Γιώργης Βασιλάκης ή Σκαλανιώτης / Καστρινός ή Μαλεβιζιώτης

Показать описание

Γιώργης Βασιλάκης ή Σκαλανιώτης
Καστρινός ή Μαλεβιζιώτης
Σκαλάνι 20/8/14

Βιολί: Γιώργης Βασιλάκης ή Σκαλανιώτης
Λαούτο: Μπάμπης Κασαπάκης
Λαούτο: Νόντας Ερωτοκριτάκης

Ο Γιώργης Βασιλάκης γεννήθηκε στο χωριό Σκαλάνι του Νομού Ηρακλείου το 1927 από αγροτική οικογένεια.
Από πολύ μικρός έδειξε τα πρώτα σημάδια στο περιβάλλον του ότι του άρεσε η μουσική.
Στην αρχή κλεφτά κλεφτά έμαθε και έπαιζε για 3 μήνες μαντολίνο που επίσης στα κλεφτά το έπαιρνε από ένα θείο του..
Αργότερα το παράτησε και ήθελε να μάθει βιολί, λέγοντας ότι του άρεσε πιο πολύ ο ήχος του, ήταν πιο γλυκός κατά την κρίση του από αυτόν της λύρας.

Πήρε το βιολί ενός θείου του το οποίο όμως ήταν χωρίς χαλασμένο, του έβαλε χορδές,πίρους, γλώσσα, δοξάρι και το έφτιαξε.
Με αθανατόφυλλα έφτιαξε το δοξάρι, στην ταράτσα το κοπάνισα, και έβγαλα αυτές τις ίνες.
Βέβαια και από την ουρά του αλόγου μπορούσες να πάρεις τρίχες και να φτιάξεις δοξάρι.
Ακούσματα ήχων από βιολί είχε άλλωστε πολλά από του βιολάτορες που εκείνα τα χρόνια είχε η επαρχία πεδιάδας.
Χαρακτηριστικό ότι ένας ξάδερφος του πατέρα του και ο νονός του αδερφού του έπαιζαν στο χωριό ερασιτεχνικά και τους άκουγε.
Πρόκειται για τους Κωνσταντίνο Λουλακάκη και Τίτο Κόκκινο.
Πολλοί οι βιολάτορες της περιοχής, ο Ηρακλής ο Σταυρουλάκης από την Επισκοπή, ο Γιάννης Καλογεράκης απο τις Αγιές Παρασκιές, ο Λευτέρης από το Χουδέτσι.

Δάσκαλος του μπορούμε να πούμε όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος ότι ήταν ο Αριστείδης Σπανακάκης, δάσκαλος χωρίς όμως να προσφέρει μάθηση.
Ότι μπορούσες να κλέψεις με το μάτι σε πατήματα και με το αυτί σε ήχους...
Η θέληση του να μάθει βιολί τον έκανε να ψάξει και να βρει τρόπους που θα του έδιναν την μάθηση που γύρευε,
Πήγαινα στο καφενείο του χωριού λέει και πίνοντας αναγκαστικά καφέ παρακαλούσα τον καφετζή να βάλει ένα δίσκο να ακούσουμε τον Σκορδαλό ή τον Μουντάκη και όση ώρα έπαιζε να συγκρατήσουμε ότι μπορούμε.
Όταν γυρνούσα στο σπίτι προσπαθούσα να βγάλω το κομμάτι με ότι θυμόμουν, πάει δεν πάει έτσι ήταν αλλιώς ξαναπήγαινα στο καφενείο και πάλι από την αρχή.
Στα πανηγύρια και σε καλλιτέχνες που ερχόταν στο χωριό μαθαίναμε βιολί. Ζητούσαμε πληροφορίες να καλύψουμε τις απορίες μας και μας τις έδιναν χωρίς κανένα κόπλεξ.

Θυμάμαι λέει ο Γιώργης Βασιλάκης από τον Νονό του Αδερφού μου που πρωτόμαθα να κουρδίζω το βιολί.
Μετά που φύγαν οι Γερμανοί από το χωριό θυμάται ότι από καλώδιο που είχε ατσάλινο σύρμα φτιάχναμε στο βιολί τις χορδές, το μί και το λά, ενώ για το ρε και το σόλ χρησιμοποιούσαμε χορδές από κιθάρα.
Ο Γιώργης Βασιλάκης πρωτόπαιξε σε γλέντι μόνος του σε ηλικία 17 χρονών, στο ρεπερτόριο του είχε, Χανιώτη, καλαματιανά, πεντοζάλη, ταγκό και βαλς.