Γράμμα σε έναν ποιητή και η ιστορία του | Δ. Ζερβουδάκης

Από την εμφάνιση του Δημήτρη Ζερβουδάκη σε μια βραδιά με εξομολογήσεις και χωρίς Μικρόφωνα στο Pocket theater το Χειμώνα του 2011.
Η ιστορία της μελοποίησης με αλλαγή προσώπου , μέρους του πρωτότυπου ποιηματος , "Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ" του Νίκου Καββαδία και πως την βίωσε ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Εδώ σε μια και μοναδική εκτέλεση στο σωστό πρόσωπο Δεύτερο Πληθυντικό αντί δεύτερου Ενικού που μελοποίησε ο Δημήτρης Ζερβουδάκης

Νίκος Καββαδίας, Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.
Κάτι που πάντα βρίσκεται σ' αιώνια εναλλαγή,
κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,
και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη.

Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει το κοράκι,
που του γραφείου σας πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά·
να φύγει κρώζοντας βραχνά, χτυπώντας τα φτερά του,
προς κάποιαν ακατοίκητη κοιλάδα του Νοτιά.

Κάτι που θα 'κανε τα υγρά, παράδοξά σας μάτια,
που αβρές μαθήτριες τ' αγαπούν και σιωπηροί ποιηταί,
χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουν
με κάποιον τρόπο που, όπως λεν, δε γέλασαν ποτέ.

Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε, βέβαια, να σας σώσει.
Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ... Σκεφτείτε... Εγώ.
Ένα καράβι... Να σας πάρει, Καίσαρ... Να μας πάρει...
Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ' οδηγώ.

Μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε,
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει·
εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε,
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουίσκυ.

Οι πολιτείες οι ξένες θα μας δέχονταν,
οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες
κι εγώ σ' αυτές αβρά θα σας εσύσταινα
σαν σε παλιές, θερμές μου αγαπημένες.

Μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε,
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει·
εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε,
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουίσκυ.

Και μια βραδιά στη Μπούρμα, ή στη Μπατάβια
στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει
γυμνή στα δεκαεφτά στιλέτα ανάμεσα,
θα δείτε - ίσως - τη Γκρέτα να επιστρέψει.

[ofoulis]

Τι βιντεάρα ήταν αυτή! Μπράβο για το Upload

[ofoulis]

Η αλήθεια βέβαια είναι πως η αφήγηση του Ζερβουδάκη έχει πολλά λάθη αφού ο Καββαδίας έγραψε το "Γράμμα" λίγους μήνες μετά το "Φαίνεται πως τίποτα πια δε μας σώζει" και όχι μετά από 35 χρόνια όπως λανθασμένα αναφέρεται.
Οι δυο τους ανήκαν στην ΙΔΙΑ ΓΕΝΙΑ και ο Καίσαρας Εμμανουήλ προλογίζει το "Μαραμπού" του Καββαδία το 1933!
Απλά ο Καίσαρας Εμμανουηλ έγινε ευρύτερα γνωστός από τη μελοποίηση του Ζερβουδάκη.
Το ποίημα του Εμμανουήλ με την φράση "Φαίνεται πια πως τίποτα – τίποτα δε μας σώζει" ΔΕΝ αναφερόταν σε κοινωνικά δεδομένα του μεσοπολέμου όπως υπονοείται από τον Ζερβουδάκη αλλά είναι ένα ρομαντικό-πεσιμιστικό ερωτικό ποίημα.