filmov
tv
Συμβούλιο Επικρατείας: Εναλλακτική θητεία για τους αντιρρησίες συνείδησης -Έως και το διπλάσιο χρόνο

Показать описание
Σύμφωνα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τους Αντιρρησίες συνείδησης, έχουμε πλέον "συνταγματική κατοχύρωση στο κριτήριο του ηθικά αφόρητου κάθε βίας, ενώ είναι ανεκτή η εναλλακτική θητεία μεγαλύτερη της στρατιωτικής. Αρκούν ειλικρινείς ιδεολογικοί λόγοι χωρίς ένταξη σε ορισμένο σχήμα ή διενέργεια πράξεων".
Αντιρρησίας συνείδησης είναι το άτομο που αρνείται να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας όπου είναι πολίτης, λόγω της συνείδησής, του με βάση τις θρησκευτικές, ηθικές ή ιδεολογικές πεποιθήσεις του.
Όσοι αναγνωρίζονται ως αντιρρησίες συνείδησης, υποχρεούνται να εκπληρώσουν εναλλακτική υπηρεσία σε φορείς του δημοσίου τομέα, οι οποίοι επιθυμούν να απασχολήσουν άτομα της κατηγορίας αυτής.
======================
Κεφάλαια:
0:00 - Εισαγωγή
0:03 - Θητεία αντιρρησιών συνείδησης
-----------------
Σύμφωνα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τους Αντιρρησίες συνείδησης, έχουμε πλέον “συνταγματική κατοχύρωση στο κριτήριο του ηθικά αφόρητου κάθε βίας, ενώ είναι ανεκτή η εναλλακτική θητεία μεγαλύτερη της στρατιωτικής. Αρκούν ειλικρινείς ιδεολογικοί λόγοι χωρίς ένταξη σε ορισμένο σχήμα ή διενέργεια πράξεων”.
Κατόπιν αυτών, κρίθηκαν περαιτέρω τα ακόλουθα:
Με την ΣτΕ 2262/2023:
α) Ότι η ισχύουσα νομοθετική εξουσιοδότηση του άρθρου 60 του ν. 3421/2005 (ν. 4609/2019) να καθορίζει ο Υπουργός Εθν. Άμυνας τον χρόνο εναλλακτικής υπηρεσίας των αντιρρησιών συνειδήσεως από το ισόχρονο μέχρι το διπλάσιο της στρατιωτικής θητείας, ερμηνευόμενη σύμφωνα με το Σύνταγμα, υπό την έννοια δηλ. ότι ο συγκεκριμένος εκάστοτε καθορισμός πρέπει να γίνεται με συνταγματικά κριτήρια, υποκείμενος, από την άποψη αυτή, σε δικαστικό έλεγχο, είναι, κατ’ αρχήν, συνταγματικά ανεκτή. (με μειοψ. ότι η πρόβλεψη διπλάσιου χρόνου έστω και ως ανώτατου ορίου είναι ανίσχυρη),
β) ότι η χρήση της εξουσιοδότησης με την έκδοση της ισχύουσας κανονιστικής υπουργικής απόφασης, με την οποία, αφού προηγουμένως είχε εξισωθεί η στρατιωτική θητεία με την εναλλακτική υπηρεσία, η τελευταία ορίσθηκε κατά βάση (στην πλήρη της διάρκεια) σε 15 μήνες έναντι 12 μηνών αντίστοιχης θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία και 9 στον Στρατό, είναι επίσης συνταγματικά ανεκτή και, ειδικότερα, ότι η εν λόγω απόφαση υπαγορεύθηκε από εύλογα και αντικειμενικά κριτήρια δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας, λόγω διαφορών στις εκατέρωθεν συνθήκες, και αναγόμενα, μεταξύ άλλων, στη δημιουργία τεκμηρίου ειλικρίνειας και σοβαρότητας της οικείας δήλωσης, και ότι, ως κανονιστική, δεν ελέγχεται δικαστικά από άποψη αιτιολογίας, ενώ, εξ άλλου, δεν παραβιάζει την αρχή της προστατευομένης εμπιστοσύνης. (με συγκλίνουσα γνώμη ότι ο καθορισμός μεγαλύτερης διάρκειας είναι ανεκτός μόνο καθόσον παρέχει ισχυρό πειστήριο σοβαρότητας του δηλουμένου φρονήματος, και με μειοψ. ότι η πιο πάνω κανονιστική απόφαση δεν αιτιολογείται όπως θα έπρεπε για να ελεγχθεί η συνταγματικότητά της). Με τις σκέψεις αυτές απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως κατά της κανονιστικής αυτής αποφάσεως.
