Σκιά-Τζιάτζιου Μαρία

Μουσική: Βαγγέλης Παπαθανασίου - Senses-El Greco

Σκιά...

Θα με βρείς τελευταία φορά μοναχή μου
στην ακρογιαλιά που ξέρεις.
Να ρθεις να μου σφίξεις το χέρι.
Να μου κάνεις ένα αστείο ακόμα.
Να μου πείς "τελευταία φορά".

Μην κοιτάξεις τα μάτια μου.
Γύρνα και δες στον ορίζοντα
τους σταχτοπράσινους κυματισμούς της θάλασσας
που ραγίζουν τον ήλιο μου
κι ανασαίνουν την άπνοια
που μου πνίγει το στέρνο.

Άκου τους κλαυθμούς του αφρού της
να πεθαίνει
ξεπλένοντας τα δάκρυα
εκεί που αργοσταλάζει ο λυγμός μου...

Άκου πως πονάει μαζί μου.
Τελευταία φορά.
Κι ύστερα να φύγεις.

Εγω θα συνεχίσω το ποίημα που
ποτέ δεν θα τελειώσει.
Με χίλια λόγια θρήνου
για τις γιορτές που
δεν θα ζήσουμε.
Για τα χρόνια πολλά που
δεν θα πούμε.
Για τις στιγμές που
δεν θα γελάσουμε
δεν θα χαζέψουμε
δεν θα αναλύσουμε.
Για τι στιγμές που, μαζί
δεν θα ξανακατέβουμε στην κόλαση.
Κι ήταν ζεστά στις φωτιές της!

Εσύ ας φύγεις.
Θα σχηματίσω μ' ένα τσάγανο
τη σκιά σου που
ξάπλωσε στην άμμο
και θα την κάνω κόσμο μου.
Έτσι κι αλλιώς
ο κόσμος μου αδειάζει
και θα κρυώνω κολυμπώντας
στην ατέρμονη μοναξιά
του κενού
που αφήνει το βλέμμα σου...

Μην πεις αντίο.
Η λέξη αυτή μου μοιάζει με καταπακτή
που καταπίνει την ελπίδα μου
και τραβάει αρμαθιές τα δάκρυα
που προσπαθώ να συγκρατήσω.

Δεν κλαίω που σε έκανα θεό μου.
Ούτε και που οι θεοί δεν μου ταιριάζουν.
Μα κλαίω γιατί ειν' αθέατοι
και που θα δω ξανά απ' τη μορφή σου...

Πονάει.
Μα όσο κι αν πονάει δε θα μιλώ.
Ας θέλω να φωνάξω.
Και δεν θα κινηθώ.
Ας θέλω να τρέξω πίσω σου.

Θα πω μόνο "να προσέχεις"
γιατί είναι δύσκολο το πέρας της ζωής
"να ελπίζεις"
γιατί δεν ξέρεις τι φέρνει το αύριο και,
"μην κινδυνεύσεις".
Είναι τόσο γλυκός, αλήθεια ο κίνδυνος...

Σ' ευχαριστώ για την αγάπη σου....

Τζιάτζιου Μαρία