Πέγκυ Ζήνα... Μη ρωτάτε γιατί πίνω....

Σ’ ένα δωμάτιο αδειανό
Γεμάτο μόνο αναμνήσεις
Ένα σημείωμα κενό
Για όσα δεν πρόλαβες ποτέ να μου εξηγήσεις

Σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό
Σβησμένα της ψυχής τα φώτα
Ένα νεκρό ακουστικό
Ένα γεια σου και μια κλειδωμένη πόρτα

Μη ρωτάτε γιατί πίνω
Πίνω απόψε στην υγειά του
Για ό,τι πρόλαβα να ζήσω
Λίγο μες στην αγκαλιά του
Μη ρωτάτε πως αντέχει
Μια καρδιά στα δυο κομμένη
Νά `ν’ καλά όπου και νά `ναι
Και ας μ’ έχει ξεγραμμένη

Σ’ ένα δωμάτιο μια ζωή
Χάθηκε μες σε λίγες λέξεις
Για δες λοιπόν, λείπεις εσύ
Εσύ που έλεγες μακριά μου δε θ’ αντέξεις

[diavolakidiavolaki]

Νά `ν’ καλά όπου και νά `ναι
Και ας μ’ έχει ξεγραμμένη