Με τις ΣτΕ 2263 και 2264/2023:
α) Ότι η συγκρότηση της οικείας γνωμοδοτικής Επιτροπής, όπως ισχύει μετά τον ν. 4609/2019, παρέχει τις απαιτούμενες εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας, περιλαμβάνοντας ένα μόνον στρατιωτικό (και δη του Κοινού Νομικού Σώματος) έναντι 3 καθηγητών πανεπιστημίου και ενός μέλους του ΝΣΚ, και παρέχοντας απλή γνώμη στον αποφασίζοντα Υπουργό Εθνικής Άμυνας ο οποίος δεν είναι “στρατιωτικός”, αλλά το μέλος της Κυβέρνησης το υπεύθυνο απέναντί της και απέναντι στη Βουλή να εφαρμόζει την κατά το Σύνταγμα κυβερνητική πολιτική στον τομέα της εθνικής άμυνας, οφείλοντας επομένως και ο ίδιος να ενστερνίζεται και να εφαρμόζει τις προστατευτικές για τους αντιρρησίες συνειδήσεως συνταγματικές κ.λπ υπερνομοθετικές ρυθμίσεις,
β) ότι τα αρμόδια όργανα (Επιτροπή και Υπουργός) οφείλουν σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση υποβολής σχετικού αιτήματος να ερευνούν συνδυαστικά το σύνολο των προβαλλόμενων ισχυρισμών και των στοιχείων των οποίων γίνεται επίκληση, προκειμένου να διακριβώσουν κατά πόσον ο αιτών πληροί πράγματι την προϋπόθεση του Συντάγματος και του νόμου, έχοντας τη συνείδησή του διαμορφωμένη κατά τρόπο τέτοιο, ώστε η εκτέλεση στρατιωτικής θητείας να του είναι ηθικά αφόρητη.
Τούτο δε, ανεξάρτητα από τους λόγους που προκάλεσαν τη συνειδησιακή αυτή συγκρότηση, και ειδικότερα αδιακρίτως εάν αυτή οφείλεται σε θρησκευτικούς, ιδεολογικούς, φιλοσοφικούς κ.λπ. λόγους, ή σε συνδυασμό τους....
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
-----------------
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
#Στρατός
#Σύνταγμα
#Ελλάδα
==========
Αντιρρησίας συνείδησης είναι το άτομο που αρνείται να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας όπου είναι πολίτης, λόγω της συνείδησής, του με βάση τις θρησκευτικές, ηθικές ή ιδεολογικές πεποιθήσεις του.
Όσοι αναγνωρίζονται ως αντιρρησίες συνείδησης, υποχρεούνται να εκπληρώσουν εναλλακτική υπηρεσία σε φορείς του δημοσίου τομέα, οι οποίοι επιθυμούν να απασχολήσουν άτομα της κατηγορίας αυτής.
======================
Κεφάλαια:
0:00 - Εισαγωγή
0:03 - Θητεία αντιρρησιών συνείδησης
-----------------
Σύμφωνα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τους Αντιρρησίες συνείδησης, έχουμε πλέον “συνταγματική κατοχύρωση στο κριτήριο του ηθικά αφόρητου κάθε βίας, ενώ είναι ανεκτή η εναλλακτική θητεία μεγαλύτερη της στρατιωτικής. Αρκούν ειλικρινείς ιδεολογικοί λόγοι χωρίς ένταξη σε ορισμένο σχήμα ή διενέργεια πράξεων”.
