηκα αργά-αργά στα Πριόνια που βρήκα το αμάξι πεντακάθαρο (λόγω ασφάλτου πλέον) και γύρω στις 16.00 ξεκίνησα τα 447 χλμ μέχρι την τερατούπολη όπου έφτασα στις 20.30 εν μέσω καύσωνα.
Σαν επίλογο να πω ότι πέτυχα το στόχο να δωρίσω στιγμές ανείπωτης ομορφιάς στον εαυτό μου και μάλιστα με καλύτερο τρόπο από τις 2 προηγούμενες φορές που κοιμήθηκα στο Μύτικα.
Την 1η φορά πήγα με καλοκαιρινό υπνόσακο της πλάκας και ξύλιασα και την 2η έπιασε βροχή (ήταν Οκτώβρης) και ήμουν μούσκεμα όλο το βράδυ.
Το βαρύ και μεγάλο σακίδιο με δυσκόλευε στην κάθοδο γιατί έβρισκε στα βράχια με κίνδυνο να με ρίξει μπροστά προς το κενό, γι' αυτό και αρκετές φορές το ξεζωνόμουν και το επανατοποθετούσα.
ΥΓ.1 Για να κάνεις μοναχική ανάβαση-διανυκτέρευση στο Μύτικα θέλει κάτι παραπάνω από δυνατούς μυς...
ΥΓ.2 Πέτυχα και μερικούς γνωστούς που σημαίνει ότι μόνο βουνό με βουνό δεν σμίγει...

[madeinepirus]

Ειστε το προτυπο μας. Σας χαιρομαι για τη σπιθα της ζωης που εχετε. Να προσεχετε.

[VassilisKalemikerakis]

Να έχεις υγεία και κουράγιο και να μοιράζεσαι μαζί μας βουνίσιες στιγμές για πολλά πολλά χρόνια ακόμα..!!!👍💪💪👌👌🙏🇬🇷⛰️

[nikolasmaragakis]

Συγκινητικος κυριε Σωτηρη!!!
ευχομαι και τα 100 σου εκει πανω να τα κανεις!!!

[stavros_mardakis]

Πολύχρονος! μπράβο σας και στα 100 να είστε στην κορυφή!! παράδειγμα προς μίμηση προς όλους εμάς τους νέους!!

[panosexplorations]

Συγχαρητήρια για την ανάβαση κ χρόνια πολλά!
Είμαι 47 ετών, ασχολούμαι νε άρση βαρών εδώ κ 24 χρόνια, κάνω πολλά χλμ ποδηλασία, ενώ τρέχω αρκετά συχνά στον δρόμο κ στον διάδρομο γυμναστηρίου.
Στπν Όλυμπο δεν θα ανέβαινα ποτέ, γιατί έχω θέμα με τα ύψη, αλλά κ για λόγους ασφαλείας σχετικά με σαθρές πέτρες κ βράχους.
Παρόλα αυτά, αξίζετε ένα μεγάλο μπράβο κ εύχομαι είς ανώτερα, κυριολεκτικά

[nikosfenakis]

Να έχεις ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !! Γνωριστήκαμε με τον ΕΟΣ Ηλιούπολης πριν μερικά χρόνια. Καλές αναβάσεις!!

[aliensisaboriginallis]

Καταρχάς να πω χιλιόχρονος+καλλίχρονος!! και μπράβο!! ο Ολυμπος και δη ο Μύτικας δεν είναι για όλους, θέλει γερούς μυς και εμπειρία, ειδικά σε σόλο πορεία. // Στεναχωρέθηκα για τον σκύλο, να είστε καλά που τον φροντίσατε και ενημερώσατε, ελπίζω να τον κατεβάσουν, φαντάζομαι πως νιώσατε, εδώ σφίχτηκα εγώ που το διάβασα.

[ΓΡΗΓΟΡΗΣΚΑΠΟΓΛΗΣ]

....προσδοκωντας λοιπον το "σωτηριον"ετος 2033, για να δουμε το αναλογο βιντεο για τα 80 ετη, ευχομαι απο καρδιας χρονια πολλα και ποιοτικα, με υγεια....

[ΦωτηςΓ-πη]

Πολύχρονος, συγχαρητήρια. Πολύ καλή ενημέρωση. Είναι εφικτό δηλαδή το Μύτικας κακοσκαλα;

[GeorgeNikbet]

Πολύχρονος Σωτήρη. Ευχομαι και στα 80 να κανεις το ίδιο

[dimkit]

ολα καλα, αλλα ο σκυλος τι εγινε? κατ' αρχην ποιοι τον αφησαν να ακολουθησει?

[brazilianos]

Να εισαι γερος και δυνατος χρονια σου πολλα.. ο σκυλος τι λεει??