Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΟΥ-Αρχοντούλα Καρανικόλα 1923-2020 Μουσείο Βασίλη Χατζηβασιλη

Η Αρχοντούλα Καρανικόλα-Αβδελή που έφυγε πριν τρις ημέρες 97 ετών, ήταν μια πάρα πολύ αξιόλογη γυναίκα όπως όλες οι γυναίκες της Ολύμπου εκείνης της εποχής.
Πριν δύο χρόνια στη Βαλτιμόρη είχαμε μια ωραία συνέντευξη στο σπίτι της κόρης της, Μαρίας Νικολαΐδη.
Θεώρησα σωστό για την μνήμη της, αλλά και για τα πολύ καλά παιδιά της που είναι φίλοι μου όπως και και ο γαμπρός της Βασίλης Νικολαΐδης και η νύφη της Μαρία, να δούμε αυτό το απόσπασμα,για να καταλάβουμε τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν όλες αυτες οι γυναίκες στην Ολυμπο.
Ήταν πολύ καλή γειτόνισα και πολύ καλός άνθρωπος.
Αλησμόνητη κουράγιο φίλοι μου, Μιχάλη και Μαρία και όλοι στη οικογένειά της και τους απογόνους της

[arhontoulanicolaidis]

Η καταγραφή τοπίων, δρώμενων, ντοπιολαλιάς, και προσωπικοτήτων είναι κάτι που χρόνια τώρα υπηρετείς. Σήμερα την ημέρα αυτή που πρόκειται να ψαλεί το τελευταίο επίγειο αντίο στη Γιαγιά μας σε «ξένα» χώματα, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω από καρδίας γι’ αυτό το θεάρεστο έργο χρόνων, και ειδικά για την απαθανάτιση αυτής της γυναίκας που έχει αναθρέψει την οικογένεια μας. Μέσα από τα λόγια της βλέπουμε πως όσο δύσκολα και να πέρασαν οι άνθρωποι αυτοί, που καλούνταν να παλέψουν με άγρια στοιχεία της φύσης με σύμμαχο τους την ίδια τη φύση που τους μεγάλωνε και του έτρεφε, κατάφεραν να επιβιώσουν με Αξιοπρέπεια και σύνεση. Θα σταθώ σε δυο σημεία από τα λεγόμενα την λατρεμένης μου γιαγιάς. Το ένα η αγάπη και ευγνωμοσύνη που εκφράζει απέναντι στα (ζωντάρια της) τα ζώα που αγάπησε (το μουλάρι της) διδάσκοντας μας έτσι και μέσα από αυτή σου την καταγραφή ότι πρέπει να σεβόμαστε όλα τα πλάσματα με τα οποία συμβιώνουμε… ότι η γη που πατούμε και κάποτε θα αγκαλιάσει την άψυχη μας σάρκα, πρέπει και οφείλουμε να την αφουγκραζόμαστε και να την τιμούμε γιατί έχει δύναμη πιο βαθιά από εμάς τους περαστικούς. Το δεύτερο, πόσο προσαρμοστικοί ήταν η γενιά αυτή… Πέρασαν πολέμους και κακουχίες στον τόπο πάνω. Χρόνια σκλαβιάς υπό τον Ιταλικό ζυγό και όταν κατάφεραν να τον πατάξουν και να ενωθούν με την Πατρίδα Ελλάδα, δεν δίστασαν να αποχωριστούν τα άγια χώματα που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν για να προσφέρουν στα παιδιά τους μια καλύτερη και πιο άνετη ζωή. Καταγραμμένο στην συνέντευξη τούτη βρισκω την ευγνωμοσύνη για τις αργότερες «πατρίδες» που την φιλοξένησαν, τα Πηγάδια, εδώ και είκοσι χρόνια την Αμερική. Η ψυχή μου ηρεμεί ότι για εκείνη όλη η γη ήταν σπίτι της και την Αμερική την αγάπησε και εκτίμησε την φιλοξενία που της παρείχε τα χρόνια που έζησε κοντά στη κόρη της. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αμερικής που αγκαλιάζει το κουρασμένο σου κορμί Γιαγιά μας, η ψυχή σου θα κάνει τα σεφέρια Όλυμπο, Διαφάνι, Σαρία, και Πηγάδια… και θα λάμνει (κωπηλατεί ) πάντα μέσα στα αγιασμένα νερά του Καρπάθιου Πελάγου. Γιάννη ένα ταπεινό ευχαριστώ για το δώρο που έκανες στην οικογένεια μας!!!

[Γ.Διακογεωργίου]

Μπράβο Γιάννη, εξαιρετική συνέντευξη, μια περήφανη γυναίκα της Ολύμπου δίνει ένα μάθημα αξιοπρέπειας, αγωνιστικότητας, συντροφικότητας να πρωτοσημειώσει κανείς, την αγάπη, την έννοια, για τα παιδιά της, για τον σύντροφο της, για το μουλάρι της και γενικά για τα ζώα λόγος της είναι ένας ύμνος για όλα αυτά. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την εσκέπασε...

[nikosorfanos]

πολυ ωραια συνεντευξη ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ μου κανεις ! και η Αρχοντουλα Καρανικολα >>> Αρχοντησα ! ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΗ Και δεν θα ξεχαστη ποτε !

[lilykarpathos]

Αγαπημένη μας Αρχοντούλα, ηρωίδα, λεβέντισσα! Πρότυπο δύναμης και αξιοπρέπειας! Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Ήσουν και είσαι οικογένειά μας! Μπράβο Γιάννη γιαυτό που επιτελείς!

[ΓεωργιαΦασουλετου]

Μηκρασια Κάρπαθος μες στην ψυχή μου είναι κι ας μην έχω πάει αρκην που ξέρω ότι έχω καταγωγή από εκει