Κατόπιν αυτών, κρίθηκαν περαιτέρω τα ακόλουθα:
Με την ΣτΕ 2262/2023:
α) Ότι η ισχύουσα νομοθετική εξουσιοδότηση του άρθρου 60 του ν. 3421/2005 (ν. 4609/2019) να καθορίζει ο Υπουργός Εθν. Άμυνας τον χρόνο εναλλακτικής υπηρεσίας των αντιρρησιών συνειδήσεως από το ισόχρονο μέχρι το διπλάσιο της στρατιωτικής θητείας, ερμηνευόμενη σύμφωνα με το Σύνταγμα, υπό την έννοια δηλ. ότι ο συγκεκριμένος εκάστοτε καθορισμός πρέπει να γίνεται με συνταγματικά κριτήρια, υποκείμενος, από την άποψη αυτή, σε δικαστικό έλεγχο, είναι, κατ’ αρχήν, συνταγματικά ανεκτή. (με μειοψ. ότι η πρόβλεψη διπλάσιου χρόνου έστω και ως ανώτατου ορίου είναι ανίσχυρη),
β) ότι η χρήση της εξουσιοδότησης με την έκδοση της ισχύουσας κανονιστικής υπουργικής απόφασης, με την οποία, αφού προηγουμένως είχε εξισωθεί η στρατιωτική θητεία με την εναλλακτική υπηρεσία, η τελευταία ορίσθηκε κατά βάση (στην πλήρη της διάρκεια) σε 15 μήνες έναντι 12 μηνών αντίστοιχης θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία και 9 στον Στρατό, είναι επίσης συνταγματικά ανεκτή και, ειδικότερα, ότι η εν λόγω απόφαση υπαγορεύθηκε από εύλογα και αντικειμενικά κριτήρια δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας, λόγω διαφορών στις εκατέρωθεν συνθήκες, και αναγόμενα, μεταξύ άλλων, στη δημιουργία τεκμηρίου ειλικρίνειας και σοβαρότητας της οικείας δήλωσης, και ότι, ως κανονιστική, δεν ελέγχεται δικαστικά από άποψη αιτιολογίας, ενώ, εξ άλλου, δεν παραβιάζει την αρχή της προστατευομένης εμπιστοσύνης. (με συγκλίνουσα γνώμη ότι ο καθορισμός μεγαλύτερης διάρκειας είναι ανεκτός μόνο καθόσον παρέχει ισχυρό πειστήριο σοβαρότητας του δηλουμένου φρονήματος, και με μειοψ. ότι η πιο πάνω κανονιστική απόφαση δεν αιτιολογείται όπως θα έπρεπε για να ελεγχθεί η συνταγματικότητά της). Με τις σκέψεις αυτές απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως κατά της κανονιστικής αυτής αποφάσεως.
Με τις ΣτΕ 2263 και 2264/2023:
α) Ότι η συγκρότηση της οικείας γνωμοδοτικής Επιτροπής, όπως ισχύει μετά τον ν. 4609/2019, παρέχει τις απαιτούμενες εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας, περιλαμβάνοντας ένα μόνον στρατιωτικό (και δη του Κοινού Νομικού Σώματος) έναντι 3 καθηγητών πανεπιστημίου και ενός μέλους του ΝΣΚ, και παρέχοντας απλή γνώμη στον αποφασίζοντα Υπουργό Εθνικής Άμυνας ο οποίος δεν είναι “στρατιωτικός”, αλλά το μέλος της Κυβέρνησης το υπεύθυνο απέναντί της και απέναντι στη Βουλή να εφαρμόζει την κατά το Σύνταγμα κυβερνητική πολιτική στον τομέα της εθνικής άμυνας, οφείλοντας επομένως και ο ίδιος να ενστερνίζεται και να εφαρμόζει τις προστατευτικές για τους αντιρρησίες συνειδήσεως συνταγματικές κ.λπ υπερνομοθετικές ρυθμίσεις,
β) ότι τα αρμόδια όργανα (Επιτροπή και Υπουργός) οφείλουν σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση υποβολής σχετικού αιτήματος να ερευνούν συνδυαστικά το σύνολο των προβαλλόμενων ισχυρισμών και των στοιχείων των οποίων γίνεται επίκληση, προκειμένου να διακριβώσουν κατά πόσον ο αιτών πληροί πράγματι την προϋπόθεση του Συντάγματος και του νόμου, έχοντας τη συνείδησή του διαμορφωμένη κατά τρόπο τέτοιο, ώστε η εκτέλεση στρατιωτικής θητείας να του είναι ηθικά αφόρητη.
Τούτο δε, ανεξάρτητα από τους λόγους που προκάλεσαν τη συνειδησιακή αυτή συγκρότηση, και ειδικότερα αδιακρίτως εάν αυτή οφείλεται σε θρησκευτικούς, ιδεολογικούς, φιλοσοφικούς κ.λπ. λόγους, ή σε συνδυασμό τους....
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
-----------------
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
#Στρατός
#Σύνταγμα
#Ελλάδα
